ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

ԿՐԹՈՒԹՅԱՆ ԵՎ ԳԻՏՈՒԹՅԱՆ ՆԱԽԱՐԱՐՈՒԹՅՈՒՆ

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ  ՊԵՏԱԿԱՆ  ՃԱՐՏԱՐԱԳԻՏԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼՍԱՐԱՆ

( ՊՈԼԻՏԵԽՆԻԿ )

                                 

ՆՎԻՐՎՈՒՄ  Է ՀՊՃՀ

75  ԱՄՅԱԿԻՆ

 

Ս.Հ. ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ

 

Է  Լ  Ե  Կ  Տ  Ր  Ո  Ն  Ի  Կ  Ա

 Ե Վ

 Ս  Խ  Ե  Մ  Ա  Տ  Ե  Խ  Ն  Ի  Կ  Ա

Դասագիրք

(ՄԱՍ 2)

 

Ե Ր Ե Վ Ա Ն   2 0 0 8

 

          ՀՏԴ  621.38. (07)        Հաստատված է ՀՊՃՀ գիտխորհրդի

          ԳՄԴ  32.85 ց7           կողմից (որոշում թիվ 40  , 31.05.2008թ)

           Մ  219                        որպես դասագիրք «Էլեկտրոնիկա և

                                              միկրոէլեկտրոնիկա» մասնագիտության

                                              բակալավրական և մագիստրոսական

                                              կրթական ծրագրով սովորող ուսանողների

                                              համար:

 

                        Ս.Հ. Մանուկյան

           Մ 219         Էլեկտրոնիկա և սխեմատեխնիկաԴասագիրք.            

                       - Եր.: Ճարտարագետ, 2008. - 480 էջ:

Դիտարկվում են կիսահաղորդչային սարքերի կառուցվածքը, աշխատանքը, պարամետրերն ու բնութագրերը: Բերվում են դրանց աշխատանքի առանձնահատկությունները տարբեր ռեժիմներում: Ուսումնասիրվում են երկբևեռ և դաշտային տրանզիստորներով հաստատուն և փոփոխական հոսանքի ուժեղարար կասկադների սխեմաները, պարամետրերը և բնութագծերը: Տրվում են ինտեգրալ սխեմաների  հիմնական  հանգույցների  սխեմաներըԲերվում  են ինտեգրալ միկրոսխեմաների կիրառումով տարբեր գծային և ոչ գծային կերպափոխիչների  սխեմաների  պարամետրերի որոշման ու հաշվարկի եղանակները: Տրվում է տեղեկատվություն մի շարք անալոգային և թվային միկրոսխեմաների վերաբերյալ:            

                          Գրախոսներ`

                                                          տ.գ.դ., դոց.                                                                 Գ.Վ. Բարեղամյան,

                                                          տ.գ.թ., պրոֆեսոր.                                                   Ա.Ս. Շաղգամյան                                                                                                    

                                                          «ԱՍՈՒՊ-ԿԱՎԱ» ՍՊԸ - ի տնօրեն,.գ.թ.,             Վ.Շ. Հարությունյան          

          Խնբագիր` Ն.Խաչատրյան 

 

 

 

ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

ԳԼՈՒԽ 6. ՏՐԱՄԱԲԱՆԱԿԱՆ ՏԱՐՐԵՐ

6.1. Տրամաբանական տարրերի հիմնական բնութագծերը և պարամետրերը

6.2. Տրաբանական տարրերի դասակարգումը

6.3.1. Տրանզիստոր-տրանզիստոր տրամաբանական տարրեր

6.3.2. Շոտկիի տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր

6.3.3. Էմիտերային կապով տրամաբանական  տարրեր

6.4. Ինտեգրալ ներարկումով տրամաբանական տարրեր

6.5. Դաշտային տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր

6.6. Տրամաբանական տարրերի համեմատական բնութագիրը

ԳԼՈՒԽ 7. ՏՐԻԳԵՐՆԵՐ

7.1. Չհամաժամանակեցված տրիգերներ

7.2. Համաժամանակեցված տրիգերներ

7.3. Անհամաչափ (Շմիտտի) տրիգերներ

7.3.1. Տրամաբանական տարրերով անհամաչափ տրիգերներ

7.3.2. ԻԳՈւ-ներով անհամաչափ տրիգերներ

7.3.3. Շմիտտի  ճշգրիտ տրիգեր

ԳԼՈՒԽ 8. ԳԵՆԵՐԱՏՈՐՆԵՐ

8.1. Ընդհանուր դրույթներ

8.2. Հարմոնիկ տատանումների գեներատորներ

8.2.1. RC գեներատորներ

8.2.2. LC  գեներատորներ

8.2.3. Տատանումների հաճախության կվարցային կայունացումով գեներատորներ

8.3. Իմպուլսային ազդանշանների գեներատորներ

8.3.1. ԻԳՈւ-ներով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ

8.3.2. Կոմպարատորներով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ

8.3.3. Ժամանակային հապաղման գեներատոր

8.3.4. Տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ

8.3.5. Շմիտտի տրիգերով գեներատորներ

8.4. Գծային փոփոխումով (սղոցաձև) լարման և  հոսանքի գեներատորներ

8.4.1. Գծային փոփոխումով ազդանշանների պարամետրերը և ձևավորման սկզբունքը

8.4.2. Տրանզիստորային բանալիով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր

8.4..2.1. Հոսանքի կայունարարով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր

8.4.2.2. Փոխհատուցումով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր

8.4.3. Լարման լայնաիմպուլսային մուդուլացումով գեներատոր

8.4.4. Գծային փոփոխումով հոսանքի գեներատոր

ԳԼՈՒԽ 9. ԹԱՅՄԵՐՆԵՐ

9.1. Միատակտ թայմեր

9.2. Միատակտ թայմերների կիրառությունները

9.2.1. Ուղ­ղանկյուն իմպուլսների գեներա­տորը  ինքնատատան­ման ռեժիմում

9.2.2. Ուղ­ղանկյուն իմպուլսների գեներա­տորը սպասման  ռեժիմում

9.3. Բազմատակտ (ծրագրավորվող) թայմեր

ԳԼՈՒԽ10. ԵՐԿՐՈՐԴԱՅԻՆ ԷԼԵԿՏՐԱՍՆՄԱՆ ԱՂԲՅՈՒՐՆԵՐ

10.1. Դասակարգումը, կառուցվածքը և պարամետրերը

10.2. ՈՒղղիչներ

10.2.1. ՈՒղղիչների դասկարգումը և պարամետրերը

10.2.2. Չկառավարմամբ  ուղղիչներ

10.2.2.1. Միաֆազ հոսանքի մեկկիսապարբերական ուղղիչ

10.2.2.2. Միաֆազ հոսանքի երկկիսապարբերական ուղղիչներ

10.2.2.3. Lարման բազմապատկումով ուղղիչներ

10.2.3. Եռաֆազ հոսանքի ուղղիչներ

10.2.3.1. Եռաֆազ հոսանքի մեկկիսապարբերական տրանս­ֆորմա­տո­րի միջին կետով ուղղիչ

10.2.3.2. Եռաֆազ հոսանքի երկկիսապարբերական  ուղղիչ

10.3. Հարթեցնող զտիչներ

10.3.1. Հարթեցնող զտիչների պարամետրերը և դասակարգումը

10.3.2. LC և RC զտիչներ

10.3.3. Ռեզոնանսային հարթեցնող զտիչներ

10.4. Լարման կայունարարներ

10.4.1. Լարման կայունարարների դասակարգումը և հիմնական բնութագրերը

10.4.2. Լարման պարամետրական կայունարար

10.4.3. Փոխհատուցումով հաստատուն լարման կայունարարներ

10.4. 4. Կառավարմամբ ուղղիչներ

10.4.4.1. Տիրիստորային կառավարմամբ միակիսապարբե­րական ուղղիչ

10.4.4.2. Տիրիստորի կառավարման սխեմաներ

10.4.4.3. Հաստատուն լարման իմպուլսային կայունարարներ

10.4.4.4. Լարման իմպուլսային կայունարարների կառուցվածքային սխեմաներ

10.4.4.5. Լարման իմպուլսային կայունարարների էլեկտրական սխե­մա­ներ

10.4.4.6. Կոնդենսատորների կոմուտացմամբ  իմպուլսային երկրորդային սնման լարման աղբյուրներ

Հավելվածներ

Հավելված 1. Մեթոդական ցուցումներ սխեմաների տարրերիընտրման վերաբերյալ

Հավելված 2. Էլեկտրոնային շղթաների հաշվարկային օրինակներ

Հավելված 3. Ինտեգրալ գործառական  ուժեղարարներ

Հավելված 4. Ինտեգրալ կոմպարատորներ

Հավելված 5. Ինտեգրալ տրամաբանական տարրեր

Հավելված 6. Ինտեգրալ տրիգերներ

Հավելված 7. Ինտեգրալ դեշիֆրատորներ

Հավելված 8. Անալոգային և թվային ազդանշանների ինտեգրալ կոմուտատորներ

Հավելված 9. Դիոդներ, դիոդային կամրջակներ, ստաբիլիտրոններ

Հավելված 10. Տրանզիստորներ

Հավելված 11. Ռեզիստորներ

Հավելված 12. Կոնդենսատորներ

Հավելված 13. Օպտոէլեկտրոնային բանալիներ

Հավելված 14. Լարման ինտեգրալ կայունարարներ

Գրականություն

 

 

 

ԳԼՈՒԽ 6. ՏՐԱՄԱԲԱՆԱԿԱՆ ՏԱՐՐԵՐ

Ինֆորմացիայի թվային մշակման համակարգերում կիրառ­վում են զանազան տրամաբանական ֆունկցիաներ, որոնց իրա­կանացումը էլեկ­­տրական սխեմաների միջոցով կատարվում է տրամաբանական տար­րերի կիրառումով:

Տրամաբանական ֆունկցիաները և դրանց արգումենտների ար­ժեք­­ները կարող են ներկայացվել էլեկտրական լարման կամ հոսանքի, ինչպես նաև իմպուլսի, պարամետրերով: Տարբերում են տրամաբանա­կան փոփոխականների ներկայաց­ման պոտեն­ցիա­լային և իմպուլսային եղանակները:

Պոտենցիալային եղանակով ներկա­յաց­ման դեպքում տրա­մա­բա­նա­կան 0 և 1 արժեքները ներկայացվում են լարման կամ հոսանքի եր­կու տարբեր մակարդակներով (U0, U1): Կիրառվում են դրա­կան և բա­ցա­սա­կան տրամաբանություններ: Դրական տրա­մա­բանության դեպ­քում տրամաբանական 1-ին համապա­տաս­­խանում է լարմամ U1 կամ հոսանքի I1 բարձր մակարդակ, իսկ տրամաբանական 0-ին` U0 կամ  I0 ցածր մակարդակ: Բացա­սա­­կան տրամաբանության դեպքում, հակա­ռա­կը` լարմամ կամ հոսանքի բարձր մակարդակը համա­պա­տասխա­նում է տրամա­բա­նական 0-ին, իսկ ցածր մակարդա­կը` տրամա­բա­նա­կան 1-ին:

Իմպուլսային եղանակով ներկա­յաց­ման դեպքում տրամա­բա­­­նա­կան 1 արժեքին համապատասխանում է, օրինակ, իմպուլ­սի կամ դրա  դրա­կան ճակատի առկայու­թյունը, իսկ 0 արժեքին` իմ­պուլսի բացա­կայությանը կամ բացասական ճակատի առկա­յու­թյունը:

Անհրաժեշտ է նշել, որ տրամաբանական փոփոխական­ների պո­տեն­ցիալային ներկա­յաց­ման դեպքում փոփոխական­ների ար­ժեք­ները կարող են որոշվել ցանկացած պահի, իսկ իմ­պուլ­սային ներկա­յաց­ման դեպքում` միայն համաժամա­նակեց­ման ազդանշանի առկայության դեպ­քում: Այս երկու եղանակ­ներից յուրաքանչյուրն օժտված է որոշակի առավելություններով և թե­րու­թյուններով և կիրառվում է` ելնելով իրա­կա­նացվող խնդրի պահանջներից: Հաշվի առնելով, որ լայն կիրառու­թյուն է ստա­ցել պոտենցիալային դրական տրամաբանությունը, դի­տար­կենք այդ սկզբունքով գործող տրամաբանական տարրերի սխեմա­ները:  

Տրամաբանական տարրեր  կոչվում են պարզ տրա­մա­բանական գործողություններ իրականացնող շղթա­նե­րը: Դրանց օգ­­նությամբ կա­րող է իրականացվել ցանկացած տրա­մա­բանա­կան գործողություն: Պարզագույն տրամաբանական գոր­ծո­ղու­թյուններ են՝ տրամաբանա­կան բացա­սումը (ՈՉ,  НЕТ, инверсия), տրա­մաբանական գումարումը (ԿԱՄ« ИЛИ, дизьюнкция)  տրա­մա­բա­­նական բազմա­պատ­­կումը (ԵՎ, И, конь­юн­кция), բացառող ԿԱՄ (исключающее ИЛИ): Ավելի փոքր թվով տարրերով տրամաբանական գործո­ղութ­յուններ իրա­­կա­­նաց­նում են ԿԱՄ-ՈՉ, ԵՎ-ՈՉ տարրերը:

Տրամաբանական տարրի մուտքային և ելքային լա­րում­ները կա­րող են ունենալ բարձր (1) կամ ցածր (0) մակար­դակներ: Տարրերի իրա­կանացրած գործո­ղու­թ­յու­նը տրվում է փոխ­անջատման ֆունկ­ցիայի կամ իսկութ­յունների աղ­յու­սակի միջո­ցով: Նշված տարրերի հա­մար փո­­­­խանջատման  ֆունկ­­ցիաները և իս­կու­­թ­յուն­ների աղյու­սակ­ները կլի­նեն՝

Էլեկտրական սխեմաներում տրամաբանական տարրե­րը պատ­կերվում են հետևյալ պայմանական նշաններով՝

>>

 

 

6.1. Տրամաբանական տարրերի հիմնական բնութագծերը և պարամետրերը

Տրամաբանական տարրի հիմնական ստատիկ բնութա­գիծը փո­խան­ց­ման բնութագիծն է (նկ.6.1): Դա տարրի ելքային և մուտ­քե­րից մեկի լարումների միջև առնչությունն է, մյուս մուտ­քերում հաստա­­տուն լարումների դեպքում: Ըստ փո­խանց­ման բնութա­գծի տես­քի տրամա­բա­նական տարրերը բաժանվում են երկու խմբի՝ շրջող և չշրջող: Առա­ջին դեպքում ելքային ազդանշանի մա­կարդակները շրջված են մուտ­քային մակարդակների նկատ­մամբ  (ՈՉ, ԿԱՄ-ՈՉ, ԵՎ-ՈՉ), երկրորդ դեպ­քում՝ դրանք համընկ­նում են (ԿԱՄ, ԵՎ):

Շրջող և չշրջող տրամաբանական տարրերի փոխանցման բնու­թագծերը բեր­­ված են նկ. 6.1,ա և նկ. 6.1, բ-ում: Բնութագծերում 1 և 2 տիրույթները համապատասխա­նում են տարրերի Uե = U0 և Uե = U1 վի­ճակ­­ներին, իսկ 3-ը` անորոշ վիճակ է: Ստա­­տիկ ռեժիմում 3 վիճակն ար­գել­ված է: Բնութագծի տի­րույթ­նե­րը սահմանազատող մուտքային լար­ման արժեքները (,) կոչ­վում են փոխանջատման շեմա­յին լա­րում­ներ: Տրա­մա­­բա­նա­կան մա­կար­դակների տարբերու­թ­յունը (U1-U0) կոչ­վում է լարման մա­կար­դակի անկում: Բացի տարրի մուտ­քային տրա­մաբա­նա­կան մա­կար­դակներից, մուտ­քե­­րում կարող են հայտնվել աղ­մուկ­­ներ (), որոնք փոք­րացնում կամ մե­ծաց­նում են մուտ­քային լա­րում­­ների  մակար­դակները: Եթե տար­րի  մուտքում  U0 մակար­դակ  է,ա­­պա վտանգավոր են դրա­կան աղմուկները, քանի որ դրանք գու­մար­­­վելով տրամաբանական U0 մակարդակին, բնութա­գծի վրա աշ­խա­տան­քային կետը տեղափոխում են 3 տիրույթ, ինչը կարող է բե­րել տարրի վի­ճակի փոխանջատման: Մուտքում U1 մակարդակի և բա­ցա­սական աղ­մու­կի դեպքում նույն­պես կա­րող է առաջանալ սխալ փոխան­ջատում: Թույլա­տ­րելի առա­վե­լա­գույն դրական  (մուտ­­քում U0 մա­կար­դակի դեպ­քում) և բա­ցա­սական  (մուտքում U1 մակար­դակի դեպքում) աղ­­մուկ­­ների մա­կարդակները որոշում են տրա­­մաբանական տար­­­րի աղ­մ­կակա­յու­նությունը: Բնութագծի վրա դրանք նշա­նակ­ված են ,  և որոշվում են հետևյալ հա­վա­սա­րում­­­նե­րով՝

Տրամաբանական տարրերի փոխանջատման ժամա­նակ ա­ռա­­ջա­նում են ներքին աղմուկներ,  որոնց ամպլիտուդը համե­մա­տա­կան է մա­կար­դակների անկման արժեքին (Uմ = U1 -U0 ): Տրա­­մա­բա­նա­­­կան տար­րի աղմկակայունությունը որոշ­վում է հետևյալ առն­չու­թ­յուն­­ներով՝

և  մեծությունները կոչ­­վում են աղմկակայունության գոր­­­­ծա­կից­ներ: Եթե 3 տիրույթը շատ փոքր է (), ապա կիրառվում է փոխանջատման շե­­մային լարման միջին ար­ժեքը, որը որոշվում է հե­տևյալ հա­վա­սա­րու­­մով՝

Աղմկակայունությունը մեծացնելու նպատակով ան­հրա­ժեշտ է մե­ծա­ցնել Um լարման անկման արժեքը և փոք­րաց­նել 3 տի­րույ­թի լայ­նու­թյունը: Սակայն Um-ն չի կարող գե­րա­զան­ցել սնման լար­­­­ման Uսն. ար­ժեքը,  իսկ U0-ն՝ փոքր լինել զրոյից« հե­տևա­բար պետք է ապա­հովել հետևյալ պայ­մանները՝

Առավելագույն աղմ­կակա­յունություն կա­­պա­հովվի  U1 = Uսն, U0=0, = պայմանների դեպքում, և կունենանք՝

Մուտքային բնութագիծ:        Տրամաբանական տարրի մուտ­քա­յին բնութագիծ կոչվում է որևէ մուտքում լարման և հո­սանքի կա­­պը մյուս մուտքերում հաստատուն լարումնե­րի դեպքում: Այդ բնու­­թա­գծի օգնու­թյամբ որոշվում են մուտ­քա­յին հոսանքների ար­ժեք­ները երկու վիճակ­ներում՝ ցածր մա­կարդակի հոսանքը , երբ Uմ = U0, և բարձր մակար­դակի հոսանքը  , երբ Uմ = U1:

Ելքային բնութագիծ:    Ելքային բնութագիծը տարրի ելքային Uե լար­ման և ելքային Iե հոսանքի կապն է հաստատուն մուտ­քա­­յին լա­րում­­­ների դեպքում: Այդ բնութա­գծերը երկուսն են՝ ելքում ցա­ծր մակար­դակի  և բար­ձր մակարդակի   լա­րում­­ների դեպ­քում,  որտեղ   ցածր և բարձր մա­կար­դակի ել­­քային հոսանք­ներն են:

Տրամաբանական տարրի հիմնական պարամետ­րերն են՝

Բեռնավորման ունակությունը n (ելքում ճյուղավորման գոր­ծակից): Բեռնավորման ունակությունը որոշվում է տարրի ել­քում միա­ժամանակ միացվող իր տեսակի տարրերի թույ­լա­տ­րելի ա­ռ­ավելագույն թվով: Ինչքան մեծ է բեռնավորման ու­նա­կությունը, այն­քան փոքր է տար­­­րերի թիվը, որն անհ­րաժեշտ է բարդ թվային սար­քի կառուցման համար: Սակայն բեռ­նավորման ունակության մեծացումը սահմանա­փակ­­վում է այլ պարամետրերի, մասնա­վո­րա­պես, աղմկակայունության և արագագործության վատաց­մամբ: Տար­­րի ելքում միացվող բեռ­ների քանակը մեծացնելիս մե­ծանում է ել­քա­յին հոսանք­ների արժեքները ինչ­պես ցածր, այն­պես էլ բարձր մա­կար­դակ­ների դեպքում, իսկ դա բե­րում է U1 մա­կարդակի նվա­զեց­ման և U0 մակարդակի աճի: Արդյուն­քում տար­րի աղմկակայունու­թ­յու­նը փոքրանում է: Բացի դրանից, մեծ թվով, բեռ­ների միա­ցու­մից մեծանում է բեռի համարժեք ունակությունը« հե­տևա­բար փոք­րա­նում է արագագործությունը: Մեծ ինտեգրալ միկրոս­խե­­մա­նե­րում տար­րերի բեռնավորման ունակությունը հասնում է 25-ի:

Մուտքի միավորման m գործակից:   Մուտքի միա­վոր­ման գոր­ծակիցը որոշվում է տրամաբանական տարրի մուտ­քային ե­լուստ­ների թվով: m գործակցի մեծացումից մե­ծանում են տարրի տրա­մա­բա­նա­կան գործողությունների իրա­կա­նացման հնարա­վո­րու­թյուն­նե­րը« շնոր­հիվ մեծ թվով տրա­մա­բա­նական փոփո­խա­կան­ների կիրառ­ման: Սա­կայն m-ի մե­ծա­ցումը հանգեցնում է մյուս պարա­մետ­րերի վատացմանը: Ժամա­նա­կակից տրամաբա­նական տար­րե­րի համար m = 3..4: Եթե պահանջվում են ավելի մեծ թվով մուտքեր, օգ­տա­գործում են մուտ­քերի քանակի ընդ­լայնիչներ:

Սպառման հզորության ծախս:       Տրամաբանական տար­րի սպառ­­­ման հզորության ծախսը (սնման աղբյուրից) կախ­ված է տար­րի վիճա­կից: Ելքում Uե=U0 մակարդակի դեպքում ծախս­վում է  հո­սանք, իսկ Uե=U1 դեպքում՝  հոսանք: Սպառ­­ման հզորության ծախսը գնա­հատվում  է  ստատիկ ռե­ժի­մում ծախսի մի­ջին արժեքով և  հավասար  է՝

Սպառման հզորության նվազագույն ծախս ապահովում են կոմ­պլեմենտար զույգերով կառուցված տարրերը: Ստատիկ ռե­ժի­մում այդ տարրերի սպառման հզորության ծախսը շատ փոքր է հո­սանքների փոքրության պատճառով, և հզորությունը հիմնա­կանում ծախս­վում է փոխանջատման ռեժիմում:

Արագագործություն:    Տրամաբանական տարրի արագա­գոր­ծու­թյունը գնահատվում է տրամաբանական գործողութ­յան կա­տար­ման մի­ջին ժամանակով« որը կոչվում է ազդանշա­նի տա­րած­ման հա­պաղ­ման միջին ժամանակ և որոշվում է հե­տևյալ հա­վա­սա­րու­մով՝

որտեղ    ազդանշանի տարածման հապաղման ժա­մա­նակ­ներն են, երբ ելքային լարումը համապատասխանաբար անցնում է U0-ից U1 և U1-ից U0 մա­կար­դակների: Շրջող տրամա­բա­նական տար­րի մուտ­քային և ելքային լարումների փոփոխ­ման գրաֆիկները բեր­ված են նկ.6.2-ում: Ազդանշանի տա­­րած­ման հապաղման ժա­մա­նակ­ները որոշ­վում են կամ փոխ­անջատման շեմային լարման միջին ար­ժեքով  կամ էլ տրա­մաբանական անկման մա­­­­­կար­­դա­կի կե­սով: Ազդանշանի տարած­ման հապաղումը պայմա­նա­վոր­ված է տրա­մա­բանական տար­րում պարազիտային ունա­կու­թ­յուն­ների առկայու­թյամբ: Հապաղ­ման ժամանակը կարող է փոք­րաց­վել՝ մեծացնելով սնման աղբ­յու­րից ծախս­ված հոսանքի մե­ծու­թ­յունը« դրա­նով փոք­րաց­նելով ունակու­թ­յունների ապալից­քա­վոր­ման ժա­մա­նակը: Սակայն այդ դեպ­քում մեծանում է ծախսված հզո­րու­­թ­յու­նը: Այդ պատ­ճառով տարբեր մակնիշի տրամաբանական տարրերի հա­մե­մատման ժամա­նակ օգ­տա­գործում են մեկ այլ պա­րա­մետր, ո­րը կոչվում է փոխանջատ­ման աշխա­տանք՝   

Ինտեգրացման աստիճան: Ինտեգրացման աստիճանը ցույց է տալիս ին­տեգրալ սխեմայի բյուրեղում նույնատեսակ տրամա­բա­նա­կան տարրերի քանակը: Այն որոշվում է N=lgK ար­տա­հայ­տությամբ, որտեղ  K - ն տրամա­բա­նա­կան տարրերի թիվն է ինտեգրալ սխեմայում: Ներկայումս արտադրվող ինտեգրալ սխե­մա­ներում   N=6:

>>

 

 

6.2. Տրաբանական տարրերի դասակարգումը

Տրամաբանական տարրերն դասա­կարգ­վում են ըստ կատարած տրամաբանական գործողութ­յան, որը դի­տարկ­վեց վերը:

Ըստ տարրի աշխատանքային ռեժիմի դրանք բաժան­վում են եր­կու խմբի՝ ստատիկ և դինամիկ: Առաջինները կարող են աշ­խա­տել ինչ­պես ստատիկ, այնպես էլ դինամիկ (իմպուլ­սա­յին) ռե­ժիմ­նե­րով: Դինա­միկ տարրերն աշխատում են միայն իմպուլ­սային ռե­ժի­մով:

Ըստ տարրում օգտագործված տրանզիստորի տե­սա­կի՝ տար­­բե­րում են երկբևեռ և դաշտային տրանզիս­տոր­ներով տրա­մա­բա­նական տարրեր: Դիտարկենք այդ տարրերի սխեմաները:

>>

 

 

6.3. Երկբևեռ տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր

Երկբևեռ տրանզիստորներով տրամաբանական տարրերը բա­ժան­վում են հետևյալ խմբերի՝

Տրանզիստոր-տրանզիստոր տրամաբանական տար­­րեր (ՏՏՏ, ТТЛ):

Շոտկիի տրանզիստորներով տրամաբանական տար­րեր (ՏՏՏՇ, ТТЛШ ):

Էմիտերային կապով տրանզիստոր-տրանզիստոր տրա­մա­­բա­նա­կան տարրեր (ԷԿՏՏՏ, ЭСТТЛ ):

Ինտեգրալ-ներարկումով տրամաբանական տար­րեր (ԻՆՏ, ИИЛ, И2Л):

>>

 

 

6.3.1. Տրանզիստոր-տրանզիստոր տրամաբանական տարրեր

ՏՏՏ  տարրի աշխատանքը դիտարկենք ԵՎ-ՈՉ սխե­մա­յի օրի­նա­կով, որը բերված է նկ.6.3,ա.-ում: Այստեղ ԵՎ գործո­ղու­թ­յունն իրա­կա­նաց­վում է  VT1 բազմաէմիտեր տրանզիստորի  մի­ջո­­ցով, որի բա­­զայի շղթայում միացված է R1 ռեզիստորը, իսկ ՈՉ գոր­ծո­ղու­­­թյունը՝ VT2-ի միջո­ցով, որի կոլեկտորի շղթայում միաց­ված է R2 ռեզիստորը:

U1=U2=U3=U1 բոլոր մուտքերում բարձր մակարդակի առ­կա­յու­թյան դեպքում VT1-ի բոլոր էմիտերային անցումնե­րին կիրառ­ված են հակա­ռակ լարումներ, անցումները փակ են, և դրանցով հոսում են հակառակ ուղղության փոքր հոսանք­նե­րը: Այդ հո­սանք­ներով R1-ի վրա առա­ջա­ցած լարման անկումն այնպիսին է, որ կոլեկտո­րային անց­մանը կիրառ­վում է ուղիղ լարում, և այն բացվում է: R1-ով և VT1-ի կոլեկ­տո­րային ան­ցումով VT2-ի բա­զա­յին կիրառվում է լարում, և այն բացվում է ու հագենում: Ելքում Uե=U0 լարումն ունի ցածր մա­­կար­դակ: Եթե մուտ­քերից որևէ մեկում լարումն ունի ցածր մա­կար­­­դակ (օրինակ U1=U0), իսկ մյուս մուտքերում բարձր մակար­դակ­ներ են, ապա այն էմիտերային անցումը, որի մուտքում ցածր մա­կար­­դակ է (U1), բաց է, մյուսները՝ փակ: Բաց էմի­տե­րային անցումով հո­­սում է մեծ հոսանք: Այդ հոսանքը R1-ի վրա առաջացնում է այն­պի­­սի լար­ման անկում, որ VT1-ի կոլեկտո­րային  անցմանը կի­րառ­վում է հակառակ լարում, և վերջինս փակվում է: Դա բե­րում է VT2- ի բա­­­զայի պոտենցիալի նվա­զեցման և հե­տևաբար VT2-ի` փակման: Սխե­մայի ելքում լա­րումն ընդունում է բարձր մակարդակ (Uե=U1): Տար­րի բոլոր մուտքերում ցածր մակարդակների դեպ­քում (U1=U2=U3=U0) VT1-ի էմիտերային անցումները բաց են, իսկ կո­լեկ­տո­­րային անցումը՝ փակ: Փակ է նաև VT2-ը, և ելքում ունենք լար­ման բարձր մակար­դակ:

Ասվածից կարելի է եզրակացնել, որ տրամաբանական տար­րի ել­քում լարումն ունի ցածր մակարդակ միայն այն դեպ­քում, երբ բո­­լոր մուտքերում բարձր մակարդակներ են, այսինքն՝ սխե­ման իրա­­կա­­նաց­նում է ԵՎ-ՈՉ գործողություն:

Սխեմայում միացված VD1...VD3 դիոդները տարրը պաշտ­պա­նում են մուտքերում հակառակ բևեռականության լարում­նե­ր­ից:

­Դիտարկեցինք տարրի աշխատանքը ստատիկ ռեժիմում: Դի­նա­­միկ ռեժիմում, երբ մուտքում գործում է իմպուլս, ազդում են սխե­մա­­յում գոյու­թյուն ունեցող պարազիտային ունակութ­յուն­նե­րը (C1, C2), որոնց լիցքավորումը և լիցքաթափումը առա­ջացնում են փո­խան­­ջատման հա­պա­ղում և արագագոր­ծության նվազում:

Դիտարկված պարզ ՏՏՏ տարրի թերություններից են՝ փոքր բեռ­նա­­վորման ունակությունը` պայմանավորված ելքա­յին մեծ դի­մադ­­րու­թյամբ (տրանզիստորի ընդհանուր էմիտե­րով միացում) և փոքր աղմկա­կայունությունը:

ՏՏՏ տարրի աղմկակայունության, բեռնավորման ունա­կու­թ­յան և արագագործության մեծացման նպատակով VT2-ով իրակա­նաց­­վող շրջման սխեման փոխարինվում է ավելի բարդ շրջիչով (ին­վեր­տոր): Բարդ շրջիչով տարրի սխեման բերված է նկ.6..3,բ-ում: Այս­տեղ նույն­պես, ինչպես և նախորդ դեպքում, ԵՎ գործո­ղությունը իրա­­կանացվում է VT1 բազմաէմիտեր տրան­զիս­տորի միջոցով: Բարդ շրջիչը կազմված է R2, R3, R4, VT2, VT3, VT4 և VD4 տարրերից: Տար­րի մուտքերից մեկում կամ  մի  քա­նի­սում  ցածր մակարդակի առ­կա­յության դեպքում, ինչ­պես և նա­խորդ սխե­մայում VT1-ի կո­լեկ­տո­րա­յին անցումը փակ է, հետևա­բար VT2-ի բազայի հոսանքը բա­ցա­կա­յում է, և այն նույնպես փակ է: VT2-ով հոսանք չի հոսում (հա­կա­ռակ ուղղու­թ­յամբ փոքր հո­սան­քով անտեսում ենք), R4 - ի վրա լար­ման անկումը բացա­կայում է, ինչը հան­գեցնում է նաև VT3-ի փակ­­մանը: VT4-ը բաց է, դրա բազային R2 ռեզիս­տո­րի մի­ջո­ցով կի­րառ­ված լարման շնորհիվ: Տարրի ել­քում ունենք բարձր մա­կար­դակ (Uե=U1): Բոլոր մուտքերում բարձր մա­կար­դակի դեպ­քում VT1-ի էմի­տերային անցումները փակ են, կո­լեկտո­րայինը՝ բաց: Բաց են նաև VT2, VT3 տրանզիստոր­նե­րը, իսկ VT4-ը փակ է: Ել­քային լա­րումն ունի ցածր մակարդակ (Uե=U0): Հետևաբար տարրն իրա­կա­­նաց­­նում է ԵՎ - ՈՉ գործո­ղութ­յուն: Սխեմայում VD5 դիո­դը միացված է VT3-ի բաց վիճա­կում՝ VT4-ի կայուն փակ վիճակն ապա­հովելու հա­մար: Դիոդի բացա­կա­յու­թ­յան դեպ­քում VT4-ի բազա-էմիտեր շղթային կի­րառ­վում է VT2-ի կո­լեկ­­տոր-էմիտեր և VT3-ի կոլեկտոր-բազա լա­րում­ների տար­բե­րու­թ­յու­նը: Քանի որ այդ տրանզիստորնե­րը գտնվում են հագեցված վի­ճա­կում, նշված լարումներն իրարից շատ քիչ են տար­բերվում, և VT4-ի բազա-էմիտեր լա­րումը նույնպես փոքր է: Այդ պատ­ճա­ռով VT4-ը հու­սալի փակ չէ և փոքր աղմուկներից կարող է անցնել բաց վի­ճա­կի (աղմկա­կայունու­թյունը փոքր է): VD5-ի միացման դեպ­քում այն միշտ բաց է, դրա վրայի լարման անկումը կիրառվում է VT4-ի բա­­զա-էմիտեր շղթային (բացա­սա­կան բևեռով) և հուսալի կեր­­պով փա­կելով այն` մեծացնում է տարրի աղմկա­կա­յու­նու­­թյու­նը: Բարդ շրջիչի կիրառումը մեծաց­նում է տարրի բեռնա­վորման ու­­նա­կությունը,  քանի որ Uե=U1 ելքում բարձր մա­կար­դա­կի դեպ­քում, երբ VT4-ը բաց է, շրջիչն աշխատում է էմի­տերային կրկնիչի ռե­­ժիմով և ապահովում է հոսանքի ուժե­ղա­ցում: Ելքում ցածր մա­կար­­­դակի դեպքում, երբ VT3-ը բաց է, դրա բազային լարում տրվում է VT2-ի էմիտերային շղթայով, հետևա­բար վեր­ջինս աշխատում է էմի­­տե­­րային կրկնիչի ռե­ժի­մում և ապահո­վում է հոսանքի ուժեղա­ցում:

Տարրի արագագործությունը մեծանում է, քանի որ երբ VT4-ը բաց է, շրջիչն աշխատում է էմիտերային կրկնիչի ռեժի­մով, ունի շատ փոքր ելքային դիմադրություն, և ելքային ունա­կության լից­քա­վո­­րումը կա­տար­վում է արագ: Իսկ երբ բաց է VT3-ը, ունա­կու­թյունը լից­­քաթափվում է տրանզիստորի կոլեկտոր-էմիտեր փոքր դի­մադ­րու­­թյամբ:

Թվային մի շարք սխեմաներում անհրաժեշտ է տրամա­բա­նա­­կան տարրի ելքում միացնել տարրեր, որոնց սնման հա­մար պա­հանջվում է լրացուցիչ լարման աղբյուր (էլեկտրա­մագնի­սա­կան ռե­լե, թվային ար­տա­ցո­լիչներ): Այդ նպատակնե­րով արտա­դր­վում են տրա­մաբանական տարրեր, որոնց ելքա­յին կասկադը բաց կո­լեկ­տո­րով է (նկ. 6.4,ա.):

Տրանզիստորի կոլեկտորի շղթայում ինդուկտիվ բե­ռի (ռելեի փաթույթ) միացման դեպքում առաջա­նում է ինքնի­ն­դուկ­ցիայի ԷԼՇՈՒ, որը կարող է առաջացնել VT2-ի ծակում: Դրանից խու­սափելու համար միացվում են VD դիոդը և R ռեզիստորը:

Թվային սարքերում տարրն ընդհանուր ինֆորմացիոն գծին միաց­ման դեպքում օգտագործվում են հատուկ տրամա­բա­նա­կան տար­րեր, որոնցում ելքը, բացի ցածր և բարձր մա­կար­դակ­ներից, կա­րող է ընդու­նել երրորդ՝ անջատված (ան­սահ­ման մեծ դիմադ­րու­թ­յան) վիճակը: Երրորդ վիճակն ապա­հովվում է մուտ­քե­րից մեկը VD4 դիո­դով VT2-ի կոլեկ­տո­րին միացումով (նկ.6.4,բ): U1=1 դեպքում սխեման աշխատում է իբրև ԵՎ-ՈՉ տարր: U1=0 դեպքում VD4-ը բացվում է, և ցածր մա­կար­դակը դիո­­դով կի­րառ­վում է VT2-ի կոլեկտորին: VT2, VT3, VT4 տրան­զիս­տոր­ները փակ­վում են, տարրի ելքն անջատվում է ինֆոր­մա­ցիոն գծից:

>>

 

                                 

 

6.3.2. Շոտկիի տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր

 

Վերը դիտարկված ՏՏՏ տարրերում բաց վիճակում տրան­զիս­­­­տոր­ներն աշխատում են հագեցման ռեժիմում, որը բերում է արա­գագոր­ծու­թյան նվազեցմանը: Արագագործության մեծաց­ման նպա­տա­կով տրա­մա­­բա­նա­կան տարրերում օգտագործում են Շոտկիի տրանզիստոր­ներ:

Շոտ­կիի տրանզիստորներն աշ­խա­տում են հա­գեցման և ակտիվ ռեժիմ­նե­­րի սահմանագլխին, դրանք չեն հագե­նում և փոխանջատման հա­պաղ­ման ժամանակ­ները նվազում են, հետևաբար արագագոր­ծու­թ­յունը մեծանում է:

Շոտկիի տրանզիստորներով ԵՎ-ՈՉ տարրի սխեման բեր­ված է նկ. 6.5-ում: Այն իր կառուցվածքով և աշխատանքի սկզբուն­քով չի տար­բեր­վում  ՏՏՏ  տարրի  սխեմայից: Արագա­գործության էլ ավելի մեծաց­ման նպատակով սխեմայի ելքում օգտագործված է VT3,VT4 տրան­զիս­տոր­ներով բաղադրյալ տրանզիստոր: Վեր­ջինս իր մեծ հոսանքով ապա­հո­վում է ելքում բեռի Cբ ունա­կու­թյան արագ լիցքավորումը: Տար­րի U0-ից U1 վիճակին անցնելիս VT5-ը փակ­վում է, VT3, VT4 տրան­զիստորները բացվում են, և բեռի ունա­կու­թյունն արագ լիցքավորվում է բաց տրան­զիստոր­ների մեծ հոսան­քով: Տար­­րի U1 վիճակից U0 վիճա­կին անցնե­լիս VT5-ը բաց­վում է, իսկ VT3 և VT4-ը փակվում: Բեռի ունա­կու­թյունն արագ լիցքա­թափ­վում է VT5-ով: VT5-ի բազայի շղթայում միացված VT6 տրան­զիստորը R4, R5 ռեզիստորների հետ կազ­մում է դի­նա­միկ բեռ, որը մեծաց­նում է սխեմայի աղմկակայունությունը:

>>

 

 

 

6.3.3.Էմիտերային կապով տրամաբանական տարրեր

Էմիտերային կապով տրամաբանական տարրերում օգտագոր­ծ­­­­վում են հոսանքի փոխարկիչներ (նկ.6.6): VTհ տրան­զիս­տո­րը VT1, VT2 տրանզիստորների հետ կազմում է հոսանքի փո­խար­­կիչ: VT3, R4, VT4, R5 տարրերով կառուց­ված են էմիտերա­յին կր­կնի­չ­­­ներ, որոնց միջոցով փոքրացվում է տարրի ելքային դիմադ­րու­թ­յու­նը (մեծացվում է տարրի բեռնավորման ունակու­թյունը):

 Մուտքային U1, U2 լարումներից որևէ մեկի բարձր մակար­դա­կի դեպ­­­­քում (օրինակ U1=U1>Uհ) համապա­տաս­խան տրան­զիս­­տո­րը (VT1-ը) բաց է, հետևաբար VTհ-ը փակ է, և ան­կախ մյուս մուտ­քի U2 լարման մակարդակից, կստանանք Uե1=U0 և Uե2=U1 մակար­դակ­ներ, որոնք էմի­տերային կրկնիչ­նե­րով փոխանցվում են Uե3 = Uե1 = U0Uե4 = Uե2 = U1: Սխեմայի մուտքերում ցածր մակարդակների դեպքում VT1, VT2 տրան­զիստորները փակ են, հետևաբար VTհ -ն բաց է, և  Uե1 = Uե3 = U1, իսկ Uե2 = Uե4 = U0:

Ասվածից բխում է, որ Uե3 ելքում սխեման իրականացնում է ԿԱՄ-ՈՉ գործողություն (Uե3 = ), իսկ Uե4 ելքում՝ ԿԱՄ գոր­ծո­ղու­թյուն ( Uե4 = U1+U2):                                                                   

Այս տարրերում էմիտերային կրկնիչների կիրառումը մեծաց­նում է բեռնավորման ունակությունը և աղմկակա­յու­նութ­յունը, սա­կայն մեծա­նում են նաև հզորության ծախսը և չափ­սերը: Սխե­մայի ա­րա­գագործու­թյունը մեծ է շնորհիվ այն բանի, որ հոսանքի փո­խարկ­չում բաց վիճա­կում տրանզիս­տոր­ները չեն հագենում:

>>

 

 

 

6.4. Ինտեգրալ ներարկումով տրամաբանական տարրեր

Ինտեգրալ ներարկումով տրամաբանական տարրերն ունեն փոքր չափսեր և հզորության ծախս: Դա պայմանա­վոր­ված է տար­­­­րե­­րում ռե­զիս­­տորների բացակայությամբ և սնման լարման ցածր մակարդակով:

Ինտեգրալ ներարկումով տարրի բազային սխեման բերված է նկ. 6.7,ա-ում: Այն բաղկացած է p -n- p տրանզիս­տո­րից (VTն),  ո­րը կատա­րում է կայուն հոսանքի աղբյուրի դեր (Iգ) և կոչվում է նե­րար­­կիչ (ինժեկ­տոր), ու VT2 բազմակոլեկտոր n-p-n տրանզիս­տո­րից: VT1-ը նախորդ տարրի ելքային տրանզիստորն է:

Սովորաբար VTն նե­­րարկիչ տրանզիստորը բազմակոլեկտոր է: Կո­լեկտորների թի­­վը հավասար է միկ­րոսխեմայում օգտա­գործված տրան­զիս­տոր­նե­րի թվին (VT1,VT2...), ինչը հնարա­վո­րություն է տալիս մեկ նե­րար­կող տրան­զիստորով ապահովել միկ­րո­սխե­մայի բոլոր տրան­­­­­­­զիս­տոր­­ների ներարկման հոսանքնե­րը: VTն տրանզիստորը միաց­ված է ընդ­­հանուր բազայով միաց­ման սխեմայով: E լարման աղ­բյու­րով VTն տրան­զիս­տորի էմի­տե­­րային անցումը բաց է, և դրանով անցնում է հո­սանք: Այդ հոսանքի մի մասը ներարկվում է կոլեկտորի  շղթա,  եթե  VT1 տրան­­զիս­տո­րը փակ է (տարրի մուտքում բարձր մակարդակ), ապա նե­րարկիչի հոսանքը հոսում է VT2-ի բազայով, և այն բաց­վում հա­գե­նում է: Տարրի ելքում ստանում ենք ցածր մակարդակ: VT1-ի բաց վի­ճակում (տարրի մուտքում ցածր մակարդակ է) ներարկիչի հո­սանքն անցնում է VT1-ի կոլեկ­տորային շղթայով, VT2-ը փակ է, և տար­րի ել­քում բարձր մա­կար­դակ է: Փաստորեն ինտեգրալ նե­րար­կու­­մով տարրն իրականաց­նում  է  ՈՉ  գործո­ղու­թյուն, և VT1 և VT2 տրան­­­զիստորները կոչ­վում են շրջիչ տրան­զիս­­տոր­ներ:

Նե­րար­կիչը փո­խարինելով հոսան­քի գենե­րա­տո­րով՝ բազային յու­րաքանչյուր տարր կարելի է պատկերել շրջիչ տրան­զիստորով, որի բազայի   շղ­թա­յում միաց­ված է Iգ հոսանքի գեներատոր (նկ. 6.7,բ): Շրջիչ տրան­­զիս­տորի բազ­մա­կոլեկ­տո­րու­թ­յունը (բերված սխեմայում դրանք եր­կուսն են) մեծացնում է տարրի գործա­ռութային հնարա­վորու­թյուն­նե­րը: Էլեկ­տրական սխեմա­նե­րում ին­տե­գրալ ներարկումով բազա­յին  տար­րը պատ­կեր­վում է նկ.6.7,գ-ում բերված տեսքով: Երկու բա­զային տարրե­րի ելքերի միացմամբ իրակա­նաց­վում է ԿԱՄ-ՈՉ գործողություն, իսկ երրորդ տարրի միա­ցու­մով՝ ԿԱՄ գոր­ծո­ղություն (նկ.6.7,դ):

>>

 

 

6.5. Դաշտային տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր

Դաշտային տրանզիստորներով տրամաբանական տարրե­րը կա­­ռուց­վում են մեկ (սովորաբար n) կամ երկու (n և p) տեսակի հա­ղոր­դա­կանության հոսքուղային տրանզիս­տոր­ներով: Առա­ջին դեպ­­­­­­քում ունենք կիսահաղորդչային բյու­րեղի վրա նվա­զա­գույն մա­կե­րես, երկ­րորդ դեպ­քում՝ հզորու­թ­յան նվազագույն ծախս« ավելի մեծ արագա­գործություն և աղմկակայունություն:

Մեկ տեսակի հաղորդականության հոսքուղային դաշ­տային տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր: Մեկ տեսակի (n) հաղորդականության հոսքուղային դաշ­տա­յին տրանզիստոր­ներով ՈՉ տարրի սխեման բերված է նկ. 6.8,ա-ում: Այն բաղ­կա­ցած է երկու հաջոր­դաբար միացված տրան­զիս­տոր­նե­րից, որոն­ցից VT1-ն աշխատում է դիմադրության ռեժի­մով (փա­կա­նին կի­րառ­ված է դրական լարում, այն միշտ բաց է և ներ­կա­յացնում է որոշակի դիմադրություն), իսկ VT2-ը՝ բանալու ռե­ժի­մով: Մուտքային U1=U0 ցածր մակարդակի դեպ­քում VT2-ը փակ է, և ել­քում Uե=U1 բարձր մակարդակ է: Երբ U1=U1, այդ դեպքում VT2-ը բաց է, և ելքում Uե=U0 ցածր մակարդակ է:                                                           

Դիմադրության փոխարեն VT1 տրանզիստորի կիրա­ռու­մը պար­­­­զեց­­նում է տրամաբանական տարրի պատրաստման տեխ­նո­լո­գիան« քանի որ բոլոր տարրերն ունեն նույն կա­ռուց­վածքը:

ԵՎ-ՈՉ սխեման ստացվում է երեք տրանզիստորների հաջոր­դա­կան միացմամբ (նկ.6.8,բ): Այստեղ երկու մուտքե­րում բարձր մա­կարդակի  դեպքում (U1=U1, U2 =U1) VT2, VT3 տրանզիս­տոր­ները բաց են, և ելքում ցածր մակարդակ է (Uե=U0): Եթե մուտքերից որևէ մե­կում ցածր մակար­դակ է (օրի­նակ U1=U0), ապա համա­պա­տաս­խան տրանզիստորը փակ է  (VT2), և ելքում  ունենք բարձր մա­կար­­դակ (Uե=U1): Ելքում բարձր մակարդակ է նաև երկու մուտ­քերում ցածր մակար­դակ­ների դեպքում:

ԿԱՄ-ՈՉ տարր ստացվում է VT2, VT3 տրանզիստորների զու­գա­հեռ միացմամբ (նկ. 6.8,գ): Մուտքերից մեկում բարձր մա­կար­­­դա­կի դեպքում համապատասխան տրանզիստորը բաց­վում է և, ան­կախ մյուս մուտքի մակարդակից, ելքում հաս­տատվում է ցածր մա­կար­դակ: Ելքում  բարձր մակարդակ ստացվում է միայն երկու մուտ­քերում ցածր մակարդակի դեպ­քում: Մեկ տեսակի հա­ղոր­դա­կա­նության հոսքուղով տրամա­բա­նական տարրում ելքում ցածր մա­կարդակի դեպքում երկու տրանզիս­տորներն էլ բաց են, դրան­ցով հոսում է համեմա­տա­բար մեծ հոսանք, և հզո­րու­թյան ծախսը մեծ է:                            

Երկու տեսակ հաղորդականության հոսքուղիներով դաշ­տա­յին տրանզիստորներով տրամաբանական տարրեր: Սպառված հզո­­­րու­­­թյան ծախսը փոքրացնելու նպա­տակով դաշ­տային տրան­զիս­տորներով տրամաբանական տար­րերում օգ­տա­գործում են երկու տար­բեր հաղոր­դա­կա­նու­թ­յան հոսքուղով տրան­զիստոր­ներ: Տրան­զիս­տոր­նե­րի այդ­պի­սի  զույգն  անվանում են կոմպ­լե­մեն­­տար զույգ (КМОП, КМДП): Կոմպլեմենտար զույգի կի­­րառ­ման շնոր­հիվ ելքային լարման ցանկացած մակարդակի դեպ­­քում տրանզիս­տոր­նե­րից մեկը բաց է, իսկ մյուսը՝ փակ և դրան­ցով հո­սող հոսան­քը շատ փոքր է: Հետևաբար փոքր է նաև սպառ­ված հզո­րությունը:

Նկ. 6.9,ա-ում բերված է կոմպլեմենտար զույգով ՈՉ տարրի սխե­ման: VT1 տրանզիստորն ունի p հաղորդականության, իսկ VT2 –ը՝ n հա­­­­ղորդականության հոսքուղի: Առաջինը բաց­վում է մուտ­քա­յին բացա­սական, իսկ երկրորդը՝ դրական լա­րումից:

Տարրի մուտքում U1=U1 մակարդակի դեպքում VT2-ի փա­կա­նի լա­րումն ակունքի նկատմամբ դրական է, և այն բաց է: VT1-ի փա­կան-ակունք լարումը, որը հավասար է U1 - E մեծ է տրանզիստորի բաց­ման շեմային լարումից, և այն փակ է: Տարրի ելքում ունենք ցածր մակար­դակ: Երբ մուտքում U1=U0, ցածր մակարդակ է, VT1-ի փա­կան-ակունք լարումը փոքր է բացման շեմային լարումից, և այն բաց­վում է: VT2-ի փական-ակունք U0=0 լարումը փոքր է բաց­ման շե­մա­յին լարումից, և այն փակ է: Տարրի ելքում Uե=U1 բարձր մա­կար­դակ է:  

ԿԱՄ-ՈՉ տարրի սխեմայում (նկ.6.9,բ) կոմպլեմենտար զույ­գե­րի նույն հաղորդականության հոսքուղիով մեկական տրան­զիս­տոր­ներ միաց­ված են հաջորդաբար (VT1, VT3) և մե­կական՝ զու­գա­հեռ (VT2, VT4): Ելքը դուրս է բերված զուգահեռ միաց­ված տրան­­զիս­տորներից: Մուտքերից որևէ մեկում բարձր մակար­­դա­կի դեպ­քում (օրինակ, U1=U1 ) VT2, VT4 տրան­զիս­տոր­ներից հա­մա­­­պա­տաս­­խան տրանզիստորը (VT4) բաց է, դրա զույգը կազմող տրան­զիս­տորը փակ է (VT3) և ան­կախ մյուս մուտքի մակար­դա­կից՝ ելքում  ցա­ծր մակարդակ է: Ելքում ցածր մա­կարդակ կլինի նաև, երբ երկու մուտ­քերում էլ բարձր մա­կարդակներ են: Երկու մուտքերում ցածր մա­կար­դակի դեպ­քում VT2, VT4 տրան­զիս­տոր­­ները փակ են, իսկ VT1, VT3 տրան­զիս­տորները՝ բաց: Ելքում բարձր մակարդակ է:

ԵՎ - ՈՉ  տարրում  (նկ. 6.9,գ) VT1, VT3  տրանզիս­տոր­ները  միաց­­­­­ված են զուգահեռ, իսկ VT2, VT4 տրանզիստորները՝  հա­ջոր­դա­բար: Այս սխեմայում միայն U1=U1 և U2=U1 ար­ժեքների դեպ­քում է, որ VT2,VT4 տրանզիստորները բաց են, իսկVT1,VT3 տրան­զիս­տոր­­նե­րը՝ փակ, և Uե=U0: Մուտքային լարումների մյուս բոլոր ար­­­ժեք­­նե­րի դեպ­քում հա­ջոր­դաբար միացված տրանզիս­տորնե­րից մեկը փակ է, մյու­սը՝ բաց, և Uե=U1:

Մեծ կիրառություն են գտել նաև ԵՎ-ԿԱՄ-ՈՉ և ԿԱՄ-ԵՎ-ՈՉ տրա­մա­­բանական տարրերը: ՆԿ.6.10-ում պատկերված է կոմպլե­մեն­տար զույ­գով 2ԵՎ-ԿԱՄ-ՈՉ տարրի սխեման և պայմա­նական նշանակումը: VT1, VТ2 և VT3,VT4 տրանզիստորներով իրա­կա­նացվում է 2ԵՎ գործողու­թյունը, իսկ VT5,VT6 -ով` ԿԱՄ-ՈՉ գոր­ծողությունը:

2ԿԱՄ-ԵՎ-ՈՉ տարրի սխեման և պայմանական նշա­նա­­կու­մը բեր­ված է նկ.6.11-ում: VT1, VТ2, VT3, VT4 և տրանզիս­տորներով իրա­կա­նաց­­­վում է 2ԿԱՄ-ՈՉ գործողու­թյունը, իսկ VT5, VT6 - ով` ԵՎ գործողու­թյունը:

Թվային սարքերում շատ մեծ կիրառություն է գտել բացառող ԿԱՄ տարրը: Այն օգտագործվում է որպես 2 մոդուլով գումարիչ, փուլային կոմ­պարատոր, որի միջոցով որոշվում են երկու տարբեր թվային հա­ջոր­­դա­կանու­թյունների փուլերի և հաճախությունների հավասարության պա­հերը և այլն:

Դաշտային տրանզիստորներով կոմպլեմենտար զույգով բա­ցա­ռող ԿԱՄ տարրի սխեման, պայմանական նշանակումը և իսկու­թյունների աղյուսակը բեր­ված են  նկ.6.12 -ում:

    U1=U2=0 դեպքում VT1- ը փակ է, VT2-ը` բաց: +E լարումը փո­խանց­վում է VT3-ի փականին: VT3-ը բաց­վում է և U1-ը միացնում է ելքին: Ելքում ստանում ենք Uե=U1=0: U1=0, U2=1 դեպքում VT1-ը բաց է, VT2-ը` փակ: VT1-ի ըմ­պի­չի լա­րումով VT3-ը փակվում է: U2-ով փակ է նաև VT4-ը: U1-ը կի­րառ­վում է VT5, VT6-ի փականներին: VT5-ը փակվում է, VT6-ը` բացվում: U2-ը VT6-ով հաղորդվում է ելք` Uե = U2 =1: U1=1,U2=0 դեպ­­քում VT1-ը փակ է, VT2-ը` բաց: +E լարումը VT2-ով փոխանցվում է VT3-ի փականին: VT3-ը բաց­վում է և U1-ը փոխանցում է ելք` Uե = U1=1: U1=1, U2=1 դեպքում VT1-ը բաց է, VT2, VT3ը`- փակ: U1-ը փա­կում է VT6-ը, բացում է VT5-ը և Uե = 0:

Այսպիսով, բացառող ԿԱՄ տարրի իսկությունների աղյուսա­կը կու­նե­­նա նկ.6.12-ում բերված տեսքը: Ի տարբերություն ԿԱՄ տար­րի բա­ցա­ռող ԿԱՄ տարրի, ելքում լարումը զրո է, երբ ինֆոր­մա­ցիոն մուտ­քերում ազդանշանների մակարդակները համընկ­նում են (U1=0, U2=0 կամ U1=1, U2=1):  ‎‎

>>

 

 

 

6.6. Տրամաբանական տարրերի համեմատական բնութագիրը    

Տրամաբանական տարրերը տարբերվում են իրենց պա­րա­մետ­րե­րով  և, կախված առաջադրված  խնդրի պահանջ­ներից, ընտրվում է այն մակնիշը, որն առավել լավ է բավարարում այդ պա­հանջ­նե­րը: Աղյու­սակ 6.1-ում բերված են տարբեր մակնիշի տրա­մաբա­նա­կան տար­րերի պա­րամետրերի միջինացված ար­ժեքները: Էներ­գի­ա­յի ծախսի տեսան­կյու­նից շահավետ են ինտեգրալ ներար­կումով (ИИЛ) և կոմպլեմենտար զույգերով  (КМДП)  տար­րե­րը,  արա­գա­գոր­ծության  տեսանկյունից՝ Շոտ­կիի տրանզիստորներով (ТТЛШ) և էմի­­տերային կապով (ЭСТЛ) տարրերը, մեծ աղմկա­կա­յու­նությամբ՝ երկ­բևեռ (ТТЛ) և դաշտային տրան­զիստորներով (МДП, КМОП) տարրերը:

   >>

        

                                                         

 

                                                          Ստուգողական հարցեր

1. Ի՞նչպես են դասակարգվում տրամաբանական տարրերը:

2. ­Թվարկեք տրամաբանական տարրերի պարամետրերը :

3. Ո՞րոնք են տրամաբանական տարրերի բնութագծերը:

4. Բացատրեք երկբևեռ տրանզիստորներով տրա­մա­­բանա­կան տարրերի աշխատանքը:

5. Ի՞նչ դրական հատկություններ ունեն կոմպլեմենտար զույգով տրամաբանական տարրերը:

6. Թվարկեք հոսանքի փոխարկիչով տրամաբանական տարրերի  դրական և բացասական հատկանիշները:

7. Ի՞նչպես են տրամաբանական տարրերի ելքում ապահովում երրորդ կայուն վիճակը:

8. Ի՞նչով է պայմանավորված տրամաբանական տարրում երրորդ կայուն վիճակի անհրաժեշտությունը:

9. Կատարեք տարբեր տեսակի տրամաբանական տարրերի պարամետրեր և բնութագծերի համե­մա­տա­կան վերլուծություն : 

>>

                     

 

 

ԳԼՈՒԽ 7. ՏՐԻԳԵՐՆԵՐ

Տրիգեր կոչվում է երկու կայուն վիճակներով օժտ­ված սար­­­­քը, որն անսահմանափակ երկար ժամանակ կարող է գտնվել կա­յուն վի­ճակ­ներից մեկում և թռիչքով անցնել մեկ կա­յուն վիճակից մյու­սին, երբ թողարկող ազդանշանը հավա­սար­վում է սևեռված շե­մա­յին մակար­դակներից մեկին: Տրիգե­րի մուտ­քային և ելքային լա­րում­ների միջև կա­պը բերված է նկ. 6.1-ում: AB և CD մակար­դակ­նե­րը համապատաս­խա­նում են տրիգե­րի կայուն վիճակներին, իսկ B և C կետերը` թողարկող՝ Uթ, լար­ման շե­մա­յին արժեքներին: 

Թո­ղար­կող լար­ման աճի դեպքում մինչև U1 շեմային արժեքը տրի­գե­րի ելքային լա­­րումն ունի U0 մակարդակը (առաջին կայուն վիճակ) և թռիչ­քով  անց­նում  է  U1  մակարդակին  (երկրորդ  կայուն  վիճակ), երբ  Uթ=U1: Թո­ղարկող լարման հետագա աճը չի փո­խում տրիգերի վի­ճակը: Ե­թե այդ վիճակում Uթ լարումը փոքրանում է տրի­գե­րի վի­ճա­կը չի փոխ­վում մինչև Uթ = U2 երկրորդ շեմային լարու­մը,  որի դեպքում թռիչ­քով անցնում է U0 վիճակին: Թողար­կող լա­րումը կա­րող է փո­փոխ­վել ցան­կա­ցած օրենքով (նկ. 7.1):

Տրիգերները,  որոնց կայուն վիճակները բնորոշվում են ել­քա­յին լարման հաստատուն մակարդակներով (պոտեն­ցիալ­ներով), կոչ­վում են պոտենցիալային կամ ստատիկ տրիգերներ:

Տրիգերի այն վիճակը, երբ ելքում բարձր U1 մակարդակ է, կո­դա­վոր­­վում է 1 թվով, իսկ ցածր U0 մակարդակի դեպքում՝ 0 թվով: Տրիգերը, բացի ուղիղ Q ելքից, ունի շրջ­ված ելք« որ­տեղ պոտենցիալն ունի ուղ­ղիղ ելքի պոտեն­ցիալի ար­ժե­քի հակա­ռակ արժեքը (P =):

Տրիգերի թողարկումը կատարվում է երկու եղանակով՝ բա­ժան­­­ված և ընդհանուր: Բա­ժան­ված թո­ղարկումով տրիգերի (ան­վանում են նաև RS տրի­գեր) թո­ղար­­կու­մը կատարվում է երկու ինֆորմացիոն մուտ­քե­րից՝ R և S (նկ.7.2,ա):

Մուտքա­յին ազ­դան­շանների S=1, R=0 արժեքների դեպ­քում տրի­գերի ելքերում ստա­նում ենք Q=1, = 0 մակարդակներ, իսկ R=1,  S=0 ար­ժեքների դեպ­քում՝  Այլ կերպ ասած, տրի­գերի թողարկ­ման համար պետք է մուտքե­րում թողարկող ազդա­նշաններն իրար հա­ջոր­­դեն: Եթե տրի­գե­րը գտնվում է Q=1 վիճա­կում և S  մուտքին տրվում է 1, տրի­­գե­րի վիճակը չի փոխվում: Վի­ճակը չի փոխվում նաև, երբ  և տրվում է R=1: Օգտա­գործ­վում են նաև շրջված մուտ­քով RS տրիգեր­ներ (նկ.7.2,բ),  որտեղ

Ընդհանուր թողարկման դեպքում (նկ.6.2,գ) տրիգերն ու­նի մեկ T մուտքային ելուստ, և ամեն անգամ անցնում է մի վի­ճակից մյու­­սին (թողարկվում է), երբ այդ մուտքին տրվում է T=1 ազ­դա­նշան:

Դիտարկված տրիգերները կոչվում են չհամաժամա­նա­կեց­ված (ասինքրոն) տրիգերներ: Մեծ կիրառություն են գտել նաև հա­­մա­­ժամա­նակեցված (սինքրոն) տրիգերները (նկ. 7.2,դ,ե): Այս տրի­գեներն ունեն լրացուցիչ C մուտք, որը կոչ­վում է համա­ժա­մա­նա­կեցնող մուտք: Տրի­գե­­րի մեկ կայուն վի­ճակից մյուսին անցումը տե­ղի է ունենում միայն, երբ տրվում է C=1 համա­ժա­մանակեցնող ազ­դանշանը: Տրիգերի սխե­ման իր կառուցվածքով կարող է լինել հա­մա­չափ և անհամաչափ: Վեր­ջին­ներս կոչ­վում են նաև էմիտերային կապով կամ Շմիդտի տրի­գեր:

Տրիգերներում օգտագործվում են տրանզիստորային բա­նա­լի­ներ կամ տրամաբանական տարրեր: Արտադրվում են նաև ին­տեգ­րալ տրի­գերներ: Հաշվի առնելով, որ ներկայումս տրան­զիս­տոր­ներով տրիգեր­ներ չեն օգտագործվում, դիտար­կենք տրա­մա­բա­նա­կան տարրերով և ինտեգրալ տրիգերները:

>>

 

 

 

7.1. Չհամաժամանակեցված տրիգերներ

Տրամաբանական տարրերով տրիգերներում օգտա­գործ­վում են ԿԱՄ-ՈՉ կամ ԵՎ-ՈՉ տարրեր: Նկ. 7.3,ա-ում բերված է ԿԱՄ-ՈՉ տար­րերով չհամաժամանակեցված RS տրի­գերի սխեման: Այն բաղ­կա­ցած է երկու ԿԱՄ-ՈՉ տար­րե­րից, որոնցից յուրաքանչյուրի մուտ­քե­րից մեկը միացված է մյու­սի ելքին և ապահովում է դրա­կան հե­տա­դարձ  կապ, իսկ  երկ­րորդ  մուտքերը  ծառայում են  թո­­ղարկ­ման հա­մար (R և S):  Տրի­գերի թողարկումը R և S մուտ­քա­յին ազ­դան­շան­ներից կա­րող է նկա­րագրվել փոխանջատման աղ­յուսակի (նկ. 7.3,բ) մի­ջոցով: Մուտքային ազ­­դա­նշանների S=0 և R=0 արժեք­ների դեպ­­քում, անկախ տրիգերի վի­ճակից (Qn = 0 կամ Qn = 1), այն չի փոխ­­վում (Qn = Qn+1): Մուտքերում Sn=0, Rn=1 արժեք­նե­րի դեպ­քում, ան­կախ ելքում ազդանշանի սկզբնա­կան արժե­քից (Qn), տրի­գերն անց­նում է Qn+1=0 վիճակի (աղյուսակի երրորդ և չորրորդ տողերը), իսկ Sn=1, Rn=0՝ Qn+1=1 վիճակի (հինգեր­րորդ և վեցերորդ տողերը): Sn = 1, Rn = 1 արժեք­ների դեպ­քում երկու ել­քերում միևնույն մակար­դակն է (0 կամ 1): Այս վիճակն անո­րոշ  է և չի հա­մապա­տաս­խանում տրի­գե­րի աշխա­տանքային վիճակին, հետևա­բար մուտքա­յին ազ­դա­ն­շան­նե­րի Sn=1, Rn=1 արժեքները համարվում են արգել­ված (աղյու­սա­կի յո­թերորդ և ութերորդ տողեր) և նշանակվում՝ X-ով: Փոխան­­ջատ­ման աղ­­յու­սակը ավելի պարզ տեսքով բերված է նկ. 7.3, գ-ում:

Տրիգերի փոխանջատումը կատարվում է ոչ թե ակն­թար­թո­րեն, այլ tփ=2tտ.հ ժամանակահատվածում, քանի որ մեկ տրամա­բա­նա­կան տար­րի անցումը մի վիճակից մյուսին կա­տարվում է ազ­դան­­շանի հապաղ­ման  միջին ժամանակում (t.տ.հ): Դրանից բխում է, որ տրիգերի հուսալի աշխատանքի ապահովման հա­մար մուտ­քա­յին  ազդա­նշան­ների տևո­ղու­թ­յունը  պետք  է բավա­րարի tի > tփ պայ­ման­ին, իսկ հաճախու­թյունը՝ fի < 1/ tփ պայմա­նին:     

Շրջված մուտքերով տրիգերի սխեման բերված է նկ.6.3,դ-ում, իսկ փոխանջատման աղյուսակները՝ նկ.7.3,ե,զ¬ում:       

Սխեմայում օգտագործված են ԵՎ-ՈՉ տարրեր: Ի տարբերու­թ­յուն ուղիղ մուտ­քե­րով RS տրիգերի, այստեղ արգելված հան­դի­սանում են մուտ­քա­յին ազդանշանների Sn = 0, Rn = 0 ար­ժեքները (աղյուսակում առա­ջին եր­կու տողերը):

Դիտարկված RS տրիգերներն ունեն մուտքային ազ­դան­շան­նե­րի արգելված արժեքներ, ինչը սահմանափակում է դրանց կի­րառ­ման հնարավորությունները:                   

 Չհամաժամանակեցված T և D տրիգերներ ձևավորվում են  համա­ժամանակեցված RS տրիգերի կիրառումով: Դրանց սխե­մա­ները  բեր­ված են հաջորդ բաժնում:

>>

 

 

 

7.2. Համաժամանակեցված տրիգերներ

Տրամաբանական տարրերով տրիգերներում փոխան­ջատ­ման ժամանակը կախված է օգտագործված տրա­մա­բա­նա­կան տար­­­րերի քանակից (m) և դրանցում ազդանշանի տա­րածման հա­­պաղ­ման միջին ժամանակից  Այդ պատճառով տրի­­­գերի ելքում ազդա­նշանն ընդունում է իր ար­ժեքը tփ ժա­մա­նա­կից հետո: Հետևաբար մուտքային ազդանշանի տրվելուց հետո tփ ժա­մանա­կում ելքային ազդանշանը չի համապա­տաս­խանում իրա­կան արժեքին: Մեծ թվով տարրերի դեպքում դա հանգեցնում է տե­ղե­կատ­վության մշակման արդյունք­ների սխալ­ների առաջացման: Ուս­տի արդյունքները պետք է ըն­թերցվեն այն պահին, երբ այդ սխալ­նե­րի առաջացումը բա­ցառված է: Այդ նպա­­­­տակով տրիգերի տակտային մուտքին (C) տրվում են որո­շակի պարբերությամբ տակ­տային իմ­­պուլսներ, որոնց միջոցով տրիգերը փոխանջատվում է որո­­շա­կի պա­­հերի: Այսպիսի տրի­գեր­ները կոչվում են համաժա­մա­նա­կեց­ված (սին­քրոն) տրի­գեր­ներ: Դրան­ցում թողարկող ազդանշանը փո­խան­ջատում է տրի­գերի միայն տակտային իմպուլսի առկայության դեպ­քում: Հա­մա­ժամանա­կեցված RS տրիգերի սխեման բերված է նկ.7.4,ա-ում (առանց կետագծերով պատկերված մասերի): Հա­մա­ժա­մա­նա­կեց­ված ռե­ժիմ ապահովելու նպա­տակ­ով շրջված մուտ­քով RS տրիգերի ինֆորմացիոն մուտ­քերում միացված  են DD1 և DD2 տար­­րե­րը: C-ն տակ­­տային մուտքն է:

C=0 դեպքում, անկախ ինֆոր­­մա­ցիոն մուտ­քերի S և R լա­րում­ների արժեքներից, հետևաբար տրիգերի վիճակը չի փոխ­վում` Qn+1= Qn: C=1 դեպ­քում, երբ  S=R=0 պահպանվում է  վիճակը: C=1, S=1, R=0 դեպքում  Տրի­գերն անց­նում է Qn+1=1 վիճակի, եթե գտնվում էր Qn=0 վիճակում և պահպանում է իր վիճակը, եթե գտնվում էր Qn=1 վի­ճա­կում: C=1, S=0, R=1 դեպ­­քում  տրիգերն անց­նում է Qn+1=0 վիճակի, եթե գտնվում էր Qn=1 վիճակում և պահպանում է իր վիճակը, եթե գտնվում էր Qn=0 վի­ճա­կում:

Համաժամանակեցված RS տրիգերում նույնպես առկա են մուտ­քային ազդանշանների արգելված արժեքները (նկ.7.3,բ): Իրոք S=1, R=1, C=1 ազդանշանների  դեպքում DD1, DD2 տար­րերի ելքերում կունե­նանք   ինչը շրջված մուտ­­քով տրի­գերի համար արգել­ված է:

Համաժամանակեցված RS տրիգերը կարող է օգտագործվել նաև չհամաժամանակեցված տրիգերի ռեժիմում, եթե սխեմայում միացված են երեք ինֆորմացիոն մուտքերով տարրեր (երրորդ մուտքերը պատ­կերված են կետագծերով): C=0 դեպքում   սխեման աշխա­տում է չհամաժամանակեցված շրջված մուտ­քերով տրի­գե­րի ռեժիմում, իսկ C=1 դեպքում` չհամա­ժա­մա­­­նակեցված RS տրիգերի ռե­ժի­մում

Որոշ սխեմաներում առկա է նաև V ելուստը: V=1 դեպքում տրիգե­րի աշխատանքը թույլատրված է, իսկ  V=0 դեպքում` տրի­գերը պահ­պա­­նում է արդեն գրանցված ինֆորմացիան:

RS տրիգերների մուտքային ազդան­շան­նե­րի արգելված ար­ժեք­ները բացակայում են համաժամանակեցված JK տրիգերում:

JK տրի­­­­գերը բաղկացած է հաջորդաբար միացված  T1, T2 հա­մա­ժա­­մանակեցված տրիգերներից (նկ.7.5): Նման կառուց­ված­քով տրի­գեր­ները կոչվում են երկաստիճան տրի­գերներ: T2 տրի­­­­գերի համա­ժա­մա­նակեց­ման  ազ­դա­նշանը ձևավորվում է C -ի շրջումով DD1-ի միջո­ցով: T1-ի մեկական մուտքեր միաց­ված են  T2 -ի ելքերին: Տրի­գերում իրա­կանացված է հետադարձ կապ: T1-ը կոչվում է կառավարող, T2 -ը`կառավարվող: C=1 դեպ­­քում T1-ում գրանցվում է մուտքային ինֆոր­մացիան, իսկ T2 -ը պահպանում է նախորդ տակտում գրանցված ինֆորմացիան, քանի որ այդ ընթացքում =0, և T2-ը փակ է ինֆոր­մա­ցիայի ըն­դունման համար: Երբ C=1 վիճակից անցնում է C=0 վիճակի, -ն ընդունում է =1 արժեք, և T1-ի ինֆորմացիան գրանցվում է T2-ում: T2-ում ինֆորմացիայի գրանցման ընթացքում T1-ում ին­ֆոր­մա­ցիան մնում է անփոփոխ C=0 ազդանշանով:

J=0, K=0 ար­ժեք­նե­րի դեպ­քում, անկախ C-ի արժեքից և տրիգերի վի­ճակից (Qn=0 կամ Qn=1), այն չի փոխ­վում, քանի որ ունենք T1-ի վիճակը մնում է անփոփոխ, հետևա­բար չի փոխվի նաև T2 -ի վիճակը: Ունենք Qn+1= Qn, քանի որ այդ ընթացքում =0 և T2-ը փակ է ինֆորմացիայի ըն­դունման համար: Երբ C=1 վիճակից անց­նում է C=0 վիճակի, -ն ընդունում է =1 արժեք, և T1-ի ինֆոր­մա­ցիան գրանց­վում է T2-ում: T2-ում ինֆորմացիայի գրանցման ընթաց­քում T1-ում ին­ֆորմացիան մնում է անփոփոխ C=0 ազդանշանով:

C=1, J=1, K=0 և տրիգերիելքերում Qn=0,  դեպ­քում  T1-ը անցնում  է   վիճակի,  սակայն T2-ի վիճակը չի փոխ­­վում  (=0): C տակտային  իմպուլսի  tի տևողությունից հետո, այն ընդունում է C=0 արժեքը: Այժմ=1 և T1-ի ելքային : Ին­ֆորմացիան գրանցվում է T2 -ում: Ստացանք

T1-ի վի­ճա­կը մնում է անփոփոխ, հե­տևա­­­­բար չի փոխվի նաև T2-ի վիճակը և ելքում կպահպանվի Qn+1= Qn =1:

C=1, J=0, K=1 և տրիգերի ելքերում Qn=0,  դեպ­քում, : T1-ի վիճակը մնում է անփոփոխ, հետևա­բար չի փոխվի նաև T2 -ի վիճակը, և ելքում կպահպանվի Qn+1= Qn = 0:

C=1, J=0, K=1 և տրիգերի ելքերում Qn=1,  դեպքում , : T1-ն անցնում է , Q1 = 0, սակայն T2 -ի վի­ճա­կը չի փոխ­վում (): C տակտային իմպուլսի tի տևողու­թյունից հետո, այն ընդունում է C=0 արժեքը: Այժմ  և T1-ի ելքային Q1 = 0,  ինֆոր­մացիան գրանցվում է T2 -ում:

Տրիգերի ելքում հաստատվում է Qn+1= :

C=1, J=1, K=1 դեպքում անկախ Qn-ի և -ի վիճակներից հետա­դարձ կապերի շնորհիվ ,մուտքերից մեկում 1 է, մյուսում 0: Ար­դյուն­­քում T1-ի և T2-ի վիճակները կփոփոխվեն, կփոփոխվի նաև  JK տրիգերի վիճակը: Իրոք Qn=0,  դեպ­քում ,, և ելքում հաս­տատվում է Qn+1=, իսկ Qn=1,դեպ­քում`,, և ելքում հաստատվում է Qn+1=:

Այսպիսով JK տրիգերի աշխատանքի վերլուծությունից կարող ենք կազմել իսկությունների աղյուսակը, որը բերված է նկ.7.5,բ-ում:

JK տրիգերը ունիվերսալ տրիգեր է: Այն աշխատում է RS տրի­­գերի ռեժիմում, եթե J-ն օգտագործվում է որպես S և K-ն՝ R (նկ.7.5,դ): Միմյանց միացնելով J և K մուտքերը` JK տրիգերը կաշ­­խա­տի T տրիգերի ռեժիմում (նկ.6.5,ե): D տրիգերի ռեժիմը ստացվում է J-ի և K-ի միջև շրջող տարրի միացումով (նկ.7.5,զ):

Համաժամանակեցված JK տրիգերը համապատաս­խան սխե­­­­­­­մա­յով միացման դեպքում կարող է աշխատել չհամաժամա­նակեց­ված T (նկ.7.5,է) և D (նկ.7.5,ը) տրիգերների ռեժիմներում:

Տրամաբանական տարրերով տրիգերները ներկայումս ար­տադ­ր­վում են ինտեգրալ սխեմայի տեսքով: Ըստ ֆունկցիոնալ նշանա­կու­թյան` ТР-ով նշաանակվում են RS տրիգեր­ները, ТВ-ով` JK տրիգերները, TM-ով` D տրիգերները, Т-ով` Т տրիգեր­նե­րը:

>>

 

 

 

7.3. Անհամաչափ (Շմիտտի) տրիգերներ

Շմիտտի տրիգերը ոչ սիմետրիկ տրիգեր է, որը, ի տար­բե­րու­­թ­յուն սիմետրիկ տրիգերների, կարող է ունենալ փոխան­ջատ­ման շե­­մա­­յին լար­ման ցանկացած արժեքներ (սիմետրիկ տրի­գերում փո­խան­ջատում տեղի ունի մուտքային լարումների U0 կամ U1 մա­­կար­դակ­ներից): Շմիտտի տրիգերի ամպլիտուդային բնութա­գիծը բեր­ված է նկ. 7.6, ա-ում: Մուտ­քա­յին լարման աճի դեպքում, երբ այն հա­վա­սարվում է թո­ղարկման Uթ արժեքին, տրիգերը U0 կայուն վի­ճա­կից անցնում է U1 կայուն վիճակին,  իսկ նվազման դեպքում, երբ Uմ =Uբ, այն անցնում է U1-ից U0-ի: Uթ - Uբ տարբերությամբ գնա­հատ­վում է տրիգերի հիս­տե­­րե­զիսի մեծությունը:

>>

 

 

 

7.3.1. Տրամաբանական տարրերով անհամաչափ տրիգերներ

Տրամաբանական տարրերով Շմիտտի տրիգերի սխե­ման ու­նի նկ. 7.6,բ-ում բերված տեսքը: Այն բաղկացած է հա­ջոր­դաբար միաց­ված եր­կու ՈՉ տարրերից (DD1, DD2): R1, R2 դի­մադրու­թյուն­նե­րով մտցված է դրական հետադարձ կապ, որն ապա­հովում է տրի­գե­րի թռիչքաձև ան­ցու­մը մեկ վիճակից՝ մյուսին: Մուտքային լարման բացակայության դեպքում Uե = U0,  և տրի­­­­գե­­րը գտնվում է կայուն վիճակում: Uմ-ի աճը բերում է Uմ1-ի փո­փո­­խութ­յան` համաձայն հետևյալ արտահայտության (տար­րի մուտ­քա­յին հոսանքն անտեսված է)՝

Uմ-ի աճը բերում է Uմ1-ի մեծացմանը, սակայն ելքային լա­րու­մը մնում է անփոփոխ, քանի դեռ Uմ1-ը չի հավասարվել տրա­մա­բա­նական տարրի շեմային Uշ լարմանը: Երբ Uմ1=Uշ, սխե­ման անց­նում է Uե=U1 մյուս կայուն վիճակին: Ընդունելով, որ մեկ վիճակից մյուսին  անցման  պահին Uմ1=Uշ, Uե =U0, Uմ=Uթ թողարկման լար­­­­­­ման համար կստա­նանք հե­տևյալ արտահայտու­թյունը՝

Uմ > Uթ լարումների դեպքում տարրերի վիճակները չեն փոխ­վում, հետևաբար չի փոխվի նաև տրիգերի Uե=U1 վի­ճակը: Uմ-ի փոք­րացման դեպքում տրիգերի վիճակը մնում է անփոփոխ մինչև Uմ=Uբ արժեքը: Uմ =Uբ արժեքի դեպքում տրի­գերի վիճա­կը փոխ­վում է, և Uե=U0:  Տրիգերի բացթողման Uբ  լարումը որոշ­վում է՝ տե­ղադ­րե­լով Uմ1-ի մեջ Uմ1=Uշ, Uե=U1,  Uմ=Uբ, և ունի հետև­յալ տեսքը՝

Հիստերեզեսի մեծությունը կլինի՝ Uթ - Uբ = (U1-U0)R1/R2, որ­տե­ղից երևում է, որ այն համեմատական է տրամաբա­նա­կան տար­րերի U1 և U0 մակարդակների տարբերությանը:

Դիտարկված տրիգերը կոչվում է չշրջումով տրիգեր, քանի որ թո­ղարկումը կատարվում է մուտքային լարման մեծացումից, իսկ ելքային լարումը փոքրանում է: Շրջու­մով Շմիտտի տրիգերը կառուցվում է չշրջումով տրիգերի ելքում միացնելով DD3 տարրը (նկ. 7.7): 

 

>>

 

 

7.3.2. ԻԳՈւ-ներով անհամաչափ տրիգերներ

Ոչ սիմետրիկ տրիգերներ կարող են նախագծվել նաև ԻԳՈՒ-նե­րի կիրառումով: Այդ տրիգերներում ԻԳՈՒ-ն աշխա­տում է կոմ­պա­րա­տորի ռեժիմում,  որտեղ չշրջող  մուտքին  տրվում  է  մուտ­քային լար­ման հետ հա­մե­մատվող հաստատուն լարումը՝ դրա­կան հե­տա­դարձ կապի միջո­ցով: Ոչ սիմետրիկ տրիգերի սխեման և ամպ­լի­տու­­դա­յին բնութագիծը բերված են նկ.7.8,ա,բ-ում: Դրա­կան հե­տա­դարձ կապն իրականացված է R1, R2 ռե­զիս­­տոր­ներով կազմ­ված լար­ման բաժանիչով: Չշրջող մուտ­քում լար­ման արժե­քը, որի հետ հա­մե­մատվում է մուտքային լարումը, որոշվում է ել­քային լար­մամբ, և կա­րող է ընդունել Uմ2  =R1/(R1+R2)= U2 արժեքը, երբ=Uե կամ      Uմ2 =R1/(R1+R2) = U1, երբ Uե =: Մուտ­քային լար­ման բա­ցա­կա­յու­թյան դեպում (Uմ=0) ելքում ունենք Uե =  լարումը, որը չշրջող մուտ­քում առաջացնում է լարում: ԻԳՈՒ-ն աշ­խա­տում է նույ­նա­բևեռ լարումների կոմ­պարատորի ռեժիմում և, երբ Uմ==U2, անց­նում է Uե = վի­ճակին: Լարման հե­տա­գա աճը չի փոխում տրի­գերի վիճակը: Մուտքային լարման փոքրացման դեպքում, երբ Uմ==U1, սխեման անցնում է Uե= վիճակին: Տրիգերի վիճա­կի փո­փոխությունից հետո մուտքային և ելքային լարումներն ունեն հա­կառակ բևեռա­կա­նու­թյուն, այդ պատճառով տրիգերը կոչվում է շրջող:

Նկ. 7.8,բ-ում բերված է չշրջող տրիգերի սխեման: Այստեղ տրի­գերի վիճակը փոխվում է, երբ չշրջող մուտքում լարումը հա­վա­սար­վում է զրոյի (U=0): Օգտվելով Կիրխհոֆի առաջին օրենքից մուտ­­քային շղթայի համար և անտեսելով ԻԳՈՒ-ի մուտքային հո­սան­քով տրիգերի մի վիճակից մյուսին անցումը` մուտքային լա­րում­նե­րի համար կստա­նանք հետևյալ արտահայ­տությունները՝     

Տարբեր բացարձակ արժեքներով շեմային լարում­նե­րով տրի­գերի սխեման, որը կոչվում է գումարող տրիգեր, բերված է նկ.7.9,ա-ում:

Ի տարբերություն նախորդի այս սխե­մա­յում ԻԳՈՒ-ի մուտ­քին R3-ի մի­ջոցով կիրառվում է Uհ հե­նա­կա­յին հաս­տատուն լա­րումը: Վերը նշված եղանակով այս սխեմայի համար կստանանք՝   Ընտրելով Uհ և R3 մեծությունները՝ կարող ենք ապահո­վել U1 և U2 լարումների տարբեր արժեքներ՝ պահպանելով հիստե­րե­զի­սի  

Հիստերեզիսի մեծության կարգավորումով տրիգերի սխե­ման բաղ­կացած է գումարող  տրիգերից և մուտ­քում միաց­­ված DA1, DA2 ԻԳՈՒ-ներից (նկ.7.9,բ) : ԻԳՈՒ-ներն աշ­խատում են կոմ­պա­րա­տորի ռեժի­մում և համեմատում են մուտքային լարումը U1,U2 լա­րումների հետ: Կոմպա­րա­­­տոր­նե­րի ելքային լարումները (U3, U4) տր­վում են գումարող տրի­գե­րի մուտքերին: Տրիգերի ելքային լա­րումը կունենա նկ.7.9,գ-ում բերված տեսքը: Փոփոխելով U1 և U2 լա­րումները` ա­պա­հովվում է հիստերեզիսի պահանջվող մե­ծու­թ­յու­նը:

ԻԳՈՒ-ներով տրիգերների աշխատանքը դիտարկելիս ըն­դու­նվեց, որ կոմպարատորների անցումը մի վիճակից մյու­սին կա­տար­վում է ակն­­թարթորեն: Իրականում ուժեղարարի իներ­ցիա­կա­նութ­յան պատ­ճա­ռով անցումը կատարվում է որո­շա­կի ժամա­նակա­հատ­վա­ծում: Մի վի­ճա­­կից մյուսին անցման արագու­թյունը գնահատվում է հե­տևյալ արտա­հայտությամբ՝

որտեղ  fսբ-ն՝ ԻԳՈՒ-ի սահմանային բարձր հաճա­խու­թյունն է: Ակնհայտ է, որ մի վիճակից մյուսին անցման  փոքր ժա­մա­նակ (ճա­կա­տի տևողություն) ապահովելու համար պետք է սխե­մա­յում օգտագոր­ծել մեծ սահմանային բարձր հաճա­խու­թ­յամբ ԻԳՈՒ-ներ:      

>>

 

 

 

7.3.3. Շմիտտի  ճշգրիտ տրիգեր

Դիտարկված Շմիտտի ԻԳՈՒ-ով տրիգերներում շեմային լա­րում­­ները կախ­ված են ԻԳՈՒ - ի ելքային լարման Uե+ և Uե- առվելագույն արժեքներից, որոնց անհրաժեշտ ճշգրտությամբ ապահովումը բարդեց­նում է տրի­գերի սխեման: Այդ թերությոնը վերացվում է ԻԳՈւ - ները փոխարինելով կոմպարատորներով, և դրանց ելքերում RS տրիգերի միացումով : Նկ.7.10,ա – ում բերված է Շմիտտի ճշգրիտ տրիգերի սխե­ման, իսկ բ-ում` աշխատանքը բացահայտող լարումների գրաֆիկները: Սխեմայում DA1,DA2 – ը կոմպարատորներ են, իսկ   DD1,DD2 – ը` ԵՎ-ՈՉ տարրեր: Վերջիններս միացված են RS տրիգերի սխեմայով (T):       

Uմ > U2 լարումից կոմպարատորները թողարկում են տրիգերը և անջատում են այն Uմ < U1 լարումից:

Շմիտտի ճշգրիտ տրիգերը հեշտությամբ կառուցվում է NE521 մակ­նիշի  ինտեգրալ երկկոմպարատորի կիրառումով, քանի որ այն բացի կոմպարատորներից բաղկացած է նաև ԵՎ-ՈՉ տարրերից: 

>>

         

 

 

                                              Ստուգողական հարցեր

1. Ո՞րն է տրիգերի գործառույթը:

2. Ի՞նչպես են դասակարգվում տրիգերները:

3. Ի՞նչպես է նկարագրվում տրիգերի աշխատանքը:

4. Համաչափ տրիգերների ի՞նչ տեսակներ գիտեք:

5. Բացատրել ԵՎ -ՈՉ և ԿԱՄ-ՈՉ տարրերով կազմված տրա­մա­­բանա­կան RS տրիգերի աշխատանքը:

6. Ո՞րն է ԿԱՄ-ՈՉ տրա­մա­­բանա­կան տարրերով կազմված RS տրիգերի տարբերությունը ԵՎ – ՈՉ տրա­մա­­բանա­կան տարրերով կազմված տարրերից:

7. Ո՞րն է RS տրիգերի տարբերությունը T տրիգերից:

8. Ո՞րն է D տրիգերի գործառույթը:

9. Ի՞նչ առավելություններ ունի JK տրիգերը RS տրիգերի համե­մատ:

10. Բացատրել JK տրիգերի աշխատանքը:

11. Ի՞նչ նպատակի է ծառայում համաժամանակեցումը (սինխրոնի­զացումը) տրիգերներում:

12. Ո՞ր տրիգերներն են կոչվում համաչափ (սիմետրիկ):

13. Ո՞ր տրիգերներն են կոչվում անհամաչափ (ոչ սիմետրիկ):

14. Գծել JK տրիգերի միացման սխեման RS տրիգերի ռեժիմում, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

15. Գծել JK տրիգերի միացման սխեման  T տրիգերի ռեժիմում, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

16. Գծել JK տրիգերի միացման սխեման  D  տրիգերի ռեժիմում, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

17. Գծել տրամաբանական տարրերով Շմիտտի տրիգերի սխեման,  բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

18. Գծել ԻԳՈՒ-ով Շմիտտի տրիգերների սխեմաները, բացատրել դրանց աշխատանքի սկզբունքը:

19. Գծել ԻԳՈՒ-ով գումարող Շմիտտի տրիգերների սխեմաները, բացատրել դրանց աշխատանքի սկզբունքը:

20.Ո՞ր դեպքերում պետք է օգտագործել ԻԳՈՒ-ներով, և ո՞ր  դեպքե­րում տրամաբանական տարրերով տրիգերներ:

21. Թվարկել JK տրիգերների կիրառությունները:

22. Ի՞նչ չափանիշներով է ընտրվում ԻԳՈՒ- ն տրիգերների նախա­գծման ժամանակ:

23. Գծել համաժամանակեցված JK տրիգերի սխեման, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

24. Գծել ԻԳՈՒ-ով գումարող Շմիտտի տրիգերների սխեմաները, բացատրել դրանց աշխատանքի սկզբունքը:

25. Ի՞նչ նպատակներով են կիրառվում տրիգերները թվային սարքերում:

>>

 

 

 

ԳԼՈՒԽ 8. ԳԵՆԵՐԱՏՈՐՆԵՐ

8.1. Ընդհանուր դրույթներ

Գեներատորները հաստատուն լարման աղբյուրի էներ­գիան կեր­պա­փոխում են ամենատարբեր տեսքի տատանո­ղա­կան էներ­գիա­յի:

Էլեկտրոնային շղթաներում մեծ կիրառություն են գտ­նում հար­­­մո­նիկ և իմպուլսային էլեկտրական տա­տա­նում­­ների գենե­րատորները:

Էլեկտրական տատանումներ ձևավորվում են պասիվ ռե­զո­­նան­սային շղթաների օգնությամբ: Սակայն դրանք մարող տա­տա­­նում­ներ են: Չմարող տատանումներ ստանալու հա­մար գենե­րա­­տո­րը պետք է պա­րունակի ակտիվ տարրեր: Էլեկտրոնային գենե­րա­տոր­ներում, որ­պես ակտիվ տարրեր, կի­րառ­վում են ուժե­ղա­րար­նե­րը, հիմնականում` ինտեգրալ գոր­ծա­ռական ուժեղա­րար­ներ (ԻԳՈՒ): Ուժե­­ղարարում գենե­րա­­ցիա­յի առաջացման համար ան­հրա­­ժեշտ է որոշակի պայ­ման­ների ապա­հո­վում: Դիտարկենք այն պայ­մանները, որոնց դեպ­քում ուժեղա­րարն աշխատում է գե­նե­րա­տո­րի ռեժիմում: Գենե­րա­տորի կառուց­ված­քային սխեման բերված է նկ.8.1-ում: Այն բաղ­կացած է Ku ուժեղացման գործակցով ուժե­ղա­րա­րից և   փո­խանցման գոր­ծակցով հետադարձ կապի շղթայից: Գենե­րա­տոր­նե­րում օգտա­գործվում է դրական հետա­դարձ կապ:

Դրական հետադարձ կապով ուժեղարարի ուժեղաց­ման գոր­ծա­կիցը որոշվում է հետևյալ արտահայտությամբ [1]`

(8.1)-ից հետևում է,  որ արժեքի դեպքում  գոր­­ծա­կի­ցը ձգտում է անսահմանության: Այդպիսի մեծ ուժե­ղաց­ման գոր­ծակցի դեպքում ուժեղարարում գոյություն ունեցող աղմուկ­նե­րը և սնման լարման միացման ժամանակ ան­ցողիկ գործընթացների հե­­տևան­քով առաջացած տատա­նում­ներն ուժե­ղա­նալով` ելքում ստեղ­­­­ծում են չմարող տատա­նում­ներ:

Ասվածից հետևում է, որ գեներացիայի համար անհ­րա­ժեշտ պայ­­մանները երկուսն են: Առաջին պայմանը դրական հե­տա­դարձ կա­պի առկայությունն է, որից բխում է, որ գու­մա­րա­յին փուլային շե­ղու­­մը սխեմայում պետք է հավասար լինի 2πn, որտեղ n = 0,1,2,3,..:

Այս պայմանը կոչվում է փուլերի հավասա­րա­կշ­ռութ­յան պայ­ման, որն արտահայտվում է հետևյալ հավասարումով՝

որտեղ -ն առանց հետադարձ կապի ուժեղարարում, իսկ  - ն՝ հե­տա­դարձ կապի շղթայում փուլային շեղումներն են:

Գեներացիայի երկրորդ պայմանը, որը կոչվում է ամպ­լի­տուդ­ների հավասարակշռության պայման, որոշվում է հե­տևյալ ար­տա­հայտությամբ`

Փուլերի հավասարակշռության պայմանը կարող է ապահով­վել երկու դեպքում: Եթե ուժեղարարում փուլային շեղու­մը բա­ցակայում է ,  հետադարձ կապի շղթայի փու­լա­յին շեղումը նույնպես պետք է բացակայի , և եթե ուժեղարա­րում փուլային շեղու­մը 1800 է , հետադարձ կապի շղթայի փու­լա­յին շեղումը պետք է լինի 1800 : Առաջին դեպքում ուժեարարը կոչվում է հետա­դարձ կապի շղթա­յում զրոյական փուլային շեղումով գեներատոր, երկրորդ դեպ­քում` հետադարձ կապի շղթա­յում 1800 փուլային շեղումով գենե­րատոր:

Եթե գեներացիայի պայմաններն ապահովվում են բոլոր հա­ճա­խությունների համար, գեներատորի ելքում ձևա­վոր­վում են իմպուլ­սային տատանումներ: Իսկ եթե այդ պայ­մանները բա­վա­րա­րվում են միայն մեկ հաճախության համար՝  հարմոնիկ տա­տա­նում­ներ:

>>

 

 

 

8.2. Հարմոնիկ տատանումների գեներատորներ

Հարմոնիկ (սինուսոիդային) տատանումների գեներա­տոր­­նե­րում ուժեղարարի դրական հետադարձ կապի հաճախական կախ­վա­ծու­թյամբ շղթաներում օգտագործվում են RC կամ LC սխե­­մաներ: Հա­մապատասխանաբար գեներատորներն էլ կոչ­վում են RC կամ LC գենե­րատորներ: Ցածր հաճախու­թ­յուն­նե­րի տի­րույ­թում կի­րառ­վում են RC գենե­­րա­տոր­ներ« իսկ բարձր հա­ճա­խու­­թ­յուն­նե­րի տիրույթում՝  LC գենե­րա­տորներ:

 Գեներատորների ել­քա­յին տա­տանումների հաճախությունը կախ­ված է L և C տար­րե­րի ար­ժեք­ներից: Ցածր հաճախություն­նե­րի դեպքում պահանջ­վում են ին­­դուկ­­տի­վության և ունակու­թ­յան մեծ արժեքներ, ինչը հանգեց­նում է սխե­մա­յի չափսերի« քաշի և ինքնարժեքի մեծաց­ման: Դրա­նով է պայ­մա­նա­վորված ցածր հաճախությունների տի­րույ­թում RC շղ­թաների կի­րա­ռումը:

>>

 

 

8.2.1. RC գեներատորներ

Հարմոնիկ տատանումների RC գեներատորներում ուժեղա­րա­­­րի դրա­­կան հե­տա­դարձ կապի շղթայում միացվում են դի­մադ­րություն­նե­րից և ունակություններից բաղկացած տարբեր սխե­մաներ: Հետա­դարձ կապի շղթայում 180­0 փուլային շեղու­մով գե­նե­րա­տոր­ներում կի­­րառվում են նկ.8.2-ում բերված սխե­մա­ները: Յու­րա­քանչյուր RC օ­ղակ  ապա­հովում է 90­0-ից  փոքր  փու­լային  շեղում,  հետևաբար 180­0 շե­ղում ստա­նալու համար պետք է հա­ջորդաբար միացվեն առնվազն երեք օղակ: Նկ.8.2,ա - ում  բերված  շղթան  ապահովում  է +180­0 փու­լա­յին շե­ղում և

 փո­խանց­­ման գործակից  հաճախու­թ­յան դեպ­քում: Նկ.8.2,բ-ում պատկերված շղ­թան նույն փո­խան­ց­­­ման գոր­ծակիցը և հաճախու­թյունն ապահովում է -180­0 փու­լային շեղ­ման դեպքում: Այդ շղթաների կիրառման դեպքում hարմոնիկ տատա­նումների գենե­րա­տո­րի սխեմայում գեներա­ցիա­յի երկրորդ պայ­­մանն ապա­հովվում է ուժե­ղա­րարի Ku=29 ուժեղացման գործակցի դեպքում:

Դիտարկված RC շղթաներով գեներատորներում հետա­դարձ կա­­­պի շղթան առաջացնում է ±1800 փուլային շեղում: Դրանց կի­րառման դեպ­քում հետադարձ կապի շղթայում միացված տար­րե­րի թիվը հավա­սար է վեցի, իսկ ուժեղարարը պետք է ապահովի համամա­տա­բար մեծ ուժե­ղացման գործակից:

Մեծ կի­րա­­ռու­թ­յուն են գտել հետադարձ կապի շղթայում զրո­յական փուլային շեղու­մով գեներատորները: Այս գեներատոր­նե­րում հետա­դարձ կա­­պի շղ­թա­յում միացնում են նկ.8.3,ա կամ  նկ.8.4,ա սխեմա­նե­րում  բերված RC կամր­ջակ­նե­րը, որոնք բաղ­կա­ցած են ավելի փոքր թվով տար­րերից (4) և գեներացիայի համար պա­հան­ջում են փոքր ուժե­ղաց­ման գործակից:

Նկ.8.3,ա-ում բերված է Վինի կամրջակի սխեման: Այն բաղ­կացած է երկու RC օղակներից: Առաջին օղակը կազմված է հաջորդաբար միաց­ված R2 և C2 տարրերից: Օղակի դիմադրու­թյունը`

Երկրորդ օղակը բաղկացած է զուգահեռ միացված R1,C1 տար­րե­րից, և դիմադրությունը կլինի`

Կամրջակի փոխանց­ման գոր­ծա­­­կի­ցը  որոշ­վում է հետևյալ հավասարումով`

R1 = R2 և C1 = C2 դեպքում պարզ ձևափոխություններից հետո կստա­­նանք`

 

Վերջին արտահայտությունից բխում է, որ (1/ωRC-ωRC)= 0 պայ­մա­նի դեպքում γu1 = 1/3: Դա նշանակում է, որ ω1 = 1/RC հա­ճա­­խու­թյան դեպ­քում շղթայի մուտ­քային և ել­քա­յին լա­րում­ների միջև փուլային շեղումը բացա­կայում է:

Վինի կամրջակը գեներատորի սխեմայում կիրառելու դեպ­քում ամպ­­լիտուդների հավասարակշռության պայմանը ապահով­վում է Ku1=3 ուժեղացման գործակցի ընտրումով, իսկ փուլերի հավասարակ­շռության պայմանը` կամրջակի ելքային լարումը ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտ­քին կիրառումով:

Ku1 = 3 ուժեղացման գործա­կիցն ապահովվում է ԻԳՈՒ-ի` բա­ցա­սական հետադարձ կա­պի շղթա­յում R3, R4 դիմադրու­թյուն­նե­րի միացու­մով (նկ.8.3,բ): Սխեմայում ԻԳՈՒ-ն աշխատում է չշրջող մասշտաբային ուժեղարարի ռեժիմում, որի ուժեղացման գործա­կիցը որոշվում է Ku1=1+R4/R3 հավասարումով: Ընտրելով R4=2R3` ապահովում են Ku1=3 անհրաժեշտ մեծությունը: 

Գեներատորի պարամետրերի կայունացման նպատակով ան­հրա­ժեշտ է էլ ավելի խորացնել բացասական հետադարձ կապը ԻԳՈՒ-ում, այսինքն` գեներացիայի 2-րդ պայմանն ապահովել ավե­­լի փոքր ուժե­ղաց­ման Ku գործակցով:

Այդ խնդիրը լուծվում է Նկ.8.4, ա-ում պատկերված RC կամր­ջա­կի միջոցով: Կամրջակի փոխանցման գործակիցը հավասար է`

Պարզ ձևափոխություններից հետո կստանանք`

 (ωR2C2 - 1/ωR1C1) = 0 պայմանի դեպքում շղթայի մուտքա­յին և ել­քա­յին լա­րում­ների միջև փուլային շեղումը բացակայում է:  հաճախության դեպքում, այն ապահովում է   փոխանց­ման գործակից: Ընտ­րե­լով C1=C2, R2 = 0.1R1, ստանում ենք

Այդ դեպքում գենե­րա­ցիայի պայմանը բավարար­վում է  Ku2 =1,2 արժեքի դեպքում: Նկ.8.4, բ-ում բերված է հետադարձ կապի  շղթայում երկրորդ կամրջակի միա­ցու­­մով գեներատորի սխեման: Այստեղ Ku2 =1,2  արժեքն ապահովվում է R4 / R3 = 0,2 ընտր­ումով (Ku2 =1 + R4 / R3):

Համեմատելով Ku1-ի և Ku2-ի արժեքները՝ տեսնում ենք, որ նկ.8.4,բ-ում պատկերված սխեմայում գեներացիայի երկ­րորդ պայ­­մանն ապահովվում է ավելի փոքր ուժեղացման գործակցով

Դա նշանակում է, որ նկ.8.4,բ սխեմայի դեպ­քում ու­ժե­ղարարում բա­ցասական հետադարձ կապն ավելի խորը  կարող է լինել, քան նկ.8.3,բ-ում, հետևա­­­բար գե­նե­րա­տո­րի ելքային լար­ման հաճախու­թյունը և ամ­պլիտուդը արտաքին գործոն­ների փոփո­խու­մից կլինեն ավելի կայուն:

Այսպիսով, կատարված ուսումնասիրությունից կարող ենք եզ­րա­կաց­նել, որ նկ.8.4,բ-ում պատկերված սխեման ապահովում է ելքային հարմոնիկ տատանումների առավելագույն կայուն պարա­մետրեր:

Դիտարկված գեներատորների բոլոր սխեմաներում ելքային տա­տա­նումների ամպլիտուդը որոշվում է ընտրված ԻԳՈՒ-ի ել­քային լար­ման առավելագույն արժեքով (Uեm): Սակայն միշտ չէ, որ այդ արժեքը բավարարում է խնդրի պահանջներին:

Գեներատորի ելքային լարման ամպլիտուդային ար­ժեքի ըն­­­տր­ման և կայունացման նպատակով սխեմայում միացվում է VD1...VD4 դիոդ­նե­րից  կազմված կամրջակ, որը ԻԳՈՒ-ի հետ աշխա­տում է միաժամանակ ճշգրիտ սահմանափակիչի և գենե­րատորի ռեժիմում (նկ.8.5):  Ելքային լար­ման ամպլի­տուդի հաշ­վարկային արժեքի դեպքում բոլոր դի­ոդ­ները բաց են, և ա կե­տը միացվում է գ կետին դիոդ­նե­րի փոքր դիմադրու­թյուն­ների մի­ջո­ցով: Դի­ո­դա­յին կամր­ջակը սխեմայի աշխատանքի վրա չի ազ­դում, և սխեման աշխա­տում է գեներատորի ռեժիմում: Երբ ար­տա­քին գոր­­ծոն­ների պատ­ճառով ա կետի լարումը գերազան­ցում է հաշ­վար­­­­կա­յին բ կետի լարման արժե­քը, VD1, VD4 դիոդները փակվում են, և ա - ն գ-ից ան­ջատվում է փակ դիոդների մեծ դի­մադ­րություննե­րով: Դրա­կան հե­տադարձ կա­պի շղթան խզվում է, որի պատ­ճառով ա կետի լա­րու­մը նվա­զում է: Երբ վեր­ջինս նվազելով հավա­սար­վում է հաշ­վար­կային արժեքին, VD1, VD4 դիոդները բաց­վում են, և ա-ն միանում է գ-ին:

Վերականգնվում  է հետա­դարձ կապը և գե­նե­րա­ցիան շա­րու­նակ­վում է: Ելքա­յին լար­ման բա­ցա­սական կիսա­­պար­բե­րու­թյուն­նե­րի ըն­թաց­­­քում, երբ ա կե­տի լարումը փոքրանում է դ կետի հաշ­­վար­­կա­յին լար­ման արժե­քից,  VD2, VD3 դիոդ­նե­րը փակ­վում են: ա-ն գ-ից ան­ջատ­վում է: Հետա­դարձ կապը խզվում է: ա կետի լարումն աճում է և երբ հա­վա­սար­վում է հաշվարկային մե­ծու­թյանը, VD2, VD3 դիոդները բաց­վում են: ա-ն միանում է գ-ին: Վերականգնվում  է հետա­դարձ կապը,  և գենե­րա­ցիայի ռեժիմը շա­րու­նակ­վում է:

Գեներատորի ելքային լարման ամպլիտուդային ար­ժե­քը  որո­­­­շում են՝ օգտվելով կամրջակային երկկողմանի սահմանա­փա­կիչի ել­քային լարման հավասարումներից՝ հաշվի առ­նե­լով, որ հարմոնիկ լարման դրա­կան և բա­ցա­սական բաղադ­րիչ­ները պետք է ունենան բացարձակ արժեքով իրար հավասար մե­ծութ­յուն­ներ: Դա նշանակում է, որ   

Այսպիսով գեներատորի ելքային լարման տատանման ամ­պլի­տուդային արժեքի համար ստանում ենք հետևյալ արտահայ­տու­թյունը՝

Հաշվարկների ժամանակ տրվում են ելքային լարման Uեm,  հաճա­խու­թյան ω2 արժեքները, և բեռի Rբ դիմադրությունը: ԻԳՈՒ-ի ընտ­րու­մից E0-ն և Rբmin մեծությունները հայտնի են: ω2-ի հավա­սա­­­րումից օգտ­վե­լով C1-ն ընտրում են, R1-ը`հաշվում: R2-ը որոշ­­վում է R2=0.1R1 պայ­մանից: Սխեմայում բեռի համարժեք դի­­մադ­րու­թյունը պետք է բավա­րարի Rբհ =(R3+R4)IIR2IIRբ >Rբmin պայ­­մա­նին (ԻԳՈւ- ելքային հոսանքի չգերազանցման պայման): Այդ պայ­մանից որոշվում (R3+R4)-ը և օգ­տվե­լով նաև R4 / R3 = 0,2 պայմանից որոշվում են R4 և R3-ը:

>>

 

 

8.2.2. LC  գեներատորներ

Բարձր հաճախությունների տիրույթում գերադասելի են LC գե­­­­նե­րա­տորների կիրառությունը: Այդ գեներատորները օժտ­ված են ել­քային լարման հաճախության համեմատաբար ավելի մեծ կա­­յու­նու­թյամբ և ունեն հարմոնիկների ավելի փոքր գոր­ծակից: LC շղթա­յի բարձ­րորակ հա­ճախական ընտրո­ղա­կանության շնոր­հիվ գե­նե­րատորի ելքային լա­րումը շատ մոտ է սինուսոի­դայինին:

Կառուցվածքային սխեմայով LC գեներատորները չեն տար­բեր­վում RC գեներատորներից: Այստեղ նույնպես գենե­րա­ցիայի առա­­­ջացման հա­մար անհրաժեշտ է ապահովել գեներացիայի փու­լե­րի և ամպլի­տուդ­ների հավասա­րա­կշ­ռության պայմանները: Դրա­կան հետադարձ կապը կարող է իրա­կանացվել երեք եղա­նակով՝ տրան­ս­­­­ֆորմատորի,ունակա­յին կամ ինդուկտիվ լարման բաժա­նիչ­­նե­րի միջոցով: Առաջին դեպքում գեներատորը կոչվում է տրան­ս­­ֆոր­մա­տորային հե­տա­դարձ կապով, երկրորդ դեպքում՝ ունա­կային ե­ռա­կետ և երրորդ դեպքում` ինդուկ­տի­վային եռա­­կե­տ գե­նե­րատոր:

 Տրանսֆորմատորային հետա­դարձ կապով գեներա­տո­րի սխե­ման բերված՝ է նկ.8.6ա-ում: Այն ընդհա­նուր էմիտերով կասկադ է, որի տրան­զիստորի կոլեկ­տո­րի շղթա­յում միաց­ված է LC տա­տա­­նո­­ղա­կան կոն­տու­րը: Կոն­տու­րում, որպես ին­դուկ­տիվություն, օգ­տա­­գործ­վում է տրան­­ս­ֆորմատորի առաջնային փա­թույթի ին­դուկ­տի­­վու­թ­­յու­նը: Տրանս­ֆորմատորի երկրորդային փա­թույթով կասկադում իրակա­նաց­­վում է հետա­դարձ կապ: Որ­պեսզի այդ կապը լինի դրական և ապահովի փու­լե­րի հավա­սա­րա­կշռության պայ­մա­նը, երկ­րորդային փաթույթի ծայրերը միացվում են այն­պես, որ տրանս­ֆոր­մատորում ապա­հովվի -1800 փու­լային շե­ղում« քա­նի որ ընդհա­նուր էմիտերով կաս­կադում փուլային շե­ղումը  -1800 է :Ամպլիտուդների հավասարակշռության պայմանն ապա­հով­վում է տրանսֆորմատորի տրանսֆորմացիայի և կաս­կա­դի ուժե­ղաց­ման գոր­ծակիցների ընտրումով: Ելքային լարման տատանման հա­ճախությունը մոտ է LC կոն­տուրի սեփական տատանումների հաճա­խությանը և որոշ­վում է հե­տևյալ հավասարումով՝

Գեներատորի  ելքային  լարման  հաճախության  կայու­նու­թ­յու­նը պա­յ­­մանավորված է LC կոնտուրի և տրանզիստորի պա­րամետ­րե­րի կայու­նությամբ:

Գեներատորում դրական հետադարձ կապը կարող է իրա­կա­նացվել նաև առանց տրանսֆորմատորի: Հետադարձ կա­պի լա­րու­­մը վերցվում է կոնտուրի մի մասից լարման ունակային կամ ինդուկտիվ բաժանիչի մի­ջո­ցով: Ունա­կա­յին եռա­կե­տ գենե­րատորում (նկ.8.6,բ) տատանո­ղա­կան կոն­տու­րը բաղ­կացած է C1, C2 կոնդենսատոր­նե­րից և L   ինդուկ­տի­վու­­­­թ­յու­­նից: 

Կոն­­տուրի   լա­րու­մը  C1,  C2  լարման   բաժանիչի   միջո­ցով բաժանվում է երկու մա­սի և C1-ի լարումը կիրառվում է կաս­կադի մուտքին: C1-ի և C2-ի վրա լա­րում­ները հողանցված կետի նկատ­մամբ հա­կա­փուլ են, հետևա­բար հետադարձ կապը դրական է: Ամպլի­տուդ­ների հա­վա­սարա­կշռության պայմանը ապահովվում է C1, C2 կոնդեն­սա­­տոր­նե­րի ունա­կու­թ­յուն­նե­­րի հետևյալ առնչությունից՝

որտեղ Rմըբ-ը՝ տրանզիստորի մուտքային դիմադրությունն է ընդ­հանուր բազայով միացման դեպքում, Rբ-ն՝ արտաքին բե­ռի դի­մադ­րությունն է: Տատանման հաճախությունը որոշվում է (8.7) հավա­սա­րու­մով` տեղա­դրելով C = C1գ C2 / (C1 + C2):

Որոշ հանակարգերում օգտագործվում են գեներատորներ, որտեղ պահանջվում է ելքային լարման հաճախությունը կառա­վարել մուտ­քային լարման միջոցով  (օրինակ հեռուստաըն­դու­նիչ­ներում):

Հաճախության լարումով կառավարումով գեներատորի սխե­ման բեր­ված է   նկ.8.7,ա-ում: Դա նույն նկ.8.6,բ-ում պատկեր­ված  սխեման է, որտեղ C1 կոնդենսա­տորը փոխարինված է VD1 վա­րի­­կա­պով: R3-ը և C4-ը ապահովում են վարիկապի աշխատան­քա­յին ռեժիմը: R3-ով ընտրվում է վարիկապի վրա անհրաժեշտ լար­ման անկումը, իսկ C4-ը` ըստ ուղիղ հաստատուն հոսանքի բա­ժա­նում է վարիկապը գենե­րա­տորի սխեմայից: Մուտքային Uկ կառավա­րող լարման փոփոխումով փոփոխվում է վարիկապի ունակութ­յունը, հետևաբար փոփոխվում է ելքային լարման հաճախութ­յունը:

Վարիկապի ունակությունը փոքր է (պիկոֆարադներ), այդ պատ­ճա­ռով գեներատորն աշխատում է մեգահերցային տիրույ­թում և կիրառ­վում է հեռուստահամակարգերում:

Ինդուկտիվ եռակետ գեներատորում (նկ.8.7,բ) կոն­­տու­րի ին­դուկտի­վությունը բաղկացած է երկու մասերից (L=L1+L2), և հե­տա­դարձ կապի լարումը վերցվում է L1-ից: Քանի որ L1-ի և L2-ի վրա լա­րումները ընդհանուր կետի նկատ­մամբ հակափուլ են, հե­տա­դարձ կապը դրական է: Տա­տանման հաճախությունը որոշ­վում է (8.7) հավասարումով` տե­ղադրելով L = L1 + L2:

Դիտարկված բոլոր սխեմաներում տատանումների հաճա­խու­­­թյունը փոփոխվում է շրջապատի ջերմաստիճանի և սնման լար­­ման (Eկ) փո­փո­խությունից: Այդ գործոնների ազ­դե­ցու­թյան նվա­­­զեց­­ման նպա­տա­կով` օգտագործում են կայու­նացված լար­ման աղբ­յուր­ներ, սխեմայում մտցվում են տրան­զիս­տորների հան­­­գստի ռե­ժի­մի և մյուս տարրերի ջեր­մա­կա­յու­նաց­ման սխեմա­ներ:

ԻԳՈՒ-ների կիրառումով LC գեներատորները կառուց­վում են նույն սկզբունքով (նկ.8.8): LC տատանողական կոն­տու­րը միաց­վում է ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտքում (R-ը ինդուկ­տի­վության ակտիվ դի­մադ­րությունն է): Դրական հետադարձ կապն իրականացվում է R2-ի և կոնտուրի մի­ջո­ցով: R3, R4 դի­մադ­րություններով բացա­սա­կան հե­տա­դարձ կապն ապա­հո­վում է գեներացիայի համար ան­հրա­­ժեշտ Ku ու­ժեղացման գործա­կիցը: Ելքային լարման ան­հրա­ժեշտ ամպ­լի­տու­դի ա­պա­հովման և կայու­­նացման նպա­տա­կով միացված է դիո­դա­յին կամրջակը« որը ԻԳՈՒ-ի հետ աշխա­տում է սահմա­նա­փակիչի ռե­ժիմում:

Ամպլիտուդների հավասարակշռության պայմանն ա­պա­հով­վում է ուժեղարարի ուժեղացման գործակցի հետևյալ արժեքով՝

Ելքային լարման տատանման հաճախությունը որոշվում է հե­տևյալ արտահայտությամբ՝  

 որտեղ   կոնտուրի լավորակությունն է: Վերջին հա­վա­սա­րու­մից երևում է, որ LC կոնտուրի մեծ լավորակության դեպ­քում (Q > 200) տատաման հաճախությունը որոշվում է կոն­տուրի L և C պա­րա­մետ­րերի արժեքներով  իսկ ուժե­ղարարի ուժե­ղաց­ման գործակիցը շատ մոտ է մեկին        Փոքր Ku ապա­հով­վում է խորը բացասական հետա­դարձ կապի դեպքում, ինչը բերում է տատա­նում­ների պա­րա­մետ­րերի կայունացման:

>>

 

 

 

8.2.3. Տատանումների հաճախության կվարցային կայունացումով գեներատորներ

Բարձր հաճախությունների տիրույթում հաճախության մեծ կա­յու­նու­թյուն ապահովում են կվարցային ռեզոնատոր­նե­րի կի­րա­­­ռու­մով գե­նե­րատորները:

 Կվարցային ռեզոնատորում օգտա­գործվում է կվարցի բյու­րեղ, որն  օժտված է պյեզոէլեկ­տրական հատկու­թյամբ: Կվար­ցի բյուրեղի մա­կե­րևույթին կիրառված էլեկտրական դաշտի փոփո­խու­թյունն առա­ջաց­նում է  բյուրեղի չափսերի փոփոխություն, և հակառակը` բյու­րեղի չափ­սերի փոփոխությունը առաջացնում է փոփոխական էլեկտրական դաշտ: Կվարցի էլեկտրական էներ­գիան մեխանիկական էներգիայի և մեխանիկական էներ­գիան էլեկտրական էներգիայի  կերպափոխման  հատկու­թյունը մեծ կի­րառություն է գտել միկրոֆոններում, ձայնային գեներատոր­նե­րում, մեխանիկական մեծությունների ձևափոխիչներում և այլ սարքերում:   

Բյուրեղի ռեզոնանսային հաճախությունը տարբերվում է իր   լավո­րա­­կու­թյամբ: Տատանումների հաճախության կայու­նությունը  մի քանի միլիոն անգամ գերազանցում է  LC և RC շղթա­ների հաճա­խու­թյուն­ների կայունությունը: Ջերմաստիճանի փո­փո­խու­թյունից փոփոխ­վում են բյուրեղի չափսերը, ինչը բե­րում է հաճախության փոփոխու­թյան: Սակայն որոշակի կոնֆի­գու­րա­ցիայի դեպքում այդ փոփոխու­թյուն­ներն աննշան են:    

Սովորաբար կվարցի բյուրեղները պատրաստվում են ստան­դարտ` 10 կՀց-ից 100ՄՀց  ռեզոնանսային հաճախություններով: Արտադրվում են նաև հատուկ նշանակության բյուրեղներ, օրինակ 4,194304 ՄՀց  թայ­մերներում օգտագործման նպատակով:

Կվարցային ռեզոնատորի նշանակումը սխեմաներում բեր­ված է նկ.8.9,ա-ում, իսկ փոխարինման սխեման`  նկ.8.9,բ-ում: C0-ով նշանակ­ված է ռեզո­նա­տո­րի ելուս­տ­­նե­րի միջև ստատիկ ունա­կությունը, որի մե­ծու­թ­յու­նը կախ­ված է կվարցի թիթեղի չափ­սերից և դիէլեկտրիկ թա­փան­ցե­լիու­թ­յու­նից, իսկ Lկ,  Cկ, Rկ տար­րերը ռեզոնատորի պա­րա­մետրներն են հաջոր­դական ռեզո­նանսի դեպքում:

Կվարցային ռեզոնատորն ունի երկու ռեզոնանսային հա­ճա­խու­­­թյուն­­ներ: Զուգա­հեռ ռեզո­նան­սի դեպքում    

որ­տեղ    իսկ հաջորդական ռեզոնանսի դեպքում`

Ավելի կայուն է  հա­ճա­խու­­թյունների դեպքում ռեզոնատորի ռեակ­տիվ դիմադ­րու­թ­յու­նը ունա­կային բնույթ ունի,  իսկ ՝ ինդուկտիվ բնույթ: Ռեզո­նան­սային հաճախությունների դեպ­քում այն ակտիվ դիմադ­րութ­յուն է:

Կվարցային գեներատորների սխեմաներում ռեզո­նա­տո­րը միաց­վում է տարբեր եղանակներով: Այն կարող է միաց­վել ինչ­պես տա­տա­նողական կոնտուրում, այնպես էլ հետա­դարձ կապի շղ­թա­յում: Ինչպես երևում է ռեզոնատորի հա­մար­ժեք սխեմայից, գենե­րա­տորում կարող է օգտագործվել հա­ջոր­դական կամ զու­գահեռ ռե­զո­նանսը: Հնարավոր է նաև ռեզոնատորին հաջորդա­բար կամ զու­գա­­հեռ ռեակտիվ դի­մադ­րու­թյունների միացումով կարգավորել ռե­զո­նատորի աշ­խա­տանքային հա­ճախությունը: Նկ.8.9,գ-ում պատկերված է ունակային եռակետ գե­նե­­րա­­­տորի սխեման, որտեղ ZQ կվարցային ռեզոնատորը միացված է տրան­զիստորի կոլեկտոր-բազա հետադարձ կա­պի շղթայում: L ին­դուկ­­տիվությունը C1-ի  հետ  կազմում  է  տա­տա­նողական կոն­տուր (հա­­մար­ժեք սխեմայում Eկ-ն կարճ է փակվում): Կոնտուրի վրայի լարումը C2-ով և ռեզոնատորի ունա­կու­թ­յամբ  կազմում է լարման  բաժա­նիչ: C2 - ի վրայի լարման անկումը տրվում է տրան­­­զիս­տո­րի մուտքին C3 բաժանիչ կոնդենսատորի միջոցով: Ռեզո­նատորն աշխատում է իր տա­­տանման հիմ­­նա­կան հաճա­խու­թյամբ, որի դեպքում պահպանվում են գեներա­ցիայի պայման­ները: Ավելի բարձր հարմո­նիկ­նե­րի դեպ­քում գեներա­ցիան բացակայում է ամպլի­տուդ­նե­րի հա­վա­սա­­րա­կշռության պայմանի բավարար չլինելու պատ­ճառով:

Ռեզոնատորի ոչ հիմնական հարմոնիկներով տատա­նում­ներ ստա­նալու համար ռեզոնատորը միացվում է կոն­տու­րում (նկ.8.9,դ): Այս­­պի­սի միացման շնորհիվ ռեզոնատորն աշխա­տում է հա­ջո­ր­դա­կան ռե­զոնանսի ռեժիմում և խզում է գենե­րացիան հիմ­նա­կան և ցածր հար­մոնիկների դեպքում: Բար­ձր հաճախության հար­­մո­նիկ­նե­րի դեպքում գեներացիայի երկրորդ պայմանն ապա­հով­­վում է, և սխե­­մայի ելքում ձևավորվում են տատանումներ:

Դաշտային տրանզիստորով կվարցային Պիրսի գեներատո­րը բեր­ված է նկ. 8.10ա,-ում: Սխեմայում ZQ կվարցային ռեզոնա­տո­­րը  միաց­ված է տրանզիստորի փա­կան-ըմպիչ բացասական հե­տա­­դարձ կապի շղթայում: Ռեզոնանսային հաճախության դեպ­­քում ռեզոնատորը ստե­ղ­ծում է 1800 փուլային շեղում: Հետա­դարձ կապը վերածվում է դրականի և ապահովում է գենե­րա­ցիայի պայ­ման­­ները: Նույն սկզբունքով աշխա­տում  է նկ. 8.10,բ–ում  պատկեր­ված սխեման: Այս սխեմայում հուսալի գեներացիա ստանալու համար միացված է C2, C3 կոնդենսատորներով լար­ման բա­ժա­նիչ: Կոն­դեն­սատորների ունակությունների կարգա­վորումով ապա­հով­­վում է հետադարձ կապի անհրաժեշտ մակար­դակ:

ԻԳՈՒ-ի կիրառումով կվարցային գեներատորի սխեման բեր­ված է նկ.8.11-ում: Ռեզոնատորը միացված է ԻԳՈՒ-ի դրական հե­տա­դարձ կա­պի շղթային: Ամպլիտուդների հավա­սա­րա­կշռու­թ­յան պայ­­մանն ապա­հովվում է բացասական հե­տա­դարձ կապի մի­ջո­ցով: Ելքային լարման ամպլիտուդի ա­պա­հովման նպատակով՝ միաց­վում է դիոդային կամր­ջակ, որը ԻԳՈՒ-ի հետ աշխատում է սահ­մա­նափակման ռեժիմով Կվարցային գեներատորների հաշվարկը կատարվում է LC գե­նե­րատորների հաշվարկի եղանակով՝ փոխարինելով ռեզո­նա­տորն իր համարժեք սխեմայով:

>>

 

 

 8.3. Իմպուլսային ազդանշանների  գեներատորներ

Թվային և իմպուլսային սարքերում մեծ կիրառություն են գտնում ուղղանկյուն և սղոցաձև իմպուլսային ազդան­շան­նե­րը: Այդ տես­քի իմ­պուլսներ ստանալու համար օգտագործ­վում են իմ­պուլ­սա­­յին ազդա­նշանի գեներատորներ՝ կառուց­ված ԻԳՈՒ-նե­րով և տրամաբանական տար­րերով:

Իմպուլսային ազդանշանի գեներատորներն աշխա­տում են ինք­նա­տատանման, սպասման և համափուլաց­ման (հաճա­խու­թ­յուն­ների բա­ժան­­ման) ռեժիմներում: Ինքնա­տա­տանման ռեժի­մում գե­նե­­րա­տորի ելքում ձևավորվում են ո­րո­շակի տևողության և կր­կն­ման հա­ճախության իմպուլսներ սն­ման լարման միա­ցումից հե­տո: Սպաս­­ման ռեժիմում սնման լարումը միացնելիս գեներատորը իմ­պուլսներ չի ձևա­վորում, սպասում է` մինչև մուտ­քին կիրառվում է թո­­ղարկող իմպուլս: Թողար­կող մեկ իմպուլս կիրառելիս ելքում ձևա­­վորվում է անհրաժեշտ պա­րա­մետ­րերով մեկ իմպուլս: Հա­մա­փու­լացման ռեժիմում սնման լարումը միաց­նե­լիս գենե­րա­տորը ձևավորում է սեփական հաճախությամբ կրկնվող իմ­պուլսներ, իսկ երբ տրվում են համափուլացնող իմպուլս­ներ, այն սկսում է ձևավո­րել վերջինիս հաճախության կամ դրան բազ­մապատիկ  հաճախու­թ­յան իմպուլսներ:

>>

 

 

 

8.3.1. ԻԳՈւ-ներով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ

Ինքնատատանման ռեժիմ:    Ինքնատատանման ռեժի­մում աշ­խա­տող գեներատորի սխեման և դրա աշխատանքը պար­զա­բա­նող դիա­գրամները բերված են նկ. 8.12-ում: ԻԳՈՒ-ում օգտա­գործ­վում են երկու հետադարձ կապեր՝ դրական և բա­ցասական: Դրա­կան  հետա­դարձ կա­պի միջոցով,  որն  իրա­կա­նացվում է R1, R2 ռեզիս­տոր­ներով, ապահո­վվում է ԻԳՈՒ-ի աշ­խատանքը կոմ­պա­րատո­րի ռեժի­մում և գենե­րա­ցիա­յի համար ան­հրա­ժեշտ փու­լերի հա­վա­սարա­կշ­ռության պայմանը: R1, R2 լարման բաժանիչի մի­ջո­ցով ել­քա­յին լար­ման մի մասը կիրառվում է ուժե­ղա­րարի չշրջող մուտ­քին: ԻԳՈՒ-ի սխե­մայում անհամաչափության շնոր­հիվ ել­քում լա­րումը հավասար չէ զրոյի, երբ մուտքում լարումը զրո է,  այն լար­ման բաժանիչի մի­ջո­ցով կիրառվում է ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտ­քին (Uմ): Քանի որ ուժե­ղարարի լարման ուժեղաց­ման գոր­ծա­կիցը շատ մեծ է, մուտքային այդ փոքր լարումից ԻԳՈՒ-ն անց­նում է հա­գեց­ված ռե­ժիմի և, կախ­ված մուտքային ազ­դա­նշանի բևեռա­կա­նութ­յունից, ել­քում հաս­տատ­վում է առա­­վե­լագույն  կամ   հա­գեց­ման լարու­մը: Դա նշա­նակում է, որ ԻԳՈՒ-ն աշխա­տում է կոմ­պա­­րա­տորի ռեժի­մով: ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտքում Uմ լա­րու­մը կախ­ված է ել­քային լար­ման ար­ժեքից և որոշվում է հետև­յալ հավա­սարումներով՝

R1, R2 ռեզիստորները հաշվում են ԻԳՈՒ-ի բեռով թույ­լա­տ­րելի առա­վելագույն հոսանքի և գեներացիայի ամպլի­տուդների հավասարա­կշռ­ման պայմանի ապահովման պայ­ման­ներից:

Բացասական հետադարձ կապը ԻԳՈՒ-ում իրակա­նաց­վում է RC շղթայով: Շրջող մուտքում UC լարումը նույնպես կախ­ված է ել­քային լարման արժեքից և փոխվում է ունա­կու­թ­յան լից­քա­վոր­ման էքսպո­նեն­տի օրենքով (նկ. 8.12,բ): ԻԳՈՒ-ի մի հագեցված վի­ճա­­կից մյուսին անցումը և ելքում իմպուլս­նե­րի ձևավորումը տեղի ունե­նում C-ի լիցքա­վորման և լիցքա­թափ­ման շնորհիվ: Գեներա­տո­րում տեղի ունեցող պրոցեսները դիտար­կենք` սկսած  t1 ակն­թարթից, երբ ԻԳՈՒ-ն գտնվում է հագեցված  վի­­ճա­­կում: C կոնդենսատորը լիցքավորվում է ել­քային  լա­րու­մից R-ով  և ԻԳՈՒ-ի ելքային դիմադրությունով: t2 պա­հին C-ի  վրա UC լա­րումը հա­վա­սար­վում է  լարմանը, և կոմպա­րա­տորն անց­նում է  վիճա­կի: Այդ պա­հից սկսվում է կոնդենսատորի ապա­լից­քա­վո­րումը (լիցքա­թա­­­փու­մը) լա­րումից R-ով և ԻԳՈՒ-ի ել­քային դի­մադ­րությունով: t2 պահից չշըր­ջող մուտ­քում լա­րու­մը ընդու­նում է  արժեքը, C-ի վրա լարումը նվա­զելով՝ հավա­սար­վում է զրո­յի, այնուհետև լիցքավորվում է բա­ցա­սական բևեռա­կա­նու­թ­յամբ: t3 պահին այն հավասարվում է չշրջող մուտքի  լար­մանը, և  կոմպարատորն անցնում է վի­ճա­կին: Չշրջող մուտ­քում հաս­տատվում է  լա­րու­մը, և նկա­­րա­գրված գործընթացները կրկնվում են: Սխեմայի ելքում ձևա­վոր­վում են պարբե­րա­բար կրկնվող  ուղղանկյունաձև իմպուլս­ներ:

­­­Որոշենք ել­քային իմպուլսների tի = t2 - t1, դադարի tդ = t3 - t2 տևո­ղու­­­­թյունները և կրկնման T պարբերությունը: Հաշվի առնե­լո,  որ իմ­­պուլսները և դադարը ձևավորվում են կոնդենսատորի լից­քա­վոր­ման և լիցքաթափման ընթացքում, դրանց տևո­ղու­թ­յուն­նե­րը կարող ենք որոշել կոնդենսատորի լիցքավորման հայտ­նի հավասարումից` 

Ինչպես երևում է նկ.8.13-ում բերված դիագրամից, իմ­պուլ­սը ձևա­վորվում է  ժամանակի հաստատունով C-ի լից­քա­վորման tի = t2 - t1 ժամանակահատվածում, հետևա­բար կունե­նանք՝

և տեղադրելով դրանք (8.11)-ի մեջ՝ կստանանք հետևյալ արտահայտությունը՝   

Հաշվի առնելով, որ   վերջին հավասարումից իմ­պուլ­­սի տևողության համար կստանանք՝

Իմպուլսի  դադարի tդ = t3 - t2 տևողությունը ձևավորվում է C կոն­դեն­սատորի լից­­քա­­թափման ընթացքում, հետևաբար

 և  (8.11)-ից կստանանք՝

Դիտարկված սխեմայում կոնդենսատորի լիցքավորումը և լից­քա­թափումը կատարվում է միևնույն շղթայով, հետևաբար իմ­պուլսի և դա­դարի տևողությունները միմյանց հավասար են, և գեներատորը կոչվում է սիմետրիկ:

Իմպուլսների կրկնման պարբերությունը և հաճախութ­յու­նը որոշ­վում են հետևյալ հավասարումներով՝

 Հաճախ պահանջվում է, որ գեներատորի ելքում իմ­պուլ­սի և դա­դա­րի տևողությունները լինեն տարբեր (ոչ սիմետ­րիկ գեներա­տոր): (8.12) և (8.13) հավասարումները ցույց են տալիս,որ իմ­պուլ­սի և դադարի տևո­ղությունները կտարբեր­վեն իրարից, եթե ունա­կու­­թ­յան լիցքավոր­ման և լիցքաթափ­ման ժամանակի հաս­տա­տուն­ները լինեն տարբեր: Ոչ սիմետրիկ գեներատորներում (նկ.8.13) C-ի լիցքա­վո­րու­մը և լից­քա­թափումը իրականացվում է տարբեր դիմադ­րու­թ­յուն­նե­րով:  Երբ ելքում լարումն ունի   արժեքը և ձևա­վորվում է իմ­պուլ­սը, VD1 դիոդը բաց է, իսկ VD2-ը՝  փակ, և կոնդենսատորը լից­քա­վոր­վում է R3-ով: Իմպուլսի ձևավորման ժա­մա­նակի հաս­տա­տու­նը կլինի՝        

Ելքում լարման  արժեքի դեպ­­քում, երբ ձևա­վոր­վում է դադարը, VD2-ը բաց է, VD1-ը` փակ է: C -ն լից­քա­թափ­վում է R4-ով, և  ժա­մա­նա­կի  հաս­տա­տունը  ունի        արժե­քը:

Ոչ սիմետրիկ գեներատորներում իմպուլսի և դադարի ձևա­վոր­ման գործընթացները նույնն են, ինչ որ սիմետրիկ գենե­րա­տո­րում, հե­տևա­բար իմպուլսի և դադարի տևողությունները կո­րոշ­վեն (8.12) և (8.13) հա­վա­սար­ումներով՝ փոխարինելով դրան­ցում   (բաց դիոդի վրա լարման անկու­մը ան­տես­վում է, քանի որ այն շատ փոքր է

Դիտարկված գեներատոր­նե­րում ելքային իմպուլսների ամպ­­­լի­­տու­դը հավասար է ԻԳՈՒ-ի հա­գեցման   մակար­դակ­նե­րին: Եթե պա­հանջվում է մեկ այլ մա­կարդակ,սխեմայի ելքում միացնում են որևէ սահմանափակիչ:

Սպասող ռեժիմ: Գեներատորում սպասող ռեժիմի ապա­հո­վ­ման համար C կոնդենսատորին զուգահեռ միացվում է VD դիոդը (նկ.8.14): Ելքում բացասական  լարման դեպքում դիո­դը բաց է: ԻԳՈՒ-ի շրջող մուտքում լարումը հաստատուն է և հավասար է բաց դիոդի վրայի լարմանը (Uդ): ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտքում նույն­պես լա­րումը հաստա­տուն է և  ունի     ար­ժե­քը: Լարման բաժա­նի­չի   դիմադրու­­թ­յուն­­նե­րն ընտրված են այն չա­փով, որ Uմ < Uդ,  հե­տևաբար ԻԳՈՒ-ի վի­ճակը մնում է անփո­փոխ, և սխե­ման գտնվում է սպա­սող կայուն վիճա­կում: Գեներատորի թողարկումը  կատարվում  է  մուտքին տրվող   կարճատև իմպուլսով: Երբ t1 պահին տրվում է թո­ղար­­կող իմպուլս, ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտքում լա­րու­մը գերազան­ցում է դիոդի  վրայի լարմանը, և ԻԳՈՒ-ն թռիչքաձև  անցնում է   վի­ճա­­­­կին: Դիոդը փակ­վում է: Չշրջող մուտքում հաստատ­վում է լա­րումը: Կոնդենսատորն սկսում է լիցքա­վոր­վել R-ով և ԻԳՈՒ-ի ելքային դիմադրությամբ: Երբ t2 պա­հին C-ի վրա U­C լա­րու­մը հավասարվում է չշրջող մուտ­քի լարման   արժեքին, կոմպարատորը շրջվում է, և սխե­մայի ելքում հաստատ­վում է  լարումը:

Դիո­դը բաց­վում է, և ունակությունը լիցքաթափ­վում է բաց դիոդի փոքր դիմադ­րու­թյամբ: Չշրջող մուտքում լա­րու­մն ընդունում է իր սկզբնական արժե­քը: Սխե­­ման վե­րա­դարձել է իր սպա­սող վիճակին և սպասում է մինչև հա­ջորդ թո­ղարկող իմպուլսի կիրառելը:

Գեներատորի ելքում ձևավորված իմպուլսի տևողութ­յու­նը որոշ­­­վում է (8.11) հավասարումից, տեղադրելով դրանում

Սպասող ռեժիմի վերականգնման tվ ժամանակը որոշ­վում է նույն­պես (8.11) հավասարումից՝ նկատի ունենալով, որ

(8.15)-ը ցույց է տալիս, որ անհրաժեշտ տևողության իմ­պուլսներ կարող են ձևավորվել RC շղթայի պարամետրերի ընտ­րումով:

>>

 

 

 

8.3.2. Կոմպարատորներով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ 

Նկ.8.15-ում բերված է մեկ սնման աղբյուրով և ելքում բաց կո­լեկ­տորով տրանզիստորով կոմպարատորով ինքնատա­տան­ման ռեժիմում աշխատող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներա­տորի սխեման: Կառուց­ված­քով սխեման տարբերվում է ԻԳՈՒ-ով գենե­րատորի սխեմայից միայն նրանով, որ բաց կոլեկտորի շղթայում միացված է R4 ռեզիստորը և չշրջող մուտքին R1-ով կիրառվում է +E լարումը` սխեմայի միաց­­­ման պահին ելքում լարման բարձր մակարդակ ապահովման նպատա­կով:

Սնման լարման միացման պահին C կոնդենսատորը լից­քա­վորված չէ, և ելքում լարումը հավասար է Uե = +E :

Կոմպարատորի չշրջող մուտքում լարումը R4 << R3 դեպքում  հա­վա­սար է`

Եթե R1 = R2 = R3 ,  կստանանք` Uմ1 =2E/3:

Սկսվում է կոնդենսատորի լիցքավորումը: Կոնդենսատորի վրա լա­րումն աճում է էքսպոնենտի օրենքով: Երբ այն t1 պահին հավասար­վում է Uմ1 -ին, կոմպարատորը փոխանջատվում` անց­նում է Uե = 0 վիճա­կին: Այդ պահից Uմ = Uմ2 = E/3: Այժմ կոնդեն­սատորը լիցքաթափ­վում է: t2 պահին կոնդենսատորի վրա լարումը հավասարվում է UC = Uմ2: Կոմպարատորը նորից փոխան­ջատվում, անցնում է սկզբնական վիճա­կին` Uե = +E, Uմ = Uմ1: Այնուհետև նկարագրված գործընթացները կըրկն­­վում են: Սխեմայի ելքում ձևավորվում են T պարբերու­թյամբ և tի տևո­ղու­թյամբ ուղղանկյուն իմպուլսներ: Ելքային իմպուլս­ների և դա­դար­նե­րի տևողությունները որոշվում են (8.11) արտա­հայ­տու­թյու­նից  տեղադ­րելով

Վերջին արտահայտությունները ցույց են  տալիս,  որ  պահան­ջ­վող tի , tդ, T մեծությունները կարող են ապահովվել R-ի և C-ի ընտրումով հա­մաձայն ստացված արտահայտությունների:

Դիտարկված գեներատորում իմպուլսների լցման գործակցի կա­ռա­­վարում կարող է ապահովվել նկ.8.16ա,-ում բերված սխե­մայի եղա­նակով: Իմպուլսների տևողության և դադարի` իրա­րից անկախ կառա­վարման նպատակով C կոնդենսատորին հա­ջոր­դաբար միացված են R4,VD1 և R5,VD2 զուգահեռ միացված շղթաները:

Uե = +E  դեպքում բաց է VD1 դիոդը, և C  կոնդեսատորը լից­քա­վոր­վում է: Ձևավորվում է tի տևողության իմպուլսը:

Uե = 0  դեպքում բաց է VD2 դիոդը, և C կոնդեսատորը լից­քա­­թափ­վում է: Ձևավորվում է tդ տևողության  դադարը:

R4, R5 դիմադրությունների փոփոխումով ապահովվում են ան­հրա­ժեշտ tի և tդ տևողությունները: Այդ դիմադրություններից յուրաքանչյուրի փոփոխումից փոփոխվում է ելքային  իմպուլս­նե­րի կրկնման հաճախու­թյունը:

R1 = R2 = R3 ե R4 և Uմ1 = 2Uմ2  դեպքում իմպուլսների և դադարի տևողությունները որոշվում են հետևյալ արտահայտու­թյուններով  `

որտեղ Uդ -ն դիոդի վրա լարման անկումն է բաց վիճակում: Իմպուլս­ների պարամետրերի բարձր կայունությամբ գենե­րա­տոր­ներում կոմպարա­տորի դրական հետադարձ կապի շղթա­յում միացվում է կվարցային ռեզոնատոր (նկ.8.16,ա): Գեներտո­րի  ելքային իմպուլս­նե­րի հաճա­խու­թյունը (պարբերությունը) որոշ­­վում է կվարցային ռեզոնա­տո­րի ռեզո­նան­սային հաճախու­թյու­նով, իսկ իմպուլսների տևողությու­նը` RC շղթայի պարա­մետ­­­րերով: Սխեմայում R1=R2 պայմանի դեպքում կոմ­պա­րա­տո­­րի փոխանջատման լարումը հավասար է +E/2, որն ապա­հո­­վում է  0.5 արժեքով իմպուլսների լցման գործակից: RC շղթայի ժա­մա­­նակի հաստատունը վերցվում է մի քանի անգամ մեծ իմպուլս­ների կրկնման պարբերությունից:

Սպասող գեներատոր: Մեկ կոմպարատորով սպասող ռեժի­մում աշ­խատող գեներատորի պարզագույն սխեման բերված է նկ.8.17,ա-ում: Այստեղ նույնպես օգտագործվում է տրանզիս­տո­րի բաց կելեկտո­րով կոմպարատոր: Ելքային իմպուլսների տևո­ղու­­թ­յունը որոշվում է R3  և  C2  տարրերի  արժեքներով (R3 >> 10R4),  որ­պեսզի  կոմպարատորը չգե­ր­­­բեռնավորվի):

Մուտ­քային թողար­կող իմպուլսի ամպլիտուդը որոշ­վում է R1, R2 ռե­զիստոր­ներով կազ­մ­ված լարման բաժանիչով:

Սպասող ռեժիմում կոմպարատորի չշրջող մուտքում լարու­մը հա­­վա­սար է E/2 (R1=R2): C1 կոնդենսատորը լիցքա­վոր­­ված է մինչև Uմ -E/2 արժեքը: Կոմպարատորի ելքում լարումը հավասար է զրոյի: Զրոյի է հավասար նաև լարումը C2-ի վրա և կոմպարատորի չշրջող մուտքում:

Գեներատորի թողար­կումը իրականացվում է t1 պահին մուտքային կար­ճատև իմպու­լսով: Կոմպարատորն անցնում է ելքում բարձր մա­կար­­­դակ վի­ճա­կի: Չշրջող մուտքում լարումը թռիչքով աճում է մոտավո­րա­պես մինչև E մակարդակը: Վերջինս ելքում լարումը պահում է բարձ մակարդակում: Սկսվում է R4 և R3 ռեզիստորներով C2 կոնդեն­սա­տորի լիցքավո­րումը: Արդյունքում կոմպարատորի չշրջող մուտքում լարումը նվազում է: Երբ այն հավասարվում է շրջող մուտքում լարմանը` (E/2), կոմպարատորն անցնում է սկզբնա­կան վիճակին: Այնուհետև կոնդեն­սա­տորը լիցքաթափվում է VD2 դիոդով և կոմպարատորի տրանզիս­տ­որով  E/2-ից մինչև զրո:

>>

 

 

 

8.3.3. Ժամանակային հապաղման գեներատոր

Որոշ սարքերում անհրաժեշտ է ձևավորել հաշվարկային սկզբնա­­կետից ժամանակային տարբեր հապաղումներով իմպուլ­ս­ներ: Այդ նպա­­տա­կով կարող է օգտագործվել նկ.8.18-ում բեր­ված սխեման:

Գեներատորի մուտքային թողարկող Uմ ազդանշանի բա­ցա­կայու­թյան դեպքում DA1 կոմպարատորի ելքերում լա­րում­ը հա­վասար է զրոյի: Արդյունքում C կոնդենսատորը  լիցքա­թափված է և ապահովում է  DA2... DA4 կոմպարատորների ելքերում զրոյա­կան լարումներ:  R3... R6 ռեզիստորներով կազմված լարման բա­ժանիչն ապահովում է DA2... DA4-ի շեմային U1...U3 լարում­նե­րը:

t0 պահին Uմ թողարկող իմպուլսի կիրառման դեպքում, DA1 կոմ­պա­րատորը փոխանջատվում է, և դրա ելքային տրանզիստո­րը փակ­վում է: Սկսվում է C-ի լիցքավորումը E լարման աղբյու­րից R ռեզիս­տո­րով (նկ.8.18,բ): C-ի վրա UC լարումը աճում է էքս­պո­­նենտի օրենքով: UC լար­ման հերթական կոմպարատորի շե­մային U1...U3 լարում­նե­րին հա­վա­սար­ման դեպքում կոմպա­րա­տորները հերթով փոխանջատվում են: Թողարկող ազդա­նշա­նի վերջում բոլոր կոմպարատորներն անցնում են սկզբնական վի­ճա­կին: DA2...DA4 կոմպարատորների ոչ մեծ հիստերե­զիսի շնորհիվ, ինչն ապահովվում է դրական հետադարձ կապի միջո­ցով, փոխանջատումը կատարվում է մեծ արագությամբ: 

Որոշենք ելքային իմպուլսների ժամանակային հապաղման մեծու­թյունները` օգտվելով (8.11) հավասարումից: Եթե ընտրված են R3=R4 =R5=R6, շեմային լարումները` կլինեն U1 = ER / 4R =E / 4, U= E2R / 4R= E / 2, U= E3R / 4R = 3E/4:

Տեղադրելով (8.11) -ում, U(t1) = U1, U(t2) = U2, U(t3) = U3 , U(∞) = E, U(t0) =0 մեծություն­ները` ժամանակային հապաղում­նե­րի համար կստա­­­նանք` t1 =0.288RC, t2 =0.693RC,  t3 =1.386RC:  Անհրաժեշտության դեպ­քում կոմպարատորներից յուրաքան­չյուրի ելքային լարումը կարող է շրջվել` դրանց մուտքային ելու­ս­տ­ների շրջու­մով:

>>

 

 

 

8.3.4. Տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորներ

Ինքնատատանման ռեժիմ:   Տրամաբանական տարրերով ինք­­­նա­­­տա­տան­ման ռեժիմում աշխատող իմպուլսների գեներա­տո­րի սխե­ման և աշխատանքը պարզաբանող դիագրամները բեր­­ված  են  նկ.8.19-ում: Սխեման  բաղկացած է  DD1, DD2 շրջող տրամա­բա­նա­կան տարրե­րից, որոնք միացված են միմյանց հե­տա­դարձ կապի շղթայում  R1, C1, VD1 և R2,C2,VD2 շղթա­նե­րի միջո­ցով: Յուրաքանչյուր տրամաբա­նա­կան տար­­րի փու­լային շեղումը 1800 է, հետևաբար փուլային շեղումը սխե­­մայում 3600 է, և գե­նե­րա­ցիայի առաջացման համար անհրա­ժեշտ փուլե­րի հավա­սա­րա­­կշ­ռու­թյան պայմանն ապահովված է: Տրամաբա­նական տար­­րերի փո­խանց­ման մեծ գործակցի շնոր­հիվ ապա­հովված է նաև ամպլի­տուդների հա­վա­սարակշռության պայմանը:

Գեներատորի աշխատանքը դիտարկենք t1 պահից: Ենթադ­րենք` այդ պահին Uե1=U1, իսկ Uե2=U0 (նկ.8.19,բ): C1-ը լից­քա­վոր­ված է U0 լա­րու­մով, հետևաբար Uմ1=0: Այս  վիճակում սխե­ման գտն­վում է անկայուն հավասարակշռության վիճակում: C2-ը լից­քա­վորվում է Uե1=U1 լարու­մից R2-ով և DD2-ի ելքային դիմադ­րությամբ: C2-ի վրա լարումն աճում է էքսպոնենտի օրենքով,  իսկ Uմ2=Uե1 - UC2 = U1 - UC2   լա­րումը նվազում է նույն օրենքով: t2 պա­­հին Uմ2-ը հա­վա­սարվում է տրա­մաբանական տար­­րի շեմային U2 լարմանը և DD2-ը թռիչքով անցնում է Uե2=U1 վիճա­կին: Այդ թռիչքը C1-ով հաղորդ­վում է DD1-ի մուտ­քին,. և վերջինս անց­նում է Uե1=U0  վիճա­կին: Սխեման անցնում է երկրորդ անկայուն հա­վա­սա­րա­կշ­ռու­թյան վիճակին: Այդ  պահից սկսվում է C1 - ի  լից­քա­վորումը  R1-ով և DD2-ի ելքային դիմադ­րու­թունով Uե2=U1 լա­րումից: Միա­ժա­մա­նակ Uմ2=Uե1-UC2 լարումով VD2-ը բաց­­վում է և C1-ը արագ լիցքաթափ­վում է բաց դիոդի փոքր դի­մադ­­րությամբ: C1-ի լիցքավորման շնորհիվ Uմ1 = Uե2 - UC1 լարումը նվա­­զում է: t3 պա­հին այն հավասարվում է DD1-ի շեմային լար­մա­նը, և DD1-ը անց­նում է Uե1=U1 վիճակին: Uե1-ի թռիչքը C2-ով - հաղոր­դ­վում է DD2-ի մուտ­քին, և այն անցնում է Uե2=U0 վիճա­կին: Uմ1=Uե2-UC1 լա­րու­մով DD1-ը բացվում է, և C1-ը լից­քա­թափվում է դիոդի փոքր դի­մադրու­թյամբ: Սխեման վերա­դարձել է սկզբնական ան­կա­յուն հա­վա­­սա­րակշռության վիճակին, և նկարագրված գործընթաց­ները կրկն­վում են: Սխեմայի ելքում ձևա­վորվում են իրար հակափուլ ուղղան­կյուն իմպուլսներ (Uե1, Uե2):

 Գեներատորի ելքային իմպուլսների տևողությունը որոշում են՝ օգտ­վելով (8.11) հավասարումից: Uե2 իմպուլսը ձևավորվում է tի =t3- t2 ժամանակահատվածում C1 ունակության լիցքավոր­ման ըն­թացքում: t2 պահին C1-ի վրա լարումը հավասար է UC(0) = U(t2) =U0, t3 պահին` Uc(t3) = U1-Uշ իսկ  Տեղադրելով UC-ի արժեք­ները (8.11)-ի մեջ՝ tի-ի համար կստանանք հետևյալ արտա­հայտ­ու­թ­յունը՝

Դադարի tդ = t2 - t1 տևողությունը  ձևավորվում է C2-ի լիցքավոր­ման ընթացքում և (8.11)-ից կորոշվի հետևյալ հավասարումով՝

Գեներատորի ելքում ձևավորված իմպուլսների ճակատների տևո­ղությունները որոշվում են տրամաբանական տարրերի փո­խան­­­­ջատ­ման ժամանակով:

Գեներատորների հաշվարկի համար tի, tդ մեծությունները տր­վում են: Տրամաբանական տարրի մակնիշը ընտրելուց հետո U1, U0, Uշ և Rե մեծությունները հայտնի են, և R, C տարրերից մեկի մե­ծու­­թ­յունն ընտր­վում է, իսկ մյուսինը՝ հաշվվում (8.22), (8.23) հա­վա­սա­րումներից: Իմպուլ­սի Um = U1 - U0 ամպլիտուդը որոշվում է տար­­րի ել­քային լարման U1, U0 մակարդակներով: Այլ ամպլի­տու­դով իմ­պուլս­ներ ստա­նալու հա­մար գեներատորի ելքում միաց­վում է լար­ման սահմանա­փակիչ:

 tի = tդ դեպքում գեներատորի սխեման կա­ռուց­­­վում է մեկ ժա­մա­նա­կա­հատված ձևավորող  RC շղթայով: Կոմպլեմենտար զույ­գե­րով տրա­մա­բա­նական տարրերով ին­ք­­նատատանման ռե­ժի­մում աշխատող այդ­պիսի գեներատորի սխեման բեր­ված է նկ.8.20–ում: R1,R2 ռեզիստոր­նե­րով  DD1 տար­րում մտցված է ըստ հաստատուն լարման բացասականհետադարձ կապ, որի շնոր­­հիվ տարրն աշխատում է գծային ուժե­ղաց­ման ռեժիմում:

Սխեմայում ապահովված են գեներացիայի պայման­­նե­­րը և ել­քում ձևավորվում են ուղղանկյունաձև իմպուլսներ: Իմպուլս­նե­րի տևո­ղու­թյունը ընտրվում է R2,C տարրերի միջոցով: 2R2 ≤ R1 ≤ ≤10R2 պայմանի ապահովման դեպ­քում, իմպուլսների կրկնման հաճա­խու­թյունը որոշվում է f=1/(2.3R2C) = 0.43/(R2C) հավա­սա­­րումով:        

Արագագործ գեներատոր: Դիտարկված գեներատորները կի­րառ­­վում են միայն այն դեպքերում, երբ ելքային իմպուլսների հա­ճա­խությունը փոքր է տրամաբանական տարրի սահմանային հաճախու­թյունից:

Գեներատորներում, որտեղ ելքային իմպուլս­ների հաճախու­թյունը մոտ է տրամաբանական տարրի սահմա­նային հաճախու­թյանը, ժամա­նակային հատված ձևավորելու համար օգտագործ­վում է տրամաբա­նական տարրի իներցիական հատկությունը: Այս դեպքում սխեմայում բա­ցակայում են ժամանակահատված ձևա­վո­րող արտաքին շղթաները, և ելքային իմպուլսների հաճախու­թյունը որոշվում է տրամաբանական տարրի իմպուլսի տարած­ման հապաղման tտհ ժամանակով: Նման սխե­մաները բաղկացած են N թվով հաջորդաբար միացված տրամաբա­նա­կան տարրերից`  ընդգրկված միավոր փոխանցումով բացասական հե­տա­դարձ կապով: Ընդ որում, հաջորդաբար պետք է միացվեն կենտ թվով տրամաբանական տարրեր: Ելքային իմպուլսների տատանման պարբերությունը սխեմայում որոշվում է հետևյալ հավասարումով

 տրամաբանական տարրի U1 վիճակից U0 վի­ճա­­­կին, և U0 վիճակից U1 վիճա­կին անցման հապաղման ժամա­նակներն են:               

Արագագործ գեներատորի աշխատանքը պարզաբանենք նկ.8.21, ա-ում պատկերված երեք տրամաբանական տար­րերից բաղ­կացած սխե­­­մայի օրինակով: Սխեմայում E-ն հաստատուն լարման աղբյուր է, S -ը`էլեկտրական բանալի: S բանալու միացված վիճակում (մինչ t0 պահը) Us = 0: DD1 տարրի ելքում U1=U1, հետևաբար DD2–ի ելքում U2=U0 և DD3–ի ել­քում Uե=U1:

Սխե­մայի ել­քում տատանում­նե­րը բացա­կայում են (նկ.8.22): t0 պահին  S բանալու ան­ջատման դեպ­քում DD1 - ի  մուտքին կիրառվում է Us = E = U1 լարումը, որից  ժա­մա­նա­կային հա­պա­ղու­մից հետո միայն DD1-ի ել­քում հաստատվում է U1=U0 մա­կար­դակ:

DD2-ը նույնպես ակնթարթորեն չի կարող  փոխել  իր վիճա­կը և միայն  ժա­­մա­նա­կահատվածից հետո անցնում U2 =U1 վի­ճա­կի: Այնուհետև    ժա­մա­նա­կային  հապա­ղու­մից հետո DD3–ի  ել­քում հաստատվում է U3= U0 մակարդակ: DD3 –ի ելքային լա­րու­մը  հետադարձ կապի  շղթայով  տրվում է DD1–ի մուտքին, ո­րից  ժա­մա­նա­կային հապա­ղու­մից հե­տո նորից DD1-ի ել­քում հաս­­­տատվում է U1=U1 և նկարագրված պրոցես­նե­րը կրկնվում են: Սխեմայի ելքում ձևավորվում են T պարբերու­թյամբ կրկնվող ուղ­ղան­կյունաձև իմպուլսներ Իմպուլսների կրկնման հաճա­խու­թյունը կարող է հասնել տասնյակ մՀց-երի:

Կվարցային գեներատորներ: Կվարցային գեներատորը ապա­­­­­հո­վում է ելքային իմպուլսների հաճախության մեծ կայու­նու­թյուն:

Երկբևեռ տրանզիստորներով տրամաբանական տարրերով կա­ռուց­ված գեներատորի սխեման բերված է նկ.8.23–ում: Սխե­մայում միաց­ված են երկու ՈՉ տարրեր, որոնց բացա­սա­կան հետա­դարձ կապի շղթաներում միացված են և R3, R4 ռեզիս­տոր­­­ները: Վերջիններիս ընտ­րու­մով ինվերտորները աշխա­տեցվում են անհրաժեշտ ուժեղացման գործակցով (<20) գծային շրջող ուժե­ղա­րարի ռեժիմում: Կվարցային ZQ ռեզոնատորը միաց­ված է սխե­մայի դրական հետադարձ կապի շըղ­թայում: Սխե­մայում ապա­­հով­­ված է գեներացիայի պա­յմանները կվար­ցային ռեզոնա­տորի հիմ­նա­կան ռեզոնանսային  հաճախության դեպ­քում և ել­քում ձևավոր­վում են կայուն ուղղանկյուն իմպուլս­ներ:

Նկ.8.23,բ-ում պատկերված է կոմպլեմենտար զույգով տրա­մա­­բա­նական տարրերով կվարցային գեներատորի սխեման: Այս­տեղ կվար­ցային ռեզոնատորը միացված է ՈՉ տարրի բացա­սա­կան հետա­դարձ կապի շղթայում: Ռեզոնատորի հիմնական ռեզո­նան­­սա­յին հաճախու­թյան դեպքում  ապահովվում են գենե­րացիայի պայմանները, և ելքում ձևավորվում են կայուն իմ­պուլսներ: C1, C2, C3 կոնդենսատորներով ճշգրտվում է ելքային իմպուլսների հա­ճա­­խությունը: Օրինակ 1554 կամ 1594 սերիայի տարրի միացման դեպքում R1=3,3Մ, C1=C2=56, C3=27  և  f=27 Մհց հաճախության ռեզոնատորի դեպքում կարող են գեներացվել մինչև 20...30Մհց  հաճախության իմպուլսներ):

>>

 

 

8.3.5.Շմիտտի տրիգերով գեներատորներ

Ինֆրացածր հաճա­խու­թյուն­ների դեպքում (10Հց –ից ցածր) գենե­րատորները կառուց­վում են Շմիտտի տրիգերով, որպեսզի իմպուլսների ճակատները ստացվեն կտրուկ (ուղղաձիգ): Դա անհրաժեշտ է  կոմ­պ­լեմեն­տար զույգերով կառուցված ռեգիս­տր­ների և հաշվիչների տակ­տային մուտքերի անխափան աշխատանքի համար: Նկ.8.24 –ում բեր­ված է ինքնատա­տանման ռեժիմում աշխատող  Շմիդտի տրի­գերով գեներատորի սխեման:

Սնման լարումը միացնելիս Շմիտտի տրիգերի ելքում Uե լա­րումը U1 է , և սկսվում է C-ի լիցքավորումը R-ով և տրի­գերի ելքային դիմադ­րու­թյամբ (նկ.8.24ա, գ): t1 պահին C-ի վրա Uc լարումը հավա­սարվում է տրիգերի թողարկ­ման Uթ լարմանը և  այն շրջվում, անցնում է Uե = U0 վիճակին: Այդ պահից սկսվում է կոն­դենսատորի լիցքա­թա­փումը R-ով և տրիգերի ելքային դի­մա­­դ­­­րու­թյամբ: t2 պահին Uc-ն հա­վա­սարվում է տրիգերի բաց­թող­ման Uբ  լարմանը:  Տրիգերը  շրջվում  և   նորից անց­նում է Uե=U1 վիճա­կին: Այնուհետև նկարագրված գործընթացները պար­բերաբար կրկնվում են: Սխեմայի ելքում ձևավորվում են ուղ­ղան­­կյու­նաձև  իմպուլս­ներ: Իմպուլսների  կրկնման  հաճախությունը որոշ­­վում է f = 0,7/RC հավասարումով: Իմպուլսների միջանցի­կության կար­գա­վոր­ման նպատակով սխեմայում ավելացվում է R2 փոփո­խա­կան ռեզիս­տո­րը (նկ.8.24բ), որի միջոցով փոփոխ­վում է կոնդենսա­տորի լից­քա­­թափ­ման շղթայի դիմադրությունը (որոշ սխեմանե­րում R2-ը միաց­վում է հաջորդաբար R1-ին):

Սպասման ռեժիմ: Իմպուլսների գեներատորում սպասող ռե­ժիմն ապահովվում է տրամաբանական տարրերի հետադարձ կա­պե­րից մեկի շղթայից ունակության հեռացումով (նկ.8.25,ա): Այս­տեղ DD2-ի ելքային լարումը կիրառվում է DD1-ի մուտքերից մեկին, իսկ երկրորդ մուտքին տրվում է Uթ թողարկող իմպուլսը: Սխեման կայուն սպասման վիճա­կում պահելու նպատակով թողարկող մուտ­­քին կիրառվում է Uթ > Uշ լա­րումը: Այդ դեպքում DD2-ի ելքում Uե2=U1, հետևաբար DD1-ի երկու մուտ­քերում էլ շեմային լարումից մեծ լա­րումներ են և Uե1=U0: C1-ը լիցքա­վորված է UC1=U0 լարմամբ, հե­տևա­բար R1-ի վրա լարումը բացա­կայում է, և DD2-ը գտնվում է Uե=U1 վիճակում: Գենե­րա­տորը  թո­ղարկ­վում է  t1  պահին Uթ < Uշ կարճատև իմպուլսի կիրառումով: Այդ պահից ազ­դանշանի տա­րած­­ման հապաղման միջին tտ.հ.մ. ժամանակից հետո (նկ.8.25,ա-ում այն ցույց չի տրված) DD1-ի ելքում լարումն ընդունում է Uե2=U1 ար­ժեք, որը C1-ով փոխանցվելով DD2-ի մուտ­քին tա.տ.հ.մ  ժամա­նա­կից հետո վերջինիս բերում է Uե2=U0 վիճա­կին: Սկսվում է անկայուն հա­վասարակշռության վիճակ, և C1-ը լիցքավորվում է Uե1=U1 լա­րու­մից R1 դիմադրությամբ:          

Ունակության լիցքավորումից R1-ով հոսանքը և դրա վրա լարման անկումը նվազում են: t2 պահին այն հավասար­վում է շեմային լարմանը, և DD2-ը անցնում է Uե2=U1 վիճակին, իսկ DD1-ը` Uե1=U0 վիճակին: C1-ը արագ լիցքա­թափ­վում է բաց VD1 դի­ո­դով և DD1-ի ելքային դիմադ­րու­թյամբ: Վերականգ­նման tվ ժա­մա­նա­կից հետո սխեման վերադառնում է սպասման վիճակին: Գե­նե­րա­­տո­րի ելքում ձևավորվում է իմպուլս, որի tի տևո­ղությունը որոշվում է (8.22) հավասարումո, քանի որ իմպուլսի ձևա­վորման գործընթացները նույնն են, ինչ որ ինքնատա­տանման ռե­ժի­մում: Սխե­մա­յի սպասման վիճակի վերականգն­ման ժամա­նա­կը գնա­հատ­վում է հետևյալ հա­վա­սարումով՝                 tվ =(3…5)C1(Rե0+Rդ), որտեղ Rե0-ն տար­րի ելքային դի­մադ­րությունն է Uե1=U0 վիճակու, իսկ Rդ-ն դիոդի դի­­մադրությունը՝  բաց վիճակում:

Սխեմայի հստակ թողարկման համար անհրաժեշտ է, որ թո­ղարկող իմպուլսի tթ տևողությունը փոքր լինի 2t.հ.մ. ժամա­նա­կից ( t.հ.մ.-ն տրամա­բանական տարրի ազդանշանի հապաղման նիջին ժամանակն է):

>>

 

 

 

8.4. Գծային փոփոխումով (սղոցաձև) լարման և հոսանքի գեներատորներ

8.4.1. Գծային փոփոխումով ազդանշանների պարամետրերը և ձևավորման սկզբունքը   

Հեռուստատեսության, ավտոմատ կառավարման և չափիչ հա­մակարգերում լայն կիրառություն ունեն գծային փոփոխումով լար­ման և հոսանքի գեներատորները: Դրանք հայտնի են նաև սղո­ցա­ձև ազ­դա­նշանի գեներատորներ անվանումով: Գծային փոփո­խումով լար­ման տեսքը պատկերված է նկ.8.26-ում: Այն բնորոշ­վում է աշխա­տան­քային AB և հետադարձ BC մասերով, որոնք կոչվում են քայ­լեր: Գծային փոփոխումով լարման պարա­մետ­ր­ներն են՝ սկզբնա­կան ամպլիտուդը (U0), ամպլիտուդը (Um), աշ­խա­տանքային քայլի տևողությունը (tա) և հե­տադարձ քայլի տևո­ղությունը (tհ): Աշխա­տան­­քային քայլի ընթաց­քում լարումը փո­փոխ­վում է գծային օրեն­քով, իսկ հետադարձ քայլի ընթաց­քում գծայ­նությունը կարևոր չէ: Գծային փոփոխումով ազդա­նշա­նը կա­րող լինել միակը կամ կա­­րող է պարբերաբար կրկնվել: Երկրորդ դեպ­քում կրկնման պարբե­րու­թյունը կլինի՝  T = tա + tհ: Աշխա­տան­քային քայ­­­լի ընթացքում ազդա­նշանը կարող է լինելաճող կամ նվազող: Սովորաբար աշ­խա­­տան­քային քայլի տևո­ղու­թյունը շատ մեծ է հետա­դարձ քայլի տևողու­թ­յունից: Չնայած ազդանշանը կոչվում է գծային փոփո­խու­մով, սա­կայն գործնա­կանում այն աշխա­տան­քային քայլի ըն­թաց­քում տար­բեր­վում է գծային օրենքից, և ոչ գծայնության աստի­ճանը գնա­­հատ­վում է ոչ գծայնության գործակցի  միջոցով, որը որոշ­վում է հե­տև­յալ արտա­հայ­տությամբ՝

որտեղ  և  լարման փոփոխման առավելա­գույն  և նվազագույն արժեքներն են աշխատանքային քայլի ըն­թաց­­քում:

Տեսականորեն գծային փոփոխության դեպքում dU/dt - ն հաս­­­տա­տուն է, և Kոչգ = 0, այդ պատճառով գծային փոփոխումով լար­­­ման (հո­սանքի) գեներատոր նախագծելիս ձգտում են ոչ գծայ­նու­թ­յան գոր­ծա­կիցը մոտեցնել զրոյի:

Գեներատորի կարևոր պարամետրերից է նաև սնման լար­ման օգ­տա­գործման գործակիցը՝ K1 = Um / E, որտեղ E-ն սնման լա­րումն է:

Գծային փոփոխումով լարման գեներատորի աշխատանքը հիմն­ված է հաստատուն հոսանքով կոնդենսատորի լիցքավոր­ման կամ լից­քա­թափման վրա: Կոնդենսատորի վրա լարումը փո­­փոխ­­վում է հետևյալ օրենքով՝

որտեղ U0 - ն կոնդենսատորի վրա սկզբնական լարումն է: Ինտե­գրա­լից առաջ դրված նշանը հաշվի է առնում լարման փոփո­խության ուղ­­ղու­թյու­նը: Երբ ունակության վրա լարումն աճում է, պետք է վերց­նել « + » իսկ եթե նվազում է,  « - » : Եթե կոնդենսատորը լից­քա­վոր­վում է iC(t) = I0 հաստատուն հոսան­քով, ապա     Վերջին ար­տա­հայ­­տու­թ­յունը ցույց է տալիս, որ գծային փո­փո­խումով լա­րում ստա­նալու հա­մար պետք է կոն­դեն­սատորը լից­քա­վորել հաս­տա­տուն հո­սան­քով և պար­բերա­բար լիցքաթա­փել այն: Ասվածից բխում է գենե­րատորի պարզա­գույն կառուց­վածքային սխեման, որը բերված է նկ. 8.26,բ-ում: Սխե­մայում K բանալին պարբե­րա­բար բացվում և փակվում է: Երբ այն բաց է, C-ն լիցքավորվում է R-ով E հաս­տա­տուն լարման աղբյուրից: Փակ բանալու դեպքում C-ն լիցքա­թափվում է բա­նալու փոքր դիմադ­րու­թյամբ: K բանալին կարող է միացվել նաև R-ին հա­ջորդաբար: Այդ դեպքում փակ բանալու դեպքում C - ն լիցքա­վորվում է, իսկ բաց բանա­լու դեպ­քում՝  լից­քա­թափվում բեռից:

>>

 

 

 

8.4.2. Տրանզիստորային բանալիով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր

Տրանզիստորային բանալիով գծային փոփոխումով լարման գենե­րա­տորի պարզագույն սխեման բերված է նկ. 8.27-ում: Այն բաղկացած է VT1, R1, Rկ, C1 տարրերի վրա կառուցված տրան­զիս­տորային բանա­լուց և C2 կոնդենսատորից: Գեներա­տորը թո­ղար­­կող Uթ լարման բացա­կայության դեպքում VT1-ը գտնվում է բաց և հա­գեցված վիճակում: Ել­քային լարումն ունի Uե=U0=Uկէհ տրան­զիս­­­տո­րի հագեցման կոլեկտոր-էմիտեր լարման արժեքը: Գենե­րա­տո­րի թո­ղարկման համար t1 պահին տրվում է Uթ թողարկող բացա­սա­կան իմպուլսը: Տրանզիստորը փակ­վում է, և դրա կո­լեկ­տոր-էմիտեր դի­մադ­րությունը մեծանում է: C2 կոն­դեն­­սա­­տորը լիցքավորվում է Rկ-ով Eկ-ից: t2 պահին, երբ թողար­կող իմ­պուլսը դադարում է, տրան­զիստորը բացվում, հագենում է, և C2 կոն­դեն­­­­սա­տորը արագ լից­քա­թափվում է տրանզիստորի կոլեկ­տոր-էմի­տեր դի­մադրութ­յամբ: Սխե­ման վերադառնում  է  իր  սկզ­բ­նա­­կան  վիճակին:

Գե­նե­րա­տորի ելքում ձևավորվում է սղոցաձև լարում` tա աշխա­տան­­քային և tհ հե­տա­դարձ քայլերի տևողու­թ­յուն­­ներով: C2-ի լից­քավո­րու­մը կա­տար­վում է էքսպո­նեն­տի օրեն­քով, լարման ոչ գծայ­նու­թյան գոր­ծա­կիցը մեծ  է:

 

Որպեսզի այն փոք­րացվի և մոտեցվի  գծային փոփոխ­ման օրեն­­քին, պետք է շատ մեծացնել Eկ-ն և փոքրացնել tի-ն: Այդ պայ­­­­­­ման­ների դեպ­քում օգտագործվում է էքս­պո­նենտի սկզբ­նա­կան շատ փոքր հատվա­ծը, որը կարելի է ընդու­նել գծային: Սա­կայն շատ մեծ Eկ-ի  դեպ­­քում ստացվում  է  շատ փոքր  ելքային լարում, հե­տևաբար սն­ման լար­­ման օգտագործման K1 գործակիցը փոքր է: Վերջին հանգա­մանքը սահ­մա­նափակում է այդ գեներա­տո­րի կիրառ­ման բնագա­վառ­ները:

Դիտարկված գեներատորի թերությունը պայմանավորված է նրա­նով, որ կոնդենսատորի լիցքավորման ընթացքում հոսանքը հաս­տա­տուն չէ: Կոնդենսատորի վրա լարման աճին զուգընթաց հոսանքը նվազում է   օրենքով: Հետևաբար ելքա­յին լարման գծա­­յին փոփոխություն ապահովելու համար  ան­հրա­­ժեշտ  է  հաս­տա­­տուն պա­հել կոնդենսատորի լիցքավորման հո­սան­­քը: Կոնդենսատորի լիցքա­վոր­­ման հոսանքը կարող է պահ­վել հաս­տա­տուն երկու եղանակով՝ հո­սան­քի կայունարարի կիրա­ռու­մով կամ հոսանքի նվազման փոխհա­տուցման միջոցով: Առա­ջին դեպ­քում գեներատորը կոչվում է հոսանքի կայունա­րարով, իսկ երկրորդ դեպքում՝ փոխհատուցումով:

>>

 

 

 

8.4.2.1. Հոսանքի կայունարարով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր 

Հոսանքի կայունարարի սխեման բերված է նկ.8.28,ա-ում: Այն բաղ­­­­կա­ցած է VT1 տրանզիստորից Rէ դիմադրությունից և E0 լարման աղ­բյուրից:  Rէ-ի միջոցով VT1-ի բազա-էմիտեր շղթայում մտցված է ըստ հո­սանքի բացասական հետադարձ կապ, որը կայու­նացնում է i հոսան­քի մեծությունը: i հոսանքի հաշվարկային ար­ժե­­քի դեպքում այն  Rէ-ի վրա առաջացնում է  լարման անկում,  և  VT1-ի բազա-էմիտեր շղթայում ունենք Uբէ = E0 - iRէ լարումը: Այդ լարումը տրանզիստորը պահում է բաց վիճակում և ապա­հո­վում է հաշվար­կային i հոսանքի մեծությունը: Եթե ինչ - որ պատ­ճառով հոսանքը փո­փոխվում է, փոփոխվում են նաև Rէ-ի վրա լար­ման անկումը և Uբէ լարումը: Վերջինիս փոփոխությունը բե­րում է տրան­զիստորի վիճա­կի այնպիսի փոփոխության, որ փոփոխվում է կոլեկտոր-էմիտեր դի­մադրությունը այն չափով, որ վերականգ­նում է i - ի հաշ­վարկային արժեքը: Իրոք, ենթադրենք i հոսանքը աճել է: Դա բե­րում է Uբէ լարման նվազեցմանը: VT1-ը իր հաշվար­կային վիճակի նկատ­մամբ փակվում է՝ մեծացնելով  կոլեկտոր-էմիտեր դիմադ­րութ­յունը այն չա­փով, որ վերական­գն­վում է հաշ­վարկային արժեքը: Հո­սան­քի նվազ­ման դեպքում Uբէ-ը մե­ծա­նում է, հետևաբար VT1-ը ավելի է բացվում: Կոլեկտոր էմի­տեր դիմադ­րությունը փոքրանում է այն չափով, որ մե­ծաց­­­­նե­լով վերականգ­նում է հոսանքի հաշվար­կային արժեքը:

Այժմ դիտարկենք նկ.8.28,բ-ում պատկերված գեներատորի աշխա­տանքը: Ի տարբերություն վերը դիտարկված գեներատորի սխեմայի՝ այստեղ տրանզիստորի կոլեկտորի շղթայի դիմադրու­թ­յու­նը փոխարին­ված է հոսանքի կայունարարով: Թողարկող լար­­­ման բացակայության դեպքում VT2-ը բաց է և հագեցած, հե­տևա­բար ունակության վրա լա­րումը հավասար է տրանզիստորի Uկէհ հա­գեցման լարմանը: Սխեման գտնվում է սպասող վիճա­կում: Երբ t1 պահին տրվում է Uթ թողարկող լարումը, VT2-ը փակ­վում է: Վերջի­նիս կոլեկտոր-էմիտեր դիմադրու­թյու­նը մեծանում է, և սկսվում է C-ի լիցքավորումը հոսանքի կայունարարով Eկ լար­ման աղբյու­րից: t2 պա­հին, երբ թողարկող իմպուլսը դադարում է, VT2-ը նորից բաց­վում, հագենում է, և C-ն արագ լիցքաթափվում է VT2-ի կոլեկ­տոր-էմիտեր փոքր դիմադրությամբ: Քանի որ աշ­խա­տան­քային քայ­լի tա=t2-t1 տևո­ղության ընթացքում C-ի լիցքա­վորումը կատարվում է հաստատուն հոսանքով, ելքային լարումը փոփոխ­վում է գծային օրեն­քով: Այս սխեմայի թերությունը լրա­ցու­ցիչ E0 լարման աղբյուրի առ­կայու­թյունն է: Այդ թերությունը վերացված է նկ.8.28,գ-ում պատկերված գեներատորում, որտեղ  E0 - ն փոխարինված է VD1 ստաբիլիտրոնով և R1 ռեզիստորով կազմված լարման պարամետրիկ կայունարարով,  իսկ VT1-ը` p-n-p տրանզիստորով:

Տրանզիստորներով հոսանքի կայունարարով գեներատոր­ները Kոչգ>0.05 արժեքների դեպքում ապահովում են K1=0.9 մեծու­թյուն: Ավելի փոքր ոչ գծայնության գործակից ապահովում են փոխհա­տու­ցումով գեներատորները:

>>

 

 

 

8.4.2.2. Փոխհատուցումով գծային փոփոխումով լարման գեներատոր 

Փոխհատուցումով գծային փոփոխումով լարման գենե­րա­տոր­նե­րում կոնդենսատորի լից­քա­­վոր­ման ընթացքում հոսանքի փոքրացումը փոխհատուցվում է (կայունացվում է) սխեմայում դրա­­կան կամ բացա­սա­կան հետա­դարձ կապի կիրառման շնոր­հիվ:

Դրական հե­տա­­դարձ կապով գծային փոփոխումով լարման գենե­րատորի սկզբունքային  սխե­­ման բերված է նկ.8.29,ա-ում: Այն բաղկա­ցած է ուժեղարա­րից, RC շղթայից, հաստատուն լարման E աղբյուրից և K էլեկտ­րո­նային բա­նա­լուց: Ելքային Uե լարումը տրվում է ուժեղարարի մուտ­քին՝ ապա­­­հովելով դրական հետադարձ կապ սխեմայում: K բա­նալին որո­շա­կի հաճա­խու­թյամբ բացվում է և փակվում: Բանալու բաց վի­ճակում C կոնդենսատորը լիցքա­վոր­վում է R դի­մա­դրություններով լար­­ման E աղբյուրից և ելքային Uե լարումից:  Լիցքավորման հոսանքը որոշվում է հետևյալ արտա­հայ­­տու­թյամբ՝

որտեղ Ku - ն՝ ուժեղարարի ուժեղացման գործակիցն  է, Rմ - ը՝ մուտ­­քա­յին դիմադրությունը: Կոնդենսատորի լիցքավորման հոսանքի արտա­հայ­տու­թյու­նը ցույց է տալիս, որ  այսինքն՝ լից­քա­­վորումը կատարվում է հաստատուն հոսան­քով, հետևաբար կոնդենսատորի վրա և ուժեղարարի ելքում լարում­ները կփո­փոխվեն գծային օրենքով: K բանալու փակ վիճակում կոն­դեն­­սատորը լիցքաթափ­վում է բա­նա­լու փոքր դիմադրու­թյամբ Մեծ մուտքային դիմադ­րու­թյամբ օժտ­ված են ինտեգրալ գործա­ռական ուժե­ղա­րարները, այդ պատճա­ռով գենե­րա­տո­րում նպա­տա­կահարմար է օգտա­գոր­­ծել ԻԳՈՒ: Ku = 1 պայմանը ապա­հով­վում է վերջինիս լար­ման կրկնիչի սխեմայով միացմամբ:

Բացասական հետադարձ կապով գե­նե­րատորի սկզբուն­քային սխե­­ման բերված է նկ.8.29,բ - ում: Այն ինտե­գ­րող ուժե­ղա­րար է, որի մուտ­­քում միացված է հաստատուն լարման E աղ­բյուրը: Գեներտորի ռեժիմ ապահովելու նպատակով ԻԳՈՒ-ի մուտքում միացվում է K1, կամ հետադարձ կապի շղթայում` K2 էլեկտրոնային բանալին:

Բանալին որո­­շակի հաճախությամբ միաց­վում և անջատվում է: K1 բանալու կի­րառ­ման դեպքում, բա­նալու անջատված վիճակում սխեման աշխատում է ինտեգրող ուժեղարարի ռեժիմում, և ելքային լարումը փոփոխվում է գծային օրենքով (Uե = - Et / CR): K1-ի միացված վիճակում C-ն լիցքա­թափ­­վում է K1-ով և ԻԳՈՒ-ի ելքային դիմադրությունով: Ելքային լա­րումը նվազում է էքսպոնենտի օրենքով:  K2 բանալու կիրառ­ման դեպ­քում սխեման աշխատում է ինտեգրող ուժեղարարի ռեժիմում բանալու բաց վիճակում, և C-ն լիցքա­թափ­վում է  K2 - ի փակ վիճակում:

ԻԳՈՒ-ով կառուցված գծային փոփոխումով լարման գեներա­տոր­ն ապահովում է շատ փոքր ոչ գծայնության գործակից (Kոչգ < 0,01) և լարման տեսքի վրա բեռի փոփոխության ազդե­ցություն:

Դրական հետադարձ կապով գծային փոփոխումով լարման գենե­­րա­տորի էլեկտրական սխեման պատկերված է նկ.8.30,ա -ում: C կոնդենսատորը միացված է ԻԳՈՒ-ի հետադարձ կապի շղթային: Բա­նա­լին կառուցված է երկբևեռ VT1 տրանզիստորով: R4-ով իրակա­նաց­վում է դրա­­կան, իսկ R2-ով՝ բացասական հե­տա­դարձ կապ: Գենե­րատորի թո­ղարկումը կատարվում է բա­ցա­սական իմպուլ­սով VT1-ի միջոցով: Այդ իմպուլսի բացա­կայու­թյան դեպքում VT1-ը բաց է և հա­գեցած: Տրան­զիս­տորի կո­լեկ­­տոր-էմիտեր փոքր դի­մադրության շնորհիվ կոնդենսա­տորը չի կա­­րող լիցքավորվել, և  դրա վրա լա­րումը հավասար է տրան­զիս­տո­րի վրա հագեցման փոքր լարմա­նը: Երբ տրվում է թողարկող բա­ցա­սա­կան  իմպուլսը, տրան­զիստորը  փակ­վում է, և կոլեկտոր- էմի­տեր դիմադրությունը մե­ծա­­նում  է: C-ն սկսում է լից­քա­վոր­վել iC = i1 + i2 հո­սան­քով: UC-ն աճում է, իսկ   հոսանքը նվա­զում է: UC-ի աճը հանգեցնում է   աճի: Վեր­ջի­նիս աճը փոխ­հա­տու­ցում է i1-ի նվա­զումը, և լիցքավորման iC = i1 + i2  հոսան­քը մնում է հաս­տատուն: Դա նշանա­կում է, որ UC-ն աճում է  գծա­յին օրենքով: Քանի որ ԻԳՈՒ-ն աշխատում է բնու­թագծի գծային մա­սում, գեներատորի ելքային լա­րումը նույնպես կփոփոխվի գծա­­յին օրենքով:

Որոշենք աշխատանքային քայլի ընթացքում ելքային լարման փո­փոխ­ման արտահայտությունը:

         

ԻԳՈՒ-ի շրջող մուտքի շղթայի հոսանքների համար ունենք`       

Կոնդենսատորի լիցքավորման հոսանքը հավասար է`

 (8.27) - ի մեջ տեղադրելով UC(t) - ն ըստ (8.26) - ի, և հաշվի առնե­լով, որ iC = C(dUC/dt),  պարզ ձևափոխություններով կստանաք`

Կոնդենսատորի վրա լարման փոփոխությունը կախված է վերջին արտահայտության ձախ մասի երկրորդ բաղադրիչի ռեզիստորների պարամետրերից: 1/R3-R2 R1R4=0, այսինքն` R2R3=R1R4 պայմանի դեպ­­քում: ԻԳՈՒ-ի երկու մուտ­քերում դիմադրությունների հա­վա­սա­րեց­ման նպատակով ընտր­վում է  R1 = R3  և R2 = R4 և  (8.29)-ը ըն­դու­նում է հե­տևյալ տեսքը`

Ինտեգրելով (8.30) արտահայտությունը կստանանք`

Տեղադրելով UC-ն համաձայն (8.31)-ի, (8.27)-ի մեջ ելքային լար­ման համար կստանաք`

 

Վերջին հավասարումը ցույց է տալիս, որ գեներատորի ելքային լարումը բաղկացած է երկու բաղադրիչներից`  գծային փո­­փոխ­վող (kt) և հաստատուն (E0R2/R1): Հաս­տա­տուն բա­ղադ­րիչն ապահովում է լար­ման սկզբնական ամպլիտուդը (U0):

Կոնդեն­սա­տո­րի վրա և գեներատորի ելքում լարումների առա­­վելա­գույն արժեքները ստացվում են աշխատանքային t = tա քայլի դեպ­քում`

Մասնավոր դեպքում, երբ E0=0 է (R1-ը հողանցվում  է), լարման սկզբնական U0 արժեքը զրո է: Այդ դեպքում UC, Uե, k  պա­րամետրերը կփոփոխվեն հետևյալ օրեն­քներով՝

Կոնդենսատորի վրա և սխեմայի  ելքում  լարումները  փո­փո­խ­վում են դրական բևեռականության գծային փոփոխումով լար­ման տեսքով (նկ.8.30):

Հաշվարկների ժամանակ տրվում են Uեառ = Um, tա մեծու­թյուն­­ները: Հաշվարկը կատարվում է համաձայն (8.36)-ի: R1=R3 ռեզիստորները ընտրվում են ԻԳՈՒ-ի մուտ­քային դիմադրությունից, 3...5 անգամ փոքր, դրանց անկայունության ազդեցությունը սխեմայի աշխատանքի վրա չեզոքացնելու նպատակով: E1-ը ընտրվում է հավասար ԻԳՈՒ-ի սնման դրական լարմանը: Կոն­դեն­սա­տորի վրա  UCառ լարումը պետք է մեծ լինի  բաց տրան­­­զիս­­տո­րային բանալու կոլեկտոր - էմիտեր հագեցման լա­րումից: UCառ - ը ընտրվում է 0,3 ... 1,0 Վ միջակայքում: Տրան­զիս­տո­րը ընտրվում է փոքր կոլեկտոր - էմիտեր հագեցման լարումով  կամ այն փոքրացվում է բանալու սխեմայի բարդացումով (օրինակ օգտա­գոր­ծելով երկտրանզիստորային բանալիներ): Տեղադրելով վերոհիշյալ պա­­րա­մետրերը (8.35), (8.36) արտահայտությունների մեջ հաշվվում է C-ն, և  R2-ը (R4=R2):

Աշխատանքային քայլի tա տևողությունը որոշվում է թողար­կող իմ­պուլսների միջև ընկած ժամանակահատվածով, իսկ հե­տադարձ քայլի tհ տևողությունը` թողարկող իմպուլսի տևողու­թյամբ: Փոխելով բանալին p-n-p տրանզիստորով և ընտրելով E1< 0, կստանանք բացասական բևե­ռականության գծային փոփո­խումով լարում: Այդ դեպքում աշխա­տան­քային քայլի տևողու­թյունը կորոշվի թողարկող իմպուլսի տևողությամբ, իսկ հետա­դարձ քայլի տևողությունը` իմպուլսների միջև ընկած ժամա­նա­կահատվածով: 

U0 ≠ 0 երկբևեռ գծային փոփոխումով լարում ստանալու հա­մար E0 - ն ընտրվում է UC=0 դեպքում (նկ.8.30): UC=0 դեպ­քում (գծային փոփո­խումով լարման սկզբնակետ) համաձայն (8.34)-ի 

t = tա  պահին  (8.34) - ում E0 - ի տեղադ­րու­մից  ռե­զիս­տորների հարաբերության համար կունենանք`

 

 դեպքում  (8.36) -ից կստանանք`

Սխեմայի հաշվարկի համար տրվում են Um և tա  պարամետ­րե­րը: Տարրերի հաշվարկը կատարվում է հետևյալ հաջոր­դա­կա­նությամբ: Վե­րը նշված եղանակով ընտրվում են UCառ, R1=R3:  պարամետրերը: (8.37) -ից որոշվում են R2=R4 և R2/R1 մեծու­թյուն­­ները: E0 -ն հաշվում են` օգտվե­լով (8.37)-ից տեղադրելով R2/R1-ը: Ստացված E0 -ն ապահովում են ԻԳՈՒ­-ի սնման լարման աղբյու­րից լար­ման բաժանիչի միջոցով: Կոն­դեն­սա­տորի ունա­կու­թյունը հաշվում են (8.36)-ից:

Բացա­սա­կան հետադարձ կապով փոխհատուցումով լարման գծային փո­փո­խու­մով գեներատորի էլեկտրական սխեման բեր­ված է (նկ.8.31)-ում: C Կոնդենսա­տորը միաց­ված է ԻԳՈՒ-ի հե­տադարձ կապի շղթային: Բանալին  երկտրանզիստորային օպտ­րոնային բա­նալի է

 (DA1,DA2): ԻԳՈՒ-ի մուտքին տրվում է E հաս­տատուն լարումը: Բանա­լին կա­ռավարվում է գեներատորի թողարկող Uթ իմպուլսներով: Uթ իմ­պուլ­ս­ների բացակայության դեպքում օպտրոնների լուսադիոդները փակ են, դրանք լուսային հոսք չեն ճառագայթում: Ֆոտո­տրան­զիս­­տոր­ները փակ են, կո­լեկտոր-էմիտեր դիմադրու­թյուն­ները շատ մեծ են, սխե­ման աշ­խա­­տում է ինտեգրող ուժեղարարի ռեժի­մում և ձևավորվում է ել­քային գծային փոփոխումով լար­ման Uե = - (E/RC)∙tա աշխա­տան­­քային քայ­լը: Uթ իմ­պու­լ­ս­ների կիրառման դեպքում լուսա­դիոդները բացվում են և ճա­ռագայթում են լույսային քվանտներ: Ֆոտոտրանզիստորները բացվում են` հագենում: C-ն լից­քա­թափ­վում է հագեցված ֆո­տո­­տրան­զիս­տոր­­նե­րի փոքր դիմադրու­թյուններով: Ձևավոր­վում է ելքային լար­ման հետա­դարձ քայլը tհ տևողությամբ: Բա­նա­­լի­ում երկու օպտրոնների oգտա­գոր­ծումը վե­րաց­նում է տրան­զիս­տորների բաց վիճակում մնա­ցորդային լա­­րում­ների և փակ վի­ճա­կում ջեր­մային հո­սանք­ների ազ­դե­ցու­թ­յուն­ները: Դրանք տրան­զիս­տորնե­րում ունեն հակառակ ուղղու­թյուն և իրար փոխ­հա­տու­ցում են:

>>

     

 

 

8.4.3. Լարման լայնաիմպուլսային մոդուլացումով գեներատոր  

Գծային փոփոխումով լարման գեներատորներին զուգըն­թաց մեծ կիրառություն են գտել եռանկյունաձև և ուղղանկյուն իմ­պուլ­ս­­նե­րի տևո­­­ղու­թյան կառավարումով (լայնաիմպուլսային մո­դու­լա­­ցու­մով) գե­նե­րա­տոր­ները:

Ինքնատատանման ռեժիմում աշ­խա­­տող եռան­կյունաձև իմ­պուլս­ների գեներատորի սխեման բեր­­­ված է նկ. 8.32,-ում:

Այն բաղկացած է DA1 ԻԳՈՒ-ով կա­ռուց­ված Շմիտտի տրիգերից և DA2-ով` ինտեգրող շղթայից: DA1-ի ելքը միացված է DA2-ի մուտքին, իսկ DA2-ի ելքը` DA1-ի մուտքին (Uմ1 = Uե2): DA2-ը ինտեգրում է տրիգերի ելքային լարումը հետևյալ օրենքով`

(8.38)-ը ցույց է տալիս, որ գեներատորի  ելքային լարումը ըստ ժա­մանակի փոփոխվում է  գծային օրենքով:  դեպ­­­­­քում այն աճում է   իսկ

Սովորաբար, ԻԳՈՒ-ի ելքային լարման առավելագույն արժեքները բացարձակ արժեքով հավասար են  հե­տևաբար գեներա­տորի ելքային լարումը ունի եռանկյան տեսք:

Որոշենք գեներատորի ելքային լարման Um ամպլիտուդի և T  պար­բերության արժեքները:    Um-ը  որոշվում է տրի­գերի շեմային լա­րում­նե­րի (նկ.8.33 )

 արժեք­նե­րով և հավասար է`

Ելքային լարումը 0 - ից t1 միջակայքում (T/2)  հավասար է`            

Վերջին արտահայտությունից ելքային լարման կրկնման պար­բե­րության համար կստանանք`                                       

Հաշվարկների ժամանակ Um - ը և  T- ն տրվում են: Տեղադ­րելով (8.34) -ի մեջ Um -ի և ընտրված ԻԳՈՒ-ի սնման լարման  ար­ժեք­նե­րը` R1-ը ընտրում են (3փ5 անգամ փոքր ԻԳՈՒ-ի մուտ­քային դիմադ­րու­թյունից), R2-ը հաշվում: Այնուհետև (8.40)-ում տեղադրվում են R1, R2, T մեծությունները և ընտրելով R=R1, հաշվում են C- ն:

Նշենք, որ սխեմայի ելքում բացի եռանկյունաձև իմպուլսնե­րից, ձևավո­ր­վում են նաև ուղղանկյուն իմպուլսներ (Uե1):      

Լայնաիմպուլսային մոդուլացումով լարման գեներատորի սխե­­ման բերված է նկ.8.33-ում: Այն կառուցված է եռանկյունաձև  իմ­պուլս­նե­­րի լարման գեներատորի սխեմայի ելքում գումարող տրի­­գերի միա­ցու­մով: Գումարող տրիգերի (DA3) չշրջող մուտ­քին կի­րառ­­­վում են եռան­կյունաձև իմպուլսների լարման գենե­րա­տո­րի ելքա­յին Uե2 և կառա­վա­րող Uկ լարումները:

Գու­մա­րող տրի­գերի շե­մային դրական և բացա­սա­կան լա­­րում­­­նե­րը որոշվում են հետևյալ հա­վա­սա­րումներով՝

         

Եռանկյունաձև իմպուլսների գեներատորի ելքում լարման Uե2< U1 արժեքի դեպքում տեղի ունի ելքային տրիգերի անցում  վի­­ճա­կից  վիճակին, և ձևավորվում է դրական ելքային իմ­­պուլ­սը (նկ. 8.33): Վեր­ջի­նիս ձևավորումը վերջանում է եռան­կյու­նաձև իմ­պուլ­սի բացասական և փոքր U2 արժեքի դեպ­քում: Կա­ռա­վարող լարումը կարող է լինել ինչպես դրական, այն­պես էլ բացասական: Ելքային իմ­պուլ­սի (tի) տևողության նվա­զա­գույն և առավելագույն արժեքները սահ­մանափակվում են գու­մա­րող տրիգերի փոխանջատման արագությամբ: Այդ պատճառով հա­ճախ ԻԳՈՒ-ի փոխարեն օգտագործում են լարման կոմպարա­տոր­­­ներ: Նկ.8.33-ում ազդանշանները գծված են    

պայ­մա­նի դեպքում: Փոփոխելով Uկ լարումը՝ կարող ենք փոփո­­խել U­1, U2 մեծու­թ­­յուն­ները, հետևաբար՝ ելքային իմպուլսի տևո­ղու­թյունը, և այս է պատ­­ճառը, որ գեներատորը կոչվում է լայնա­իմպուլ­սային մոդուլա­ց­ումով:

>>

 

 

 

8.4.4. Գծային փոփոխումով հոսանքի գեներատոր

Էլեկտրոնային մի շարք սարքերում, մասնավորապես էլեկտ­րո­­նա­­ճառագայթային խողովակներում, էլեկտրոնային ճառա­գայ­թի տեղա­շարժը կառավարվում է էլեկտրամագնիսական դաշտի մի­ջո­ցով: Որո­շակի նպատակով ճառագայթի տեղաշարժը, հե­տևա­­­բար և մագնի­սական դաշտը, պետք է փոփոխվեն գծային օրեն­քով: Այդ խնդի­րը լուծ­վում է ճառագայթի շեղման փաթույթով գծա­յին փոփո­խու­մով հոսանքի իմպուլսների անցկացման միջո­ցով: Գծա­յին փո­փո­խումով հոսանքի իմ­պուլսներ ձևավորվում են համապա­տաս­­խան գեներտորների միջո­ցով:

Որոշենք շեղման փաթույթին կիրառվող լարման և հոսանքի փո­փո­խման օրենքները, որոնց դեպքում փաթույթով հոսում է գծա­­յին փո­փո­խումով հոսանք: Այդ նպատակով դիտարկենք նկ. 8.34-ում բեր­ված փա­թույթի համարժեք սխեման: Այն բաղկացած է փաթույթի L ին­դուկ­տի­վու­թյունից, փաթույթում ակտիվ կորուստ­նե­րով պայմա­նա­վոր­ված RL դիմադրությունից և C միջգալարա­յին ունակութ­յու­նից: R-ը միաց­վում է ինդուկտիվությանը զուգա­հեռ անցողիկ պրո­ցեսների տևողության փոք­րաց­ման նպատա­կով: Սկզբում որոշենք Uգ լարումը, որն ապահովում է փաթույթով iL=kit գծային փոփոխումով հոսանք« որտեղ ki-ն հոսանքի փոփոխ­ման արագությունն է: Համարժեք սխե­մայից  Uգ լարումը որոշ­վում է հետևյալ հավասարումով՝

Վերջին հավասարումը ցույց է տալիս, որ փաթույթով գծային փո­փոխումով հոսանք ձևավորելու համար փաթույթին պետք է կի­րա­ռել սեղանաձև լարում (նկ.8.34,բ), ընդ որում հոսանքի ձևա­վոր­ման առաջին պահին (t0) այն պետք է թռիչքաձև ընդունի kiL ար­ժե­քը և այնուհետև աճի kiRL արագությամբ:

Որոշենք iգ հոսանքի տեսքը: Համարժեք սխեմայից այդ հո­սանքի համար կարող ենք գրել հետևյալ արտահայտությունը՝ iգ=iC +iR+iL:  

C-ով հոսանքը հավասար է ՝

որտեղ ՝ միավոր ֆունկցիա է:

Տեղադրելով iգ-ի մեջ հոսանք­նե­րի արտահայտությունները՝ կստա­նանք                 

Այս հավասարումը ցույց է տալիս, որ iգ հոսանքն ունի բա­վա­կա­նին բարդ տեսք: Սկզբնական պահին այն պետք է փոփոխվի միա­­վոր ֆունկ­ցիայի տեսքով (թռիչք, որի տևողությունը ձգտում է զրո­յի), այնուհետև t > t0 արժեքների դեպքում հոսանքը որոշվում է  հաստա­տուն բաղադրիչի և  գծային փո­փո­­­խու­­մով բաղադրիչի գու­մա­րով (նկ8.34,բ): Գործնականում նշված տես­քի հոսանքի ձևավորումը բացառված է` կախված միա­­վոր ֆունկ­­ցիայի իրականացման հետ: Այդ պատճառով ձևա­վորվող հո­սան­քը ակնթարթային թռի­չքը չի պարունա­կում, որի պատ­ճառով հո­սան­քի փոփոխման օրենքը սկզբնամասում տար­­բերվում է գծա­յին օ­րեն­քից: Այդ տարբերությունը կախված է C-ի մեծությունից, և այն պետք է հնարավորին չափ փոքրացնել:

Փաթույթի համարժեք սխեման պարունակում է LC տա­տա­նո­­ղա­կան շղթա և հետադարձ քայլի ընթացքում անցողիկ պրո­ցես­­նե­­րը կա­րող են ընթանալ տարբեր ռեժիմներով (տատանո­ղական, ա­պե­­րիոդիկ, կրիտիկական): Գործնական սխեմաներում ցանկալի է ունենալ կրիտի­կական ռեժիմ, որի համար փաթույթի պարա­մե­տ­­­րե­րը հաշվվում են հետևյալ պայմաններից՝  

 

Այսպիսով եզրակացնում ենք, որ փաթույթով գծային փոփո­խումով հոսանք ձևավորելու համար կարող է օգտագործվել երկու եղանակ­ներից որևէ մեկը: Եղանակներից մեկում փաթույ­թին կի­րառ­­վում է Uգ լա­րումը գծային փոփոխումով լարման գենե­րա­տո­րից, ո­րի ներքին դի­մադրությունը շատ փոքր է և պետք է բա­վա­րա­րի Rգ<<Uգm/Iգm պայ­մա­նին: Վերջինիս ապա­հովելու նպա­­­տակով լար­­ման գծային փոփոխումով գեներատորի ելքում միացվում է ԻԳՈՒ-ի կի­րառումով լարման կրկնիչ: Երկրորդ եղա­նա­կի դեպքում փա­թույ­թին կիրառվում է iգ տեսքի հոսանք շատ մեծ ներքին դի­մադ­­­րութ­յամբ գեներատորից: Ներքին դի­մադ­րու­թյունը պետք է բա­վա­­րա­րի Rգ >>Uգm / Iգm պայմանին:

Գործնականում կիրառվում է առաջին եղանակը: Նշենք, որ փա­թույթի պարամետրերի արտաքին գործոններից փոփոխման պատ­­­ճառով գծային փոփոխման հոսանքի գեներատորում ոչ գծայ­նու­թյան գործակիցն ավելի մեծ է լարման գեներատորի նույն գոր­ծակ­­ցից:

>>

                                    

 

                                              Ստուգողական հարցեր

1. Որո՞նք են  գեներացիայի առաջացման պայ­մանները:

2. Ինչպե՞ս են դասակարգվում գեներատորները:

3. Հարմոնիկ տատանումների գեներատորներում ուժեղարարի հե­տադարձ կապի շղթայում ինչպի՞սի շղթա­ներ են միացվում:

4. Հարմոնիկ տատանումների ինչպի՞սի գեներատորներ գիտեք:

5. Ինչպե՞ս է ապահովվում RC գեներատորի ելքային ազդանշանի անհրաժեշտ հաճախությունը:

6. Ի՞նչ սխեմայով է ապահովվում RC գեներատորի ելքային լար­ման ամպլիտուդի կայունությունը:

7. Ի՞նչ չափանիշերից ելնելով են ընտրվում ԻԳՈՒ-ները հարմոնիկ տատանումների գեներատորներում:

8. Ի՞նչ չափանիշերից ելնելով են ընտրվում ԻԳՈՒ-ները ուղղան­կյուն իմպուլս­ների գեներատորներում:

9. Թվարկել ուղղանկյուն իմպուլս­ների գեներատորների աշխա­տան­քային ռեժիմները:

10. Բացատրել տրամաբանական տարրերով ինքնատատանման ռեժիմում աշխատող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի սխեման:

11. Ինչպե՞ս է կարգավորվում տրամաբանական տարրերով ինք­նատատանման ռեժիմում աշխատող ուղղանկյուն իմպուլսների գենե­րատորի ելքային իմպուլսների տևողությունը:

12. Բացատրել տրամաբանական տարրերով սպասման ռեժիմում աշխատող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի սխեման:

13. Որոշել սպասող ռեժիմում աշխատող ուղղան­կյուն իմպուլս­նե­րի գեներատորի ելքային իմպուլսների տևողությունը:

14. Ո՞րն  է կոմպարատորով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատո­րի առավելությունը ԻԳՈՒ-ներով գեներատորների համեմատ:

15.Գծել Շմիտտի  տրիգերով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներա­տորի սխեման և բացատրեք աշխատանքը:

16. Գծել կոմպարատորներով չորս տարբեր ժամանակային հա­պա­ղում­ներով գեներատորի սխեմա:

17. Ինչպե՞ս է տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլս­ների գեներատորում ապահովվում իմպուլսի և դադարի հավասար տևո­ղու­թյուններ:

18. Ինչպե՞ս է տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլս­ների գեներատորում ապահովվում իմպուլսի և դադարի անհավասար տևողություններ:

19. Գծել տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլ­ս­ների գեներատորի արագագործ սխեմա:

20. Ի՞նչպես է ընտրվում սպասող ռեժիմում աշխատող տրա­մա­բա­նական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատո­րի ել­քային իմպուլսի ամպլիտուդը:

21. Գծել մեկ սնման աղբյուրով կոմպարատորով ուղղան­կյուն իմ­պուլս­ների գեներատորի սխեմա:

22. Տրամաբանական տարրերով ուղղանկյուն իմպուլսների գենե­րատորներում որ՞ ն է դիոդի միացման անհրաժեշտությունը:

23. Թվարկել գծային փոփոխումով լարման պարամետրերը:

 24. Բացատրել գծային փոփոխումով լարման  ձևա­վորման սկզբուն­քը:

25. Գծել տրանզիստորով հոսանքի կայունարարով գծային փոփո­խումով լարման գեներատորի սխեման:

26. Բացատրել բացասական հետադարձ կապով փոխհա­տու­ցու­մով գծային փոփոխումով լարման գեներատորի սխեման:

27. Ինչպե՞ս է ձևավորվում եռանկյունաձև իմպուլսներ:

28. Գծել ԻԳՈՒ-ով լայնաիմպուլսային մոդուլա­ցու­մով լարման գեներա­տո­րի սխեման:

30. Բացատրել գծային փոփոխումով հոսանքի ստացման սկզբուն­ք­ները:

31. Թվարկել գծային փոփոխումով լարման և հոսանքի կիրա­ռության մի քանի բնագացառներ:

>>

 

 

 

ԳԼՈՒԽ 9. ԹԱՅՄԵՐՆԵՐ

Թայմեր կոչվում է ճշգրիտ ժամանակահատված ձևավո­րող շղթան: Թայմերները արտադրվում են ինտեգրալ միկրոսխեմայի տես­­քով և կարող են ձևավորել միկրովայրկյաններից մինչև ժամեր տևողության ժամանակահատվածներ (հապաղումներ): Մեծ կի­րա­­ռություն են գտել միատակտ՝ КР1006ВИ1 (NE555) և բազմա­տակտ (ծրագրվող)՝ XR2240 թայմերները:

 

 

9.1. Միատակտ թայմեր

Միատակտ КР1006ВИ1 մակնիշի թայմերի սխեման և աշխա­տանքը բացահայտող գրաՖիկները բերված են նկ. 9.1ա,բ-ում համապա­տաս­խա­նաբար: Թայմերը բաղկացած է աշխա­տան­­­քա­յին բարձր շե­մային U2 մակարդակով DA1 և ցածր շեմային U1 մակարդակով DA2 կոմ­պարա­տոր­ներից, չհամաժամանակեցված RS տրի­գերից (DD1),VT1,VT2 տրան­­զիս­տորներով կազմված B դա­սում աշխատող երկ­տակտ հզո­րու­թյան ուժեղարարից և բաց կոլեկտորով միացված VT3 տրան­զիս­­տորից:

Կոմ­պարա­տոր­­­ների սևեռված շեմային Uշ =2U­/3 և U1=U­/3 լա­րում­­ները տրվում են սնման U լարման աղբյուրից  R1=R2=R3=5կՕմ ռեզիս­տորներից կազմ­­ված լար­­ման բաժանիչով: DD1 տրի­գերն (RS) ունի լրա­ցուցիչ շրջիչ (E0) մուտք, որին բարձր մակարդակի կիրառման դեպ­քում սխե­մայի աշխատանքը թույլատրված է, իսկ ցածր մակարդակի դեպ­քում` արգելված: Թայմերի 5 ելուստը, որը  դուրս է բերված լարման բա­ժանի­չից,  օգտագործվում է կոմպա­րա­տորների շե­մա­յին լա­րում­ների փո­փոխ­­ման համար, եթե դրա անհրա­ժեշ­տու­թյունը կա: Արտաքին աղ­մուկ­ներից խուսափելու նպատակով այդ ելուստը միացվում է սխե­մա­յի ընդհանուր ելուս­տին (1) 0,01մկՖ ունա­կու­թ­յամբ (C2): Թայ­մե­րի U սըն­ման լարու­մը կարող է փոփոխ­վել 5…15Վ տիրույթում: Ել­քա­յին դիմադ­րու­թյու­նը 10 Օմ է: Լարման  ցածր մակարդակը ել­քում՝              իսկ բարձր մակարդակը՝   Բեռով ապա­հով­­վում է մինչև 200մԱ հոսանք, ինչը հնարա­վորու­թյուն է տալիս միաց­նելու ել­քում փոքր հզորության էլեկտրամագ­նիսական ռելե:

Թայմերի ելքային լարումը, կախ­ված մուտքերին տրված ազ­դա­նշան­­­­­նե­­ր­ից (նկ.9.1), բերված է աղյուսակ 9.1-ում:: 

Աղյուսակ 9.1.   Թայմերի աշխատանքային աղյուսակը

         

Թայմերները մեծ կիրառություն  են գտել իմպուլսային մի շարք ձևափոխիչներում: Դիտարկենք դրանցից մի քանիսը:

>>

 

 

 

9.2. Միատակտ թայմերների կիրառությունները

9.2.1.Ուղ­ղանկյուն իմպուլսների գեներա­տոր  ինքնատատան­ման ռեժիմում

Թայմերը ինքնա­տատանման ռե­ժիմում ուղ­ղանկյուն իմ­պու­ս­ների գեներատոր աշխատեցնելու նպատակով արտա­քի­նից միաց­վում է Ժա­մա­նակահատված ձևա­վորող R1, R2, C1 շղթան (նկ.9.2,ա): Թայմերի աշ­խա­­տան­քը թույլատրող 4 ելուստին կի­րառ­­­­վում է E0 =+U սնման լարու­մը: C1 - ի լիցքավորումը իրակա­նաց­վում է R1 + R2 դիմադրությամբ, երբ VT3-ը փակ է, իսկ լից­քա­թա­փու­մը` R2 –ով VT3-ի բաց վիճակում:

Դիտարկենք գեներատորի աշխատանքը t = 0 պահից, երբ միաց­վում է սնման լարումը: Այդ պահին C1-ը լիցքավորված չէ, հետևաբար  Uc1(0) < U/3: Համաձայն աղյուսակ 9.1-ի Uե =1 և VT3-ը փակ է: C1-ը սկսում է լիցքավորվել (R1+R2) - ով U լա­րու­մից: t1 պա­հին կոն­դեն­սա­տո­րի վրա լարումը աճելով հավա­սարվում է շեմային լարման U2 = 2U/3 բարձր մակարդակին: Թայմերը անց­նում է Uե=0 վիճակի, իսկ VT3-ը բաց­վում հա­գենում է: Սկսվում է C1-ի լիցքաթափումը բաց VT3-ով և R2-ով: t2 պահին կոնդենսա­տո­րի լարումը հավասարվում է թայմերի  շե­մային լարման ցաձր U1=U /3 մակարդակին: Թայմերի վի­ճակը փոխվում է, անցնում է Uե =1 արժեքին, և VT3-ը փակվում է: Սխե­ման վերադառ­նում է այն վի­ճա­կին, որից սկեսել ենք դիտար­կումը: Նկարագրված գործընթացները պարբերաբար կրկնվում են, և ելքում ձևավորվում են ուղ­ղան­կյունաձև իմպուլսներ: 

 

Իմպուլսների տևողությունը որոշում ենք` օգտվելով  (8.11) արտա­հայտությունից, տեղադրելով Uc( t3 - t2 ) = Uc(tի) = 2U/3, Uc(0) = U/3, Uc(∞) = U: Արդյունքում կստանանք `

Ելքային իմպուլսների դադարի tդ տևողությունը որոշ­­­վում է 

արժեքների դեպ­քում `

Իմպուլսների կրկնման հաճախությունը կլինի

Մասնավոր դեպքում, երբ անհրաժեշտ է որ իմպուլսի և դա­դա­րի տևո­­ղությունները լինեն իրար հավասար, R1-ը միա­ց­վում է C1-ին առանց R2-ի : Այդ դեպքում կստանանք` tի = tդ = 0,7 R1C1:        

Հաշվարկների ժամանակ tի, tդ մեծությունները տրվում են R1,R2,C1 մեծություններից մեկը ընտրվում է, մնա­ցածները հաշ­­վում են` օգտվե­լով  (9.1), (9.2) հավասարումներից:

Դիտարկված սխեմայի թերությունն այն է, որ իմպուլսների լցման γ գործակիցը սահմանափակվում է 0,5-ից 1 սահմաններով: Այդ գործա­կի­ցը որոշվում է հետևյալ արտահայտությամբ`

Իմպուլսների լցման գործակիցն ունի 0,5 արժեքը միայն  R1=0 դեպքում: Սակայն դա կբերի մուտքային ազդանշանի աղբյուրի կարճ միացման, երբ VT3-ը բաց է: 

Թայմերի նկ.9.2,գ-ում բերված միացման սխեմայի դեպքում այն ապա­հովում է լցման գործակցի արժեքներ 0 ≤ γ ≤ 1 միջա­կայ­քում: R1-ին զուգահեռ միացված է VD1 դիոդը: Սխեմայում C1-ը լիցքավորվում է R2 -ով ու բաց VD1-ով, և լիցքաթափվում է R1-ով, ինչպես նախորդ սխեմայում (նկ.9.2,ա): VD1-ի ադե­ցու­թյունը ժամանակահատվածների ձևավորման վրա վերացնելու նպատակով R1 -ին հաջորդաբար միաց­վում է VD2 դիոդը: Դիոդ­ների վրա լարման անկումների պատճառով  tի և tդ ժամանակա­հատվածները գերազանցում են նախորդ սխեմայի նույն պարա­մետրերը:

Իմպուլսների լցման գործակիցը վերջին սխեմայում կլինի`

>>

 

 

9.2.2. Ուղ­ղանկյուն իմպուլսների գեներա­տորը սպասման ռեժիմում

Թայմերի միացման սխեման սպասող ուղ­ղանկյուն իմպուլս­նե­րի  գե­­ներա­տորի ռեժիմում բերված է նկ.9.3-ում: Այստեղ  2 ելուս­տը օգ­տա­­գործվում է գեներատորի թողարկման նպատա­կով: Ժամանակահատ­ված ձևավորողը RC1 շղթան է: Սպասման վիճակում 2-ին կիրառվում է Uկ > U /3 լարում (նկ.9.3,բ): VT2,VT3–ը բաց են հագեցված, VT1-ը` փակ: Ելքային լարումը զրո է, և C1-ի լից­­քա­վորումն արգելված է: Սխեմայի վի­ճակը չի կարող փոփոխվել: 

Երբ t1 պահին տրվում է կառավարող  Uկ < U/3 կարճատև իմ­պուլս VT2, VT3 տրանզիստորները փակվում են, VT1-ը` բաց­վում: Թայմերի ել­քում  հաս­տատ­վում է բարձր մակարդակ: Այժմ VT3-ը փակ է, դրա կո­լեկ­­­տոր-էմիտեր դիմադրությունը շատ մեծ է, հե­տևա­բար սկսվում է C1-ի լից­քա­վո­րու­մը R-ով U-ից: Երբ C1-ի վրա լարումը հավասար­վում է U2 = 2U/3 շե­մա­յին լարմանը, DA2 կոմ­պա­րատորը շրջվում է, որը բերում է տրի­գե­րի վիճակի փո­փոխ­ման և սկզբնական վիճակի վերա­կանգ­նման: Նո­րից VT1-ը փակվում է, իսկ VT2, VT3 տրան­զիս­տորները՝ բաց­վում են: Թայ­մերի ելքում հաստատվում է ցածր մակարդակ: C1-ը արագ լից­քաթափվում է VT3-ի կոլեկտոր-էմիտեր փոքր դիմադ­րությամբ: Վերա­կանգնվում է թայմերի սպասող  վի­ճա­­կը, և այն  պահպան­վում է մինչև հա­ջորդ թողարկող իմպու­լսի կիրառումը:

Եթե ելքային իմպուլսի ձևավորումը պետք է ինչ-որ պատ­ճա­ռով ընդհատել, ապա 4 մուտքին տրվում է ցածր մակարդակի լա­րում: Հակառակ պարագայում 4-ը միացվում է սնման լարմանը:

Այսպիսով, դիտարկված սխեմայում թայմերի մուտքին տա­լով կար­ճատև իմպուլս՝ ելքում ձևավորվում է որոշակի տևո­ղու­թյան դրա­կան իմպուլս: Այդ իմպուլսի տևողությունը որոշվում է (8.11) ար­տա­հայ­տու­թյունից՝ հաշվի առնելով, որ  Տեղադ­րելով (8.11)-ի մեջ UC1-ի արժեքը՝ ելքային իմպուլսի տևողության համար կստա­նանք հետևյալ արտահայտությունը՝

Տրված tի մեծությունը ապահովվում է R,C1 տարրերից մե­կի ընտ­րումով և մյուսի հաշվումով: R-ի փոփոխման սահման­ները պայ­­մանա­վորված են VT3-ի հոսանքով և կարող են ընտրվել 1կՕմ…10ՄՕմ միջա­կայքում: Ելքային իմպուլսի նվազագույն տևո­ղու­թյունը պայմա­նա­վորված է թայմերի արագագործությամբ և մոտ է 10մկվ մեծությանը: Առավելագույն տևողությունը սահմա­նա­­փակ­վում է C1-ի թույլատ­րելի չափսերով: Գեներատորի թողարկումը կարող է իրականացվել 2 մուտ­քին ցա­ծր մակարդակ կիրառելով« կամ թողարկող իմպուլսի բարձր մա­կար­դակից ցածրին անցման ճակատով (դիֆերենցող շղթայի միա­­ցու­մով):

Ելքային իմպուլսի տևողությունը հաստատուն RC1 արժեքի դեպ­քում կարող է կարգավորվել 5 մուտքին փոքր դիմադրութ­յամբ լարման աղբյուրից U5 լարման կիրառումով: Այդ դեպքում իմպուլ­սի տևողու­թյու­նը որոշվում է նույն (8.11)-ից այն տարբե­րությամբ, որ C1-ի վրա լարու­մը tի պահին ունի UC1(tի) =U5 ար­ժե­­­քը: Հաշվի առնե­լով դա իմպուլսի տևողության համար՝ կստա­նանք հետևյալ արտա­հայ­տությունը՝

Ընտրելով U5-ի արժեքը՝ ստանում ենք պահանջվող տևո­ղու­թ­յունը:

Թայմերը կարող է աշխատել նաև Շմիտտի տրիգերի ռեժի­մով: Այդ նպատակով 2 և 6 մուտքերը միացվում են իրար, և տրվում է կամայա­կան օրենքով փոփոխվող լարում: Սխեմայի ելքում ձևա­վորվում է ուղ­ղանկյուն իմպուլս: Տրիգերի աշխա­տան­քի շեմային լա­րումները կլինեն U/3 և 2U/3 մեծությունները, իսկ հիս­տերեզիսի մեծությունը՝ U/3: Հիս­տե­րե­զիսի մեծությունը կա­րող է փոքրացվել՝ միացնելով 5 և 1 ելուստների միջև լրացու­ցիչ դիմադրություն:

Դիտարկված թայմերը կառուցված է երկբևեռ տրանզիս­տոր­նե­րով: Այն սնման աղբյուրից ծախսում է համեմատաբար մեծ հո­սանք (10մԱ): Մուտքային հոսանքները նունպես մեծ են (0,5մկԱ): Այդ պատճառով այն չի կարող օգտագործվել մեծ ժամանա­կա­հատ­վածներ ձևավորելու նպա­­­տակով: 15Վ սնման լարման դեպ­քում R -ի առավելագույն արժեքն է 200կՕմ: C=1մկՖ ունակու­թյան դեպքում առավելագույն ժամանակա­հատ­վածը չի գերա­զան­ցում 0,22վրկ. մեծությունը: Ավելի մեծ ժամա­նա­կա­հատ­ված­ներ ձևավորելու համար անհրաժեշտ է մեծացնել C-ի մե­ծու­­թյու­նը, ինչը բերում է թայմերի գաբարիտների մեծացման: 

NE555 թայմերի անալոգ, կոմպլեմենտար տեխնալոգիայով կա­ռուց­­­ված, ICM7555 թայմերը 15Վ սնման լարման դեպ­քում ծախ­­սում է ընդամենը 0,12մԱ հոսանք: Մուտքային հոսանքը չի գերա­զանցում 50նԱ մեծությունը: Այս թայմերը R=2գՕմ դեպքում ձևա­վորում է 2200վրկ (≈ 37րոպե) ժամանակահատված: Կոմպ­լե­մենտար տեխնալոգիայով պատրաստված թայմերի թե­րու­թյունը` բեռնավորման փոքր ունակու­թյունն է: 

>>

 

 

 

9.3. Բազմատակտ (ծրագրավորվող) թայմեր

Միատակտ թայմերը ապահովում է սևեռված որոշակի ոչ շատ մեծ  ժա­մա­նակահատվածների ձևավորում: Ավտոմատ կառավարումով սար­քե­րում պահանջվում է սարքի թո­ղար­կումից հետո որոշակի ծրագ­րով մի շարք իրարից տարբեր ժամա­նակահատվածների (այդ թվում մեծ) ձևավորում: Այդ նպատակով օգ­տա­գործվում է բազ­մա­տակտ թայմեր­, որի կառուցվածքային սխեման բերված է նկ.9.4 -ում: Այն բաղկացած է միատակտ թայմերից, երկուա­կան հաշվիչից և կառավարման սխե­մայից: Բազմատակտ թայմերում իրականացվում է միատակտ թայ­մերի RC շղթայի ժամանակի հաստատունը երկուական հաշվիչի հաշվման գործակցով բազմապատկում:

 Բազմատակտ թայմերները բաժանվում են երկու խմբի: Առա­ջին խմբին են պատկանում ծրագրավորվող թայմերները, որոն­ցում ձևա­վոր­վող ժամանակահատվածը տրվում է հաշվիչի ելու­ստ­ների որոշակի միացումով կամ հաշվիչ մեքենայից տրվող թվային կոդով: Երկրորդ խմբում, թայմերում հաշվիչը ծրագրա­վոր­ված է միաարժեք որոշակի փոխանցման գործակցով:

Մեծ կիրառություն է գտել  XR2240 մակ­նիշի թայմերը, որի պարզեց­ված սխեման բեր­ված է նկ.9.5-ում: Այն բաղկացած է միատակտ թա­յ­մերից (R1,R2,R3,DA1,DA2.T0,VT1,VT2), երկուական հաշվիչից (T1...T8, VT4. ..VT12) և կա­ռա­­­վա­րող տրի­գերից (T9): Հաշվիչը և կա­ռա­վա­րող տրիգերը (T1...T9) սնվում են ներքին լարման պարա­մետ­րա­կան կայու­նա­րա­րից (R4,VD1,VT3): Միա­տակտ թայմերն ունի КР1006ВИ1 մակնիշի թայ­մերի կառուց­վածքը: R1, R2, R3 լարման բաժանիչը DA1, DA2 կոմ­պարա­տոր­ների մուտքերում ապահո­վում է 3U/4 և U/4 շեմային լարում­նե­րը: Միատակտ թայմերի ուժե­ղա­րարի VT1 տրան­զիս­տորը ծառա­յում է ժամանա­կա­հատված ձևավորող RtCt շղթայի կոնդենսա­տո­րի լիցքա­վոր­ման և լիցքա­թափման կառա­վարմանը: VT2-ի կոլեկ­տորի 14 ելուս­տը միացվում է 15-ին՝ R5=20կՕմ դիմադ­րու­­թ­յան միջո­ցով: Եր­կուական հաշ­վիչի կար­գա­յին ելքեր ծառայում են VT4...VT12 տրան­զիստորների կոլեկտորները« որոնց թույլա­տ­րե­լի ա­ռա­վե­լա­­գույն հո­սան­­քը 5մԱ է: T9 տրիգերը կառա­վարում է T0...T8 տրի­գերների աշխա­տան­քը, T0-ն` T1-ի աշխա­տան­քը: Թայմերը սնվում է U1= 4…15Վ լարումից, որից կայունա­րարի միջոցով ձևա­վորվում է U2=6.3Վ լարում: U1=4.5Վ սնման լարման դեպքում կայու­նարարը չի գործում, ուրեմն 15 և 16 ելուստնե­րը պետք է միացնել իրար` հաշ­վիչի նորմալ աշխա­տան­քը ապա­հո­վելու համար: Սնման լարու­մը միացնելիս հաշվիչի ելքերը զրոյացվում են, եթե 11 և 10 ելուստ­նե­­րում զրոյական լարումներ են:

Թայմերը թողարկվում է կառավարող տրիգերի 11 ելուստին տըր­ված իմպուլսի դրական ճակատից (նկ.9.6): Զրոյացումը իրա­­­­կանացվում է 10 ելուստին տրված դրական իմպուլսով: U11 թո­­­ղար­կող իմպուլսի բա­ցա­կայության դեպքում միատակտ թայ­մե­րի աշ­խա­տանքը արգելված է T9-ից T0-ին կիրառված լարու­մով: Երբ տրվում է թողարկող U11 դրական իմպուլսը, գործում է T9 կառավա­րող տրիգերը« որի ելքային ազդանշա­նով թույլա­տր­վում է միա­տակտ թայ­մերի աշխատանքը, և այն սկսում է աշխա­տել ինքնա­տա­­տան­ման ռեժիմում՝ ելքում ձևավորելով tի=RtCt տևո­­ղու­թյան իմ­պուլս­ներ (U14): Հաշվիչի ելքի համապա­տաս­խան կար­գե­րում (1կ...8կ) ձևա­վոր­վում են  նկ. 9.6-ում  պատկերված  տեսքի իմ­պուլս­­ներ: Թայ­մե­րին սկզբնական վիճակի բերելու հա­մար 10 ելուստին կիրառվում է U10 դրական իմպուլսը: Վերջինս T9-ին վերադարձնում է սկզբնական վի­ճակին, որի ելքային լարու­մով T0-ն վերադառնում է ել­քում բարձր մա­կարդակի վիճակին: VT1, VT2 տրանզիստորները բաց­վում են, իսկ VT4. ..VT12 տրանզիստոր­ները՝ փակվում: C1-ի հե­տա­գա լից­քա­վո­րումը բացառվում է (VT1-ը բաց է և հագեցված) և միատակտ թայ­մե­րը անցնում է սպասող վիճա­կին: Փաստորեն թայ­մե­րում հետա­դարձ կապի բացակայու­թյան դեպքում U11 իմ­պուլսը կիրա­ռե­լուց հետո այն աշխատում է իբրև ուղղանկյուն իմ­պուլս­ների ինքնա­տա­տան­վող գեներատոր: Ընդ որում, ելքերում ձևա­­վոր­վում են  տևո­ղության իմպուլս­ներ (հապաղումներ), որտեղ n=1...8 ելքի կար­գի համարն է: 1...8 ելուստ­ների իրար միա­ցումով իրականացվում է «հա­ղորդա­լարա­յին» ԿԱՄ տրամաբա­նա­կան գործողություն: Թայմերի 12 ելուս­տին արտաքինից կարող է միացվել լար­ման աղբյուր և այդ դեպ­քում, ինչ­պես չծրագրվող թայմերում, հնա­րա­վոր է կարգա­վորել tի-ի արժեքը հաստատուն R1C1 -ի դեպքում:

Սպասող ռեժիմում աշխատող ուղղանկյուն իմպուլսների գե­նե­րա­տորի սխեման ծրագրավորվող թայմերի կիրառումով բեր­ված է նկ.9.7, ա -ում: Ժամանակային հապաղում ձևավորող RtCt շղթան միաց­ված է նախորդ սխեմայով: Թայմերում R7-ի միջոցով իրա­կա­նաց­վում է հետա­դարձ կապ 1...8 կարգային ելքերի միջո­ցով, որն ապահո­վում է հապաղ­ման ժամանակահատվածի ծրագ­րա­վորում tհ=(1.255) RtCt տի­րույթում: Անհրաժեշտ հապաղում ապահովվում է թայմերի համապա­տաս­խան կարգային ելքերը գեներատորի ընդ­հա­նուր ելքին միացու­մով:

Գեներատորը թողարկվում է 11 ելուստին դրական իմպուլսի կի­րառումով: Այդ պահին թայմերն անցնում է Uե ≈ 0 մակար­դա­կին, պահ­պանում այն ծրագրված tհ ժամանակահատվածում և այնու­հետև անց­նում Uե=1 բարձր մակարդակին: Uե լարման 0-ից 1 մա­կար­դակի ան­ցու­մը R7-ով հաղորդվում է 10 ելուստին, որը վերա­դարձ­նում է թայմերին սկզբնական սպասող վիճակին:

Ինքնատատանման ռեժիմում աշխատող գեներատորի սխե­ման  բերված է նկ.9.7,բ-ում: Այն  ապահովում է 10 - 4Հց ...100կՀց հաճա­խո­ւ­թյան և tի=RtCt տևողության իմպուլսներ: Ելքային Uե1…Uե8 իմ­պուլս­ների հաճախությունը բազմապատիկ է 1/(2RtCt) մեծութ­յա­նը: Թայմերի կար­գային ելքերի միավորումով և իբրև գեներատորի ընդ­հանուր ելք օգ­տա­գործման դեպքում ելքային իմպուլսների հա­ճա­­խությունը որոշվում  է f=1/(N+1)RtCt արտա­հայ­տությամբ, որտեղ , իսկ m-ը գե­նե­­րա­տո­րի ընդհա­նուր ելքին միացված կար­­գային ելքերի համարներն են: Նվազա­գույն f=1/256RtCt հաճա­խու­թ­յունը ստացվում է, երբ բոլոր 1...8 ելքերը՝ միացված են իրար և ծա­ռայում են որպես գեներատորի ելք:

Գեներատորն աշխատում է հետևյալ կերպ: Սնման U լար­ման միաց­­ման դեպքում սկսվում է C1-ի լիցքավորումը R1-ով U-ից: 0.3R1C1> >1.5մկվ ժամանակահատվածում թայմերի 11 մուտքում լա­րումը հավա­սարվում է թողարկման լարմանը, և կառավարող տրի­գերը թողարկում է ներքին չծրագրվող թայմերը: Թայմերի 1...8 ել­քե­րում ձևա­վորվում են 1/(2RtCt) մեծությանը բազմապա­տիկ հա­ճա­խու­թյան պարբե­րաբար կրկնվող իմպուլսներ: Անհրաժեշտ հա­ճա­խու­թյան իմպուլսներ ստա­նալու համար միավորում են համա­պա­տաս­խան ելքերը, և այն միաց­նում 10 ելուստին` վերջինս ան­ջա­տե­լով ընդհանուր կետից (հողից): Այդ ելուստին միացվում է նաև R1-ի ծայրը՝ անջատելով այն U-ից: Օրինակ, եթե միացված են 1, 5, 7 ելուստները, ապա ելքային իմպուլսների հաճախությունը կլինի՝  f=1/(1+1+16+64)RtCt:

Սևեռված շեմային Uշ=2U­/3 և U1=U­/3 լա­րում­­ները տրվում են սնման U լարման աղբյուրից R1=R2=R3=5կՕմ ռեզիս­տորներից կազմ­­ված լար­­­ման բաժանիչով: DD1 տրի­գերն (RS) ունի լրա­ցուցիչ շրջիչ (E0) մուտք, որին բարձր մակարդակի կիրառման դեպ­քում սխե­մայի աշխատանքը թույլատրված է, իսկ ցածր մակարդակի դեպքում ` արգելված: Թայմերի 5 ելուստը, որը  դուրս է բերված լարման բաժանի­չից, օգտագործվում է կոմպա­րա­տորների շե­մա­յին լա­րում­ների փո­փոխ­­ման համար, եթե դրա անհրա­ժեշ­տու­թյունը կա: Արտաքին աղ­մուկ­ներից խուսափելու նպա­տա­կով այդ ելուստը միացվում է սխե­մա­յի ընդհանուր ելուս­տին (1) 0,01մկՖ ունա­կու­թ­յամբ (C2):

>>     

 

 

 

                                                          Ստուգողական  հարցեր

1. Ո՞րն է թայմերի գործառութը:

2. Ինչպիսի՞ թայմերներ գիտեք:

3. Գծել միատակտ թայմերի սխեման, և բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

4. Ինչպե՞ս կարող եք փոփոխել միատակտ թայմերի ելքային իմպուլսի տևողությունը:

5. Գծել միատակտ թայմերով ինքնատատանման ռեժիմում աշխա­տող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի սխեման իմպուլս­ների, և դադարի տևողությունների    հավասար արժեքների դեպքում:

6. Գծել միատակտ թայմերով ինքնատատանման ռեժիմում աշխա­տող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի սխեման իմպուլս­ների, և դադարի տևողությունների անհավասար արժեքների դեպքում:

7. Գծել միատակտ թայմերով սպասող ռեժիմում աշխա­տող ուղ­ղա­նկյուն իմպուլսների գեներատորի սխեման:

8. Ի՞նչ է բազմատակտ թայմերը:

9. Ո՞րն է միատակտ և բազմատակտ թայմերների էլեկտրական  սխեմաների տար­բերությունը:

10. Ինչպիսի ՞ ազդանշանով են կառավարում բազմատակտ թայ­մերները:

11. Բացատրել բազմատակտ թայմերի աշխատանքը ինքնա­տա­տանման ռեժիմում աշխա­տող ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի ռեժիմում:

12. Բացատրել բազմատակտ թայմերի աշխատանքը սպասող  ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատորի ռեժիմում:

13. Թվարկել միատակտ և բազմատակտ թայմերի կիրառման մի քանի օրինակներ:

>>

 

 

 

ԳԼՈՒԽ10.

ԵՐԿՐՈՐԴԱՅԻՆ ԷԼԵԿՏՐԱՍՆՄԱՆ ԱՂԲՅՈՒՐՆԵՐ

10.1. Դասակարգումը, կառուցվածքը և պարամետրերը

Երկրորդային  էլեկտրասնման  աղբյուրները (ԵԷՍԱ) էլեկ­տ­րո­նային սար­քեր են, որոնք առաջնային էլեկտրասնման  աղ­բյուրների էներգիան կերպափոխում են որոշակի հաճա­խու­թ­յունով, ամպլի­տուդով և կայու­նությամբ էլեկտրական  էներգիայի:

Առաջնային էլեկտրասնման աղբյուրներ են փո­փո­­խա­­կան հոսանքի արդյունաբերական ցանցը, ինքնա­վար փոփոխա­կան հոսանքի գենե­րա­տորները, հաստա­տուն հո­սան­­քի ակումլյատորները, քիմիական մարտկոցները և այլն:

Առաջնային  էլեկտրասնման  աղբյուրների անմիջական կի­րառու­թյու­նը սահմանափակ է, քանի որ դրանց պա­­րամետրերը չեն համապա­տաս­խանում ներկայիս էլեկ­տրոնային սար­քերի պահանջներին, որոնք հիմնականում  բաղկացած են ինտե­գ­րալ միկ­րո­սխեմաներից: Վերջիններիս սնման համար պահանջվում են ցածր մակար­դա­կով հաստա­տուն լարումներ  Ընդ որում լար­­ման շեղումը չպետք  է գերազանցի  նշված մակարդակների  Նույնիսկ մի շարք դեպ­քե­րում, օրինակ ճշգրիտ անալոգ-թիվ և թիվ-անալոգ ձևափո­խիչ­նե­րում, սնման լարման շեղումը չպետք է գերա­զանցի (0.1...0.01 )% - ը:

Երկրորդային էլեկտրասնման  աղբյուրները իրականացնում են էլեկ­տրո­նային սարքերի սնման լարման հաճախության, մա­կար­դակի և կայունության անհրաժեշտ արժեքների ապահովում:

Երկրորդային էլեկտրասնման աղբյուրները բաղկացած են մի քանի որոշակի ֆունկցիաներ իրականացնող սարքերից   (նկ.10.1,ա): Դրանք են` մակարդակի համաձայնեցման, հաճա­խու­­­թյուն­ների   համա­ձայ­նեցման և կայունաւթյան համաձայնեց­ման սարքերը:

Մակարդակի համաձայնեցման սարքերն օգտագործվում են ինչ­պես հաստատուն, այնպես էլ փոփոխական լարումները մեկ  մակար­դակից մեկ այլ մակարդակի ձևափոխման նպատակով:

Հաճախությունների համաձայնեցման սարքերը բաժանվում են երկու խմբի` ուղղիչներ, որոնք փոփոխական լարումը կերպա­փոխում են հաստատուն բաղադրիչ պարունակող (բաբա­խող) լար­ման, և ինվեր­տոր­ներ, որոնց միջոցով հաստատուն լարումից ձևավորվում են ան­հրա­ժեշտ հաճախությամբ և տեսքով փոփո­խա­կան լարումներ:

Կա­յունու­թյան համաձայնեցման սարքերն են` հարթեցնող զտիչ­­ները, որոնց միջոցով կայունացվում  են բաբախող լարման (հոսան­քի) ակնթար­թային արժեքները և կայունարարները, որոնց միջոցով կայու­նացվում են ելքային լարման (հոսանքի կամ հզո­րու­թյան) միջին ար­ժեք­­ները: Նշենք, որ կախված լրացուցիչ պա­հանջներից և կիրառվող սխե­մա­­տեխ­նիկական   լուծումներից նշված սարքերի միացման հաջոր­դա­­կա­նու­թյու­նը և քանակը կարող են փոփոխվել: Որպես օրինակ նկ.10.1,բ,գ,դ-ում  բերված են արդյունաբերական ցանցի լարումը հաս­տատուն լարման կեր­­պա­փո­խիչ­ների կառուցվածքային սխեմաներ: Նկ.10.1,բ-ում բեր­ված սխեմայում լարման մակարդակի համաձայ­նե­ցումը կատար­վում է տրանսֆորմատորի (Տր) հաճախության համա­ձայ­նե­­ցու­մը` ուղղիչի (ՈՒղ), բաբախող լարման ակնթարթային ար­ժե­քը` զտիչի (Զ), ելքային լարման միջին արժեքը` կայունարարի (Կ) միջոցով:

Նկ.10.1,գ-ում բերված սխեմայում ցանցային լարումը  Ուղ1 և Զ1 զտի­չի միջոցով կերպափոխվում է հաստա­տուն լարման: Այնուհետև տրանսֆորմատորային ելքով Ի ինվեր­տորի և Ուղ2 ուղղիչի միջո­ցով իրականացվում է լարման մակար­դակի կայու­նացում: Ելքա­յին լարման ակնթարթային արժեքը կայունացվում է  Զ2 հարթեց­նող զտիչի օգնու­թյամբ: Այս սխե­մա­յում հաստա­տուն լարման լրա­ցուցիչ կերպափո­խումը փոփո­խա­կան լարման բարձր հաճա­խական Ի ինվերտորի միջո­ցով հնա­րա­վորություն է տալիս զգա­­­լիորեն փոքրացնել սխեմայի զանգ­վածը և ծավալը:

Նկ.10.1,դ-ում Երկրորդային սնման աղբյուրը բաղկացած է երկու սարքերից: Դրանք են` ԿՈՒ կառավարմամբ ուղղիչը և զտիչը: Կառա­վար­մամբ ուղղիչն իրականացնում է լարման մա­կար­դակի, հաճա­խու­թյան և լարման միջին արժեքի կայու­նացման գործո­ղությունները: Զտիչը կայունացնում է ելքային լարման ակնթար­թային արժեքը:

Անկախ երկրորդային էլեկտրասնման աղբյուրի կառուցված­քային սխե­մայից և սխեմատեխնիկական լուծումներից, դրանք բնորոշվում են հետևյալ էլեկտրական պարամետրերով:

1. Մուտքային և ելքային լարումների Uմն և Uեն անվանական (նոմի­նալ) մակարդակները: 

2. Մուտքային և ելքային լարումների հարաբերական շեղու­մները անվանական մակարդակներից`               

Որոշ դեպքերում ելքային լարումը որոշելիս առանձին տրվում են բե­ռով հոսող հոսանքի և սնման լարման անկայունու­թյուններից փոփոխման մեծությունները `  

որտեղ ΔUե (Iբ) և  ΔUե (Uմ) - ելքային և մուտքային լարումների բացար­ձակ փոփոխություններն են բեռի հոսանքի և մուտքային լարման տրված փոփոխությունների դեպքում:

3. Ելքային հզորության փոփոխության միջակայք`

որտեղ Pբառ., Pբնվ. - ելքային հզորության առավելագույն և նվա­զա­գույն արժեքներն են:

4. Մուտքային և ելքային փոփոխական լարումների ամպ­լի­տ­ուդ­ների առավելագույն U և U արժեքներ: Որոշ դեպքե­րում այդ մեծությունները տրվում են բաբախման գործակցի միջոցով

որտեղ Umi -ը բաբախման լարման հիմնական հարմոնիկի ամպլի­տուդն է:

Երկրորդային սնման լարման աղբյուրի մուտքային փոփո­խա­կան լարման փոխանցումը ելքին որոշվում է հարթեցման գործակցով`

Բացի թվարկած պարամետրերից, ԵԷՍԱ-ին կարող են ներ­կայաց­վել այլ պայմաններ:

Դիտարկենք ԵԷՍԱ-ի առանձին բաղա­դ­րիչները:

>>

 

 

 

10.2. ՈՒղղիչներ

10.2.1. ՈՒղղիչների դասկարգումը և պարամետրերը

Ուղղիչները բաժանվում են երկու խմբի` չկառա­վար­մամբ և կառա­վար­մամբ:

Չկառավարմամբ ուղղիչները կառուցվում են դիոդ­ներով, որոնց վիճակը (դիմադրությունը) պայ­մանավորված է կիրառված լարման բևեռականությամբ:  

Կառավարմամբ ուղղիչներում օգտագործվում են տրանզիս­տոր­ներ և տիրիստորներ, որոնց վիճակը (դիմադրու­թյու­նը) կախ­ված է նաև լրացուցիչ կառավարող ազդանշանից:

Ուղղիչներն ըստ սնման լարման ֆազերի թվի բա­ժանվում են միա­ֆազ և եռաֆազ հոսանքի, իսկ ըստ ուղղված կիսաալիքների թվի` միա­կիսապարբերականի և երկկիսապարբերա­կանի : 

Բացառությամբ այն դեպքերի, երբ սնման միակ աղբյուրը փո­փո­խա­­կան միաֆազ հոսանքի ցանցն է, միջին և մեծ հզո­րության բեռների սնումը հաստատուն հոսանքով իրականացվում է եռաֆազ ուղղիչ­նե­րից: Եռաֆազ փոփոխական հո­սան­քի ուղ­ղիչ­ներն ապահովում են ել­քային լարման բաբախման փոքր ամ­պլիտուդ և մեծ հաճախություն: Արդյուն­քում հարթեցման զտի­չի սխեման պարզեցվում է: Միաժա­մա­նակ ուղղիչնեն աշխատում են ըստ հոսանքի ու լարման ոչ մեծ բեռնա­վորումով:

Փոքր հզորության ԵԷՍԱ - ում կիրառվում են չկառավարմամբ միա­ֆազ ուղղիչներ, իսկ միջին և մեծ հզո­րության ԵԷՍԱ - ում` կառավար­մամբ եռաֆազ ուղղիչներ:

Ուղղիչների հիմնական պարամետրերն են`

1. Ելքային լարման միջին արժեք

2. Ելքային հոսանքի միջին արժեք

3. Ելքային լարման  բաբախման գործակից

որտեղ Umi - ն i -րդ հարմոնիկի ամպլիտուդն է:

>>

 

 

 

10.2.2. Չկառավարմամբ  ուղղիչներ

10.2.2.1. Միաֆազ հոսանքի միակիսապարբերական ուղղիչ

Ուղղման պարզագույն սխեման միաֆազ հոսանքի միակիսա­պար­բե­րական ուղղիչն է (նկ.10.2,ա): Սխեմայում TV1 տրանս­­ֆոր­մատորն ուղղիչի մուտքային տրանսֆորմատորն է:

Դիտարկենք սխեմայի աշխատանքը`ընդունելով, որ ուղղիչի մուտ­­­քում լարումը փոփոխվում է u2 = U2msinωt օրենքով և ելքում միացված է ակտիվ Rd բեռը:

u2 լարման դրական կիսապարբերությունների ընթացքում VD1 դիոդին կիրառված է ուղ­ղիղ լարում (նկ.10.2,բ): Դիոդը բաց է: Տրանս­ֆորմատորի երկրորդային փա­թույ­թով, դիոդով և բե­ռով անցնում i2 =iդ = iհոսանքը: Բեռի վրա անջատվում է ud = idRd=u2 լարումը (բաց դիոդի փոքր դիմադ­րու­թյան վրա լարման անկու­մով ան­տես­վում է): u2-ի բացասական կիապարբերությունների ըն­թաց­քում VD1 դիոդին  կի­րառ­­ված է հակառակ լարում: Դիոդը փակ է: Բեռով հոսանքը և ելքում լա­րումը  բացակայում են (դիո­դով ջերմային հոսանքը անտեսվում է): Ար­դյունքում բեռով հոսում է միայն մեկ ուղղության` բաբախող id հոսան­քը, և բեռի վրա ձևա­վոր­վում է բաբա­խող ud դրական լարումը: Դիոդի միաց­ման ուղ­ղու­թյունը փոխե­լու դեպ­քում (նկ.10.2,ա-ում պատկեր­ված է VD2 -ով միացված կետագծերով) այն բացվում է բացա­սա­կան կիսա­պար­բե­րություն­ների ընթաց­քում, և ելքում ձևավոր­վում է բացա­սական բաբա­խող լարում (նկ.10.2,բ-ում պատկեր­ված է կետա­գծերով): Բեռի վրա հո­սանքի և լարման տեսքե­րից երևում է, որ դրանք փոփոխվում են 0-ից մինչև I2m  և U2m արժեք­ները:

Ուղղիչների հաշվարկի ժամանակ տրվում են ելքային լար­ման Ud միջին արժեքը (հոսանքի Id)  բեռի դիմադրությունը  Rd = Ud /Id  և մուտ­քային լարման Uգործող արժեքը:

Որոշենք ուղղիչի հիմնական պարամետրերը` վերոհիշյալ մե­ծու­թյուն­ների միջոցով:

Բեռի վրա լարման միջին արժեքը uլարումից որոշում ենք նկ.10. 2,բ - ից` որպես մեկ պարբերության ընթացքում u2- ի միջին արժեք`

(10.9) - ից տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույթի լարման գործող արժեքի համար կստանանք`

Տրանսֆորմատորի տրանսֆորմացիայի գործակիցը, որը u1 լարու­մից ձևավորում է u2 լարումը, կլինի `

Որոշենք տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույթով անցնող հո­սանքի գործող արժեքը` 

Բեռով անցնող հոսանքի ամպլիտուդը`                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          

(10.13)-ից տեղադրելով  I2m - ը   (10.12) - ի մեջ` կստանանք `     

Որոշենք ելքային լարման բաբախման գործակիցը` օգտվե­լով   Ֆուրյեյի շար­քի հետևյալ արտահայտությունից`

Շարքում Ud = (1/π)U2m - ուղղված լարման  միջին  արժեքն է,  ud1 = (1/2)U2msinωt - ելքային լարման առաջին (հիմնա­կան) հարմոնիկն է, ud2 =(2/3π)U2mcos2ωt -ն  ելքա­յին լարման երկ­րորդ  հարմոնիկն է և այլն:

Սխեմայում ելքային լարման հիմնական հարմոնիկի հաճա­խու­թյունը (բաբախման) հավասար է մուտքային լարման հաճա­խու­թյանը:  Ելքային լարման  բաբախման գործակիցը որոշվում է հիմ­նական հար­մոնիկի և ուղղված լարման միջին արժեքի հարա­բե­րությամբ և հավա­սար է`

Ինչպես երևում է վերջին արտահայտությունից, միակիսաբե­րական ուղղումն ունի բաբախման մեծ գործակից և այդ պատ­ճառով շատ քիչ կիրառություն է գտել:

Դիոդի վրա հակառակ առավելագույն լարումը փակ վիճա­կում հավասար է` Uդհակ = U2m = πUd =3,14Ud :

>>

 

 

 

10.2.2.2.  Միաֆազ հոսանքի երկկիսապարբերական ուղղիչներ

Ուղղիչի պարամետրերը կարող են լավացվել, եթե բեռով հոսանք անց­նի մուտքային լարման երկու կիսապարբե­րու­թյուն­ների ընթաց­քում: Դա իրականացվում է երկիսապարբերա­կան ուղ­ղիչով (նկ.10.3, ա), որ­տեղ երկու միակիսա­պար­բերական ուղ­ղիչներ միացված են ընդ­հանուր բեռին: Ուղղիչում օգտագործ­վում են մեկ ընդհանուր ելուս­տով երկու իրար հակա­փուլ u21 և u22 մուտքային լարումները (նկ.10.3, բ): Ընդ­հա­նուր ելուստը դուրս է բերվում (մեծ մասամբ հողանցվում է), այդ պատ­ճառով ուղղիչը կոչվում է տրանսֆորմատորի դուրս բերված միջին կետով երկ­կիսապար­բե­րա­կան ուղղիչ:

Դիտարկենք ուղղիչի աշխատանքը` օգտվելով  նկ.10.3,բ - ում բեր­­ված գրաֆիկներից: 

0 - ից π մի­ջա­­կայքում VD1 դիո­դին կի­րառված է u21 ուղ­ղիղ , իսկ VD2-ին` u22 հակառակ լարումները: VD1 -ը բաց է, VD2 -ը` փակ: Rd բե­ռով անցնում է VD1-ի i21 հոսան­քը (փակ VD2-ի ջերմա­յին հոսանքը փոք­­­­րության պատճառով անտեսվում  է: Բեռի  վրա ձևավորվում է ud = = i21Rd լարումը: VD2 դիոդին կիրառ­ված  առա­­վե­լա­գույն լարումը  հա­վասար է Uդհակ = U22m + Udm = 2U22m

π - ից 2π միջակայքում VD1-ին կիրառ­ված է հակառակ, իսկ VD2-ին`ուղղիղ լարում: VD1-ը փակվում է, VD2-ը` բաց­վում: Այժմ բեռով հոսում է VD2-ի i22 հոսանքը: Բեռի վրա ձևավոր­վում է ud = i22Rd լարումը: VD1-ին կիրառ­ված գու­մա­րային առա­վելա­գույն լարումը`  Uդհակ = U21m+ +Udm = 2U21m= 3,14Ud:

Բեռի վրա լարման միջին արժեքը որոշվում է միակիսապար­բե­րա­կան ուղղման սխեմայում լարման միջին արժեքի որոշման եղանակով`

(10.17)-ից U2 -ի համար կստանանք`

Քանի որ բեռով id հոսանքը ձևավորվում է դիոդների հաջոր­դաբար միացումից, յուրաքնչյուր դիոդով, հետևաբար և տրանս­ֆորմատորի երկ­րորդային փաթույթներով հոսում ե ն I21 =I22 =I2= =Id/2 հո­սան­ք­ները:

Դիոդներով և տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույթնե­րով հո­սող հոսանքները որոշում ենք օգտվելով` միակիսապարբե­րա­կան ուղղ­ման հոսանքի (10.14) հավասարումից`

Հայտնի է, որ եթե պարբերության ընթացքում հաջորդա­բար բաց­վում  են  m  թվով  դիոդներ, ելքային  լարման բաբախ­ման  գոր­ծակիցը

(m > 1) որոշվում է հետևյալ արտահայտությամբ`

Դիտարկված սխեմայում  m = 2, հետևաբար kբ = 0,67:

Սխեմայում ելքային լարման հիմնական հարմոնիկի հաճա­խու­թյու­նը (բաբախման) հավասար է մուտքային լարման հաճախության կրկնա­­պա­տիկին: 

Տրանսֆորմատորի ընտրման կամ հաշվարկի համար ան­հրա­­ժեշտ են առաջնային փաթույթով հոսող I1 հոսանքի և U1 լարման առնչու­թյուն­ները Id-ից և Ud-ից: U1-ը որոշվում է տրանս­ֆորմա­տորի տրանսֆոր­մացիայի kտր. = U1 / Uգործակցի ար­տա­­հայ­տու­թյունից`

i1 հոսանքը սինուսոիդային հո­սանք է, հետևաբար կարող ենք գրել

Տրանսֆորմատորի տիպային հզորությունը հաշվվում է առաջ­նային և երկրորդային փաթույթների հզորությունների միջին թվաբանա­կան արժեքով`

Տրանսֆորմատորի միջին կետով երկկի­սա­­պար­բերական ուղ­ղի­չի  թերություններն են`

մուտքային երկու լարման աղբյուների (կամ դուրս բերված միջին կետով տրանսֆորմատորի) անհրաժեշտությունը,

փակ վիճակում դիոդներին կիրառված հակառակ լարման մեծ արժեքը (2U2m) ,

Ud լարման ոչ մեծ մակարդակը, քանի որ մուտքային լար­ման մակարդակը  2U2m է:

Նշված թերությունները վերացված են միաֆազ կամրջա­կա­յին ուղղիչում (նկ.10.4,ա): Այստեղ VD1...VD4 դիոդներով կազմված կամր­ջակի մի անկյունագծում միացված է մուտքային uլա­րումը, իսկ մյուս անկյունագծում` Rd բեռը: Մուտքային լարման դրական  կիսապա­ր­բե­րու­­թյունների  դեպքում VD1,VD3 դիոդ­նե­րը բաց են, VD2,VD4 դիոդնե­րը` փակ: Հոսանք անցնում է VD3-ով, Rd բեռով VD1- ով և տրանս­ֆոր­մատորի երկրորդային  փաթույ­թով: Մուտքային  լարման  բացասական կիսապարբերու­թյունների դեպքում VD1,VD3 դիոդները փակվում են D2,VD4 դիոդ­ները` բացվում: Այժմ հոսանք հոսում է VD4-ով, Rd բեռով VD2-ով և տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույ­թով: Երկու դեպքում էլ բեռով անցնում է միևնույն ուղղության հոսանք: Ուղղիչի ել­քում ձևա­վորվում է բաբախող լարում: 

u = u21 = u22 դեպքում կամրջակային ուղղիչի հիմնական պարա­մետ­­րե­րը որոշվում են տրանսֆորմատորի միջին կետով  սխե­­մա­յի պա­րա­­մետ­րերի արտահայտություններով: 

Երկկիսապարբերական ուղղիչների վերը դիտարկված սխեման­ե­րի առան­ձ­նա­հատ­կություններն այն են որ, տրանսֆորմատորի միջին կե­տով ուղղիչում բեռին հաջորդաբար միանում է մեկ դիոդ, իսկ կամր­ջա­կային սխեմայում` երկու դիոդ: Հետևաբար, կամրջակային ուղղիչում դիոդի փակ վիճակում հակառակ լարումը երկու անգամ փոքր է տրան­ս­­­ֆորմատորի միջին կետով ուղղիչի համեմատ (դիոդներն աշխատում են թեթևացված ռեժի­մում): Բացի դրանից, տրանսֆորմատորի միջին կե­­տով ուղղիչում մուտքային երրորդ կետի առկայու­թյունը բար­դացնում է մոտ­քային լարումների միացման սխեման, իջեցնում սխե­մայի աշխա­տանքային հուսալիությունը:

Նշենք, որ որոշ ուղղիչներում կամրջակի մուտքային լարու­մը տրվում է տրանսֆորմատորի միջին կետով սխեմայից (նկ.10.5): Այդ դեպ­քում ուղղիչի ելքում ստացվում են երկու հակա­փուլ լարում­ներ: Այդ­պիսի սխե­մաները հիմնականում կիրառվում են ԻԳՈՒ - նե­րով կա­ռուցված սխեմաների սնման համար, որտեղ պահանջ­վում են երկու տար­­բեր բևեռականության հաստատուն լարում­ներ: Նկ.10.5-ում բերված սխեմայում Rd1 և Rd2 բեռների վրա տրանս­ֆոր­մա­տորի միջին կետի նկատմամբ ապա­­հովվում են  երկու հակափուլ լարում­ներ: Սխե­ման կարող է դիտարկվել որ­պես տրանսֆորմա­տորի դուրս բերված զրոյով երկու ուղղիչների միացում (մեկը կազմված VD1,VD3 - ից, մյուսը` VD2,VD4 - ից):

Ելքային լարումների հարթեցման նպատակով միացվում են C1, C2 կոնդենսատորները (հարթեցնող զտիչներ):

>>

 

 

 

10.2.2.3. Lարման բազմապատկումով ուղղիչներ

Հաստա­տուն լարման մակարդակի փոփոխություն (բազմա­պատ­կում) կարող է իրականացվել դիոդների մի­ջոցով կոնդեն­սատորների լիցքավորումով:  Լարման կրկնապատկման սիմետ­րիկ սխեման բեր­ված է նկ.10.6,ա-ում: U լարման դրական կիսա­պարբերության ընթաց­քում VD1 դիոդը բաց է , VD2-ը` փակ: C1-ը լիցքավորվում է VD1-ով մինչև U2m մեծությունը: Բացասական կիսապար­բե­րու­թյան դեպքում VD1-ը փակվում է,  VD2-ը` բաց­վում: C2-ը լից­քա­վորվում է VD2-ով մինչև U2m մեծությունը: Փակ դիոդների դեպ­քում դրանց դիմադրու­թյուն­ները շատ մեծ են, և դրանցով ջեր­մային հոսանք­ները անտեսվում են: Ելքային լա­րումը, որ վերց­վում է C1 և C2  կոն­դենսատորներից, հավասար է  2U2m, այսինքն` սխեման աշխա­տում է լարման կրկնա­պատկ­ման ռեժիմում:

 C1

Լար­ման կրկնապատման ոչ սիմետրիկ սխեման բերված է նկ.10.6, բ-ում: Մուտքային լարման դրական կիսա­պար­բերու­թյու­ն­­ների ընթաց­քում VD1-ը բաց է, VD2-ը` փակ: C1-ը լիցքա­վոր­­վում է VD1-ով մինչև U2m մեծությունը: Բացասական կիսա­պար­­բե­րու­թյունների դեպ­քում VD1 -ը փակվում է , VD2-ը` բաց­վում: C2-ը լից­քա­վորվում է VD2-ով (u2 + UC1) լա­րումից մինչև U2m մեծությունը:

n անգամ բազմա­պատ­կում ստացվում է n թվով դիոդ-կոն­դենսա­տոր զույգերի միա­ցումով: Նկ. 10.7-ում որպես օրինակ   բերված է լար­ման հնգա­պա­տիկ և վեցապատիկ բազմապատ­կի­չի սխեման: Մուտ­քային լարման բացասական կիսապարբերու­թյունների ընթաց­քում բաց են կենտ համարով դիոդները (VD1,VD3,VD5): C1-ը լից­քա­վորվում է VD1-ով  մինչև U2m ար­ժեքը:  C3-ը բաց VD1 և VD3 դիոդ­ներով լիցքա­վոր­վում է C2-ից մինչև U2m արժեքը: Կենտ համարով հաջորդ կոնդեն­սա­տոր­ներն էլ լից­քա­վորվում են մինչև U2m արժեքը: Մուտքային լար­ման դրական կիսա­պար­բերությունների ընթացքում բացվում   են  զույգ համարով դիոդները և դրանցով զույգ համարով կոնդենսատոր­ները լիցքավորվում  U2m  մեծությամբ: Օրինակ C3-ը լիցքավոր­վում է VD2-ով  U2m  մեծությամբ u2 և UC1 լարումների գումարից:

Այսպիսով կարող ենք եզրակացնել, որ բոլոր կոնդենսատոր­ները, բացի C1-ից, լիցքավորված են U2m լարումով: Ելքային լա­րումը  կարող է դուրս բերվել հաջորդաբար միացված կենտ կամ  զույգ  համարով  կոն­դենսատորներից:  Առաջին դեպքում Uբ1 = U2m (2n-1), երկրորդ դեպ­­քում` Uբ2 =ni U2m , որտեղ ni - զույգ համարով կոնդենսատորների թիվն է:

Դիտարկված բազմապատկիչների թերությունը ելքային մեծ դի­մադ­րությունն է: Այն ուղիղ համեմատական է կոնդենսատոր­ների թվին և հակառակ համեմատական` ունակությանը: Այդ պատ­ճառով ելքային լարման ոչ մեծ բաբախումներ ապահովելու համար բազմապատկիչի բեռի դիմադրությունը պետք է մեծ  լինի:

>>

 

 

 

10.2.3. Եռաֆազ հոսանքի ուղղիչներ

10.2.3.1. Եռաֆազ հոսանքի միակիսապարբերական տրանս­ֆորմա­տո­րի միջին կետով ուղղիչ

Եռաֆազ հոսանքի մեկկիսապարբերական տրանս­ֆորմա­տո­րի մի­ջին կետով ուղղիչի սխեման բերված է նկ.10.8,ա-ում, իսկ աշխատանքը բացահայտող գրաֆիկները` նկ.10.8,բ-ում: Սխե­­մայում TV1 տրանս­ֆոր­մատորի երկրորդային փաթույթը միաց­­­ված է աստղաձև, իսկ առաջ­նային փաթութը կարող է միաց­վել աստ­ղա­­ձև կամ եռանկյուաձև: Երկ­րոր­դային փաթույթներին միացված են մե­կա­կան դիոդներ,  որոնց  կա­տոդ­ները միացված են և կազմում են կատոդային խումբ: TV1-ի երկ­րոր­­դային փա­թույ­թների ֆազային U2a,U2b, U2c լա­րում­­ները շեղված են իրար նկատմամբ 2π/3-ով: VD1, VD2, VD3 դիոդներից մեկի անոդի լա­րու­մը 2π/3 հատվա­ծում գերա­զան­ցում է մյուս երկուսի անոդ­ների լա­րում­նե­րի  արժեքները:  Հետևաբար  այն դիոդը,  որի  անոդի  լարումը առա­վե­լա­­գույնն է, բացվում է:

Դրանով բարձր լարումը  կիրառվում  է  մյուս  երկու դիոդների կատոդներին, և դրանք փակվում են (նկ.10.8,բ): Բաց VDi դիո­դով u2 ֆազային լա­­րու­­­մից Rբ բեռով անցնում է i2 = id հո­սանքը, որը  բեռի վրա առա­­ջացնում է  ud  բաբախող  լարումը:  Իրոք, (ωt2 - ωt1) = 2π/3 հատ­վածում u2a > u2b  և  u2a > u2c: VD1 -ը բաց է,  VD2, VD3 - ը` փակ: Rբ-ով անցնում է  id = i2a  հոսանքը: (ωt3 - ωt2) հատվածում u2b >u2a և u2b >u2c , բաց է VD2 - ը, փակ  են   VD1, VD3  դիոդ­ները: Բեռով հո­սում  է id = i2b հո­սան­քը: (ωt4 - ωt3) հատվածում  u2c >u2a ու u2c>u2b բաց է VD3-ը , փակ են  VD1,VD2 դիոդները: Բեռով հո­­սում է id = i2C  հոսանքը:

Այսպիսով վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ մուտքային լարման  յուրաքանչյուր պարբերության ընթացքւմ հաջորդաբար բացվում են դիոդները (յուրաքնչյուը 2π/3 ընթացքում) և բեռով անցնում են միևնուն ուղղության հոսանքներ: Բեռով անցնում է բաբախող հոսանք, և դրա վրա առա­ջա­նում է բաբախող լարում:

Բեռի վրա ելքային ուղղված լարման միջին արժեքը որոշելու նպա­տակով սկզբնակետ դիտարկում ենք  0` կետը, որի դեպ­քում ud = U2m, և ինտեգրում  ենք  ud - ն + π /3 ից - π /3  տիրույթում  (այդ  դեպքում   ud  =  U2mcosωt):             

 (10.24)-ից ֆազային լարման գործող արժեքը կլինի`

Տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույթը և դիոդը միաց­ված են հաջորդաբար, հետևաբար i2 = I2mcosωt (0`կետի նկատմամբ):

Այդ հոսանքի գործող արժեքը կլինի`

  I2m - ը կարող ենք որոշել հետևյալ հավասարումով

Տեղադրելով (10.27) - ը (10.26) - ի մեջ կստանանք`

Տրանսֆորմատորի առաջնային փաթույթով անցնող հոսանքը

որոշ­­­վում է հետևյալ հավասարումով `

Դիոդով հոսող հոսանքի գործող արժեքը 3 անգամ փոքր է ուղղ­ված հոսանքից`

Դիոդներից յուրաքանչյուրի վրա փակ վիճակում առավելա­գույն հակառակ լարումը հավասար է գծային լարման ամպլի­տու­դին`

Ուղղված լարման հաճախական սպեկտորը որոշվում է հե­տևյալ արտահայտությամբ`                                                                                  

Բերված արտահայտությունից երևում է, որ ուղղված լարու­մը բացի միջին արժեքից, պարունակում է երրորդ հարմոնիկին բազ­մապատիկ հարմոնիկներ: Երրորդ հարմոնիկը հիմնականն է հարմո­նիկը, հետևա­բար ելքային լարման հաճախու­թյունը 3 անգամ գերա­զանցում է մուտքային լարման հաճախու­թյունը: Բաբախման գործա­կիցը կլինի`   

>>

 

 

10.2.3.2. Եռաֆազ հոսանքի երկկիսապարբերական ուղղիչ

Եռաֆազ հոսանքի երկկիսապարբերական ուղղիչի սխեման (Լարիոնովի սխեմա) բերված է նկ. 10.9 ,ա-ում, իսկ աշխատանքը բա­ցահայտեղ գրաֆիկ­ները` նկ.10.9,բ-ում: Այս սխեմայում  բե­ռով հոսանքն ապահով­վում է մուտքային լարման երկու կիսա­պար­բե­րություն­ների ըն­թացքում:

Սխեմայում վեց դիոդ­­ներից երե­քը միացված են ընդ­­հանուր կատոդով և կազմում են կատոդային խումբը (VD1,VD2, VD3), իսկ հա­ջորդ երեքը` (VD4, VD5,VD6) անոդներով (անոդային խումբ): VD1,VD2, VD3 դիոդներից բացվում է այն դիոդը, որի անոդի լարումը տվյալ պա­հին  ունի առավելագույն արժեք, իսկ  VD4,VD5,VD6 դիոդ­ներից` այն, որի կատոդի լարումը ունի նվազագույն արժեք: Նկ. 10.9,բ-ում ֆա­զային  լարումների  ժամանակային գրաֆիկների ուսում­նասիրու­թյամբ դժվար չէ որոշել, թե տվյալ պահին կատո­դային և անո­դային խմբի դիոդ­ներից որոնք են միաժամանակ բաց, և բեռով անցնում է դրանցով անցնող հոսանքը: Բեռով հո­սան­քի id գրաֆիկում բերված են տվյալ պահին բաց դիոդների հա­մարները (օրինակ 0 - ից ωt1 հատ­վա­ծում առավելագույն լա­րումը U2C-ն է, հետևաբար բաց է VD5-ը: Նվա­զա­­գույն լարումը U2b-ն է, և բաց է VD4-ը: Հոսանք անցնում է c -VD5-Rd -b -VD4 - c շղթայով: ωt1 - ից ωt2 միջակայքում առավելագույն լա­րումը U2a -ն է, հետևաբար բաց է VD1-ը: Նվազագույն լարումը U2b-ն է, և բաց է VD4-ը: Հոսանք անցնում է a -VD1 -Rd -VD4 -b - a  շղթայով և այլն):

Ելքային Ud լարումը որոշվում է նույն եղանակով, ինչ որ նա­խորդ սխեմայում, ինտեգրումը իրականացնելով  - π / 6 -ից + π / 6 մի­ջա­կայ­քում`

(10.34) - ից կստանանք`

 (10.34), (10.35) և (10.24) ու (10.25) արտահայտությունների համե­մա­տությունը ցույց է տալիս, որ եռաֆազ հո­սան­քի դուրս բերված զրոյով սխեմայի համեմատ, կամրջակային սխեման բեռի վրա ապա­հովում է երկու անգամ ավելի մեծ Ud լա­րում, և տվյալ ելքային Ud լարումը ստանալու համար պահանջ­վում է երկու ան­գամ փոքր U2 լարում:

Կամրջակային սխեմայում երկու դիոդների բաց վիճակում, մյուս չորս դիոդները փակ են` դրանց կիրառված հակառակ լա­րումով: Դիոդ­ների վրա լարման առավելագույն արժե­քը որոշվում է տրանս­ֆորմա­տորի երկրորդային  փաթույթների գծա­յին լարումների ամպլի­տու­­դով` 

Նկ.10.9,բ-ից երևում է, որ տրանսֆորմատորի երկրորդային փա­թույ­թով անցնող հոսանքը բաղկացած է չորս միատեսակ 1/6 պարբե­րությամբ հոսանքներից: Այդ հոսանքի գործող արժեքը`

Տրանսֆորմատորի երկրորդային փաթույթի հոսանքի ամ­պ­լի­տուդը հավասար է`

Տեղադրելով (10.38) - ը (10.37) -ում կստանանք`

Տրանսֆորմատորի առաջնային փաթույթի հոսանքի ամ­պ­լի­տուդը`

Նկ.10.9,բ -ից երևում է, որ ելքային լարման բաբախման հա­ճախու­թյունը 6 անգամ գերազանցում է ցանցի հաճախու­թյու­նը, իսկ բաբախ­ման գործակիցը` kբ = 0,057:

Որոշենք փաթութների հաշվարկային հզորությունները

Քանի որ S1 = S2 տիպային հզորությունը կլինի`

Բացի վերոհիշյալ պարամետրերից, ուղղիչի աշխատանքը  բնո­րոշ­­վում է արտաքին բնութագծով: Արտաքին բնութագիծը - Ud = f (Id ) բեռի վրա ելքային լարման միջին արժեքի և բեռով անցնող հոսանքի միջին արժեքի միջև առնչությունն է (նկ.10.10):

Բնութագծում Ud0 -ուղղիչի ելքային լարումը բեռով հոսան­քի բացակայության դեպքում, ΔUd1 = Id1 (Rգ + rդբ) -լարման անկումը ուղղիչի ելքային Rգ և բաց դիոդների rդբ դիմադրու­թյու­ն­­­ների վրա բեռով Id1 հոսանքի դեպքում:

Ուղղիչի ելքային լարումը որոշվում է հետևյալ հավասարու­մով`

 (10.44) - ից երևում է, որ բեռով հոսանքի մեծացումից մեծա­նում է լարման անկումը ուղղիչի ելքային Rգ  ներքին դիմադրու­թյան և բաց դիդների rդբ դիմադրությունների վրա: Դա բերում է ուղղիչի ելքում լար­ման նվազման:

Չկառավարմամբ ուղղիչի սխեմայի հիմնավորված ընտրման նպա­տակով դրանց պարամետրերը բերված են աղյուսակ 10.1-ում:

Այդ  պարամետրերը  ճշգրիտ  են իդեալական ուղղիչ­ների հա­մար, որոնք աշխատում են ակտիվ բեռով: Աղյուսակը հնարա­վո­րու­թյուն է  տալիս համեմատել սխեմաները մեկը մյուսի նկատ­մամբ ըստ ամե­նա­­­կա­րևոր պարամետրերի` դիոդների թվի, հա­կա­­ռակ լարման,   տիպային հզորության, բաբախման գործակցի մեծության:                       

>>

 

 

 

10.3. Հարթեցնող զտիչներ

10.3.1.  Զտիչների պարամետրերը և դասակարգումը

Ուղղման սխեմաների ելքային բաբախող լարումը, բաղկացած է հաս­տատուն բաղադ­րիչից, պարունակում է բաբախող բաղադրիչներ: Բաբա­խող բաղադրիչ­ները կարող են խանգարել բեռի նորմալ աշխա­տանքին: Բեռի նորմալ աշխատանքի ապահովման նպատակով ուղղ­ման սխեմայի ելքում  միաց­վում է հարթեցնող զտիչ, որի միջոցով լար­ման հաստատուն բա­ղա­դ­րիչը փո­խան­ցվում է բեռին, իսկ բաբախման մեծությունը փոքրացվում է մինչև  այն մա­կարդակը,  որի դեպքում բեռի նորմալ աշ­խա­տանքը պահպանվում է: Զտիչի միջոցով զտիչ, որը իսկ փոփո­խական բաղադրիչի ամպլիտուդը փոքրացնում է: Զտի­չի աշխա­տանքը բնորոշող պա­րա­մետրը հարթեց­ման kհ գործակիցն է, որը րոշվում է զտիչի մուտ­քում և ելքում բաբա­խման գործակիցների հարա­բերությամբ`

որտեղ k0 = U/ U , km = U / U - ն զտիչի հաստատուն և փոփո­խա­կան բաղադրիչների փոխանցման գործակիցներն են :

Զտիչի սխեման ընտրվում է այնպես, որ  մուտքային լարման հաս­տա­տուն բաղադրիչը ելքում հնարավորին չափ քիչ փոք­րանա` k0 1, իսկ փոփոխական բաղադրիչը`շատ` k0 0:

Հարթեցման գործակցի մեծացման նպատակով մի քանի պարզ զտիչ­ներ միացնում են հաջորդաբար, և նոր զտիչը կոչվում է բազմա­կաս­կադ զտիչ:

 Ենթադրենք` բազմակասկադ զտիչը բաղկացած է երկու հաջոր­դա­­բար միացված պարզ զտիչներից (նկ.10.11): Որոշենք բազմա­կաս­կադ զտիչի հարթեցման գործակիցը պարզ զտիչների հարթեցման գործա­կիցների միջո­ցով:

                                                                                             

Բարդ հարթեցնող զտիչի հարթեցման գործակիցը կլինի`

Բազմապատկելով վերջին հավասարման համարիչն ու հայ­տա­րա­րը   U01Um1 / U01Um1- ով կստանանք`

Նույն եղանակով n թվով պարզ զտիչներ միացնելով հաջոր­դա­բար կստանանք`    

Վերջին արտահայտությունից կարող ենք եզրակացնել , որ բարդ հար­թեցնեղ զտիչի հարթեցման գործակիցը որոշվում է դրա մեջ մտնող պարզ զտիչների հարթեցման գործակիցների արտադրյալով, հետևա­բար միացնելով հաջորդաբար n թվով պարզ զտիչներ` կարող ենք ապա­հովել անհրաժեշտ հարթեցման գործակիցը:

>>

 

 

 

10.3.2. LC և RC զտիչներ

Հարթեցնող զտիչներում օգտագործվում են ռեակտիվ տար­րեր` որոնց դիմադրությունները կախված են հաճախու­թյու­նից: Պարզ հար­թեց­նող զտիչներում օգտագործվում են ինդուկ­տիվություններ (դրո­սելներ) և կոնդենսատորներ: Ինդուկտի­վու­թյունը բեռին միացվում է հա­ջոր­դաբար (նկ.10.11,ա), իսկ կոնդեն­սա­տորը` զուգա­հեռ (նկ.10.11,բ): 

Ինդուկտիվությունը որպես հարթեցնող զտիչ աշխատում է հե­տևյալ կերպ: Ուղղիչի ելքում միացված զտիչ դրոսելի փաթույ­թով հո­սում է բաբախող հոսանք: Այդ հոսանքի փոփոխական բա­ղադրիչը դրո­­սելի միջուկում ստեղծում է մագնիսական հոսք, որը դրոսելի փաթույ­թում ինդուկտում է ինքնինդուկցիայի էլշու: Վերջինս հա­կազդում է հո­սան­­քի փոփոխությանը: Արդյունքում փոքրանում է բեռով հոսող հոսան­քի և բեռի վրա լարման անկ­ման փոփոխա­կան բաղադրիչի ամպլի­տու­դը:

Հարթեցման մեծ գործակից ապահովվու համար անհրա­ժեշտ է, որ դրոսելի դիմադ­րությունը լինի շատ մեծ բեռի դիմադ­րությունից, այ­սինքն պետք է ապահովվի հետևյալ պայմանը`

որ­տեղ  p -ն ուղղման սխեմայից կախված գործակից է, որը  ցույց է տա­լիս թե քանի անգամ հիմնական հարմոնիկի հաճախությունը գերա­զան­ցում է սնող ցանցի հաճախությունը, ω = 2πf - սնող ցան­ցի անկյունային հա­ճա­խությունը, L - դրոսելի ինդուկտի­վությունը:

Դրոսելը բեռի դիմադրության հետ կազմում է լարման բաժա­նիչ: Նշված պայմանի դեպքում ուղղված լարման փոփոխական բաղադրիչը հիմնականում ընկնում է ինդուկտիվության վրա և բեռի վրա շատ փոքր է: Դրոսելի ակտիվ դիմադրությունը հաս­տա­տուն բաղադրիչին շատ փոքր է (rL << Rd ): Դրա վրա լարման անկումը  աննշան է, և մուտքի լար­ման հաստատուն բաղադրիչը լրիվ հաղորդվում է ելք:

Ինդուկտիվային զտիչն ունի պարզ կառուցվածք, հզորու­թյան փոքր կորուստ ()  և բեռով հոսանքի փոփոխությու­նից ելքային լարման փոքր փոփո­խու­թյուն: Այդ պատճառով դրանք օգտագործում են մեծ հզորության ուղղման սխեմա­ներում: Հիմնական թերությունը հո­սանքի արագ փոփոխու­թյուն­ներից ելքում գերլարումների առաջա­ցումն է` պայմանավորված դրոսելի միջուկում մագնիսական հոսքի արագ փոփոխությամբ:  

Ունակային զտիչի միացման սխեման և աշխատանքը բացա­հայ­տող գրաֆիկները բերված են նկ.10.12,բ,գ-ում: Ուղղման սխե­­մայի մուտ­քային uմ լարման դրական կիսապարբերության ըն­թաց­­­­քում uմ ››     ››uC  արժեքների դեպքում (t1 - t2 և t3 - t4 մասեր) VD1 դիոդը բաց, է և C կոնդենսատորը լիցքավորվում է, իսկ uմ < uարժեքների դեպ­քում VD1 դիոդը փակ է, և C - ն լիցքաթափվում է Rd բեռով (0 - t1 և t2 > t3 մասեր):

Ուղղման սխեմայի ելքային բաբախող լարման փոփոխական բաղադրիչի համար կոնդենսատորը փոփոխական դիմադրու­թյուն է: Զգալի հարթեցում ստանալու համար անհրաժեշտ է, որ կոնդեն­սա­տորի դիմադրությունը բեռի դիմադ­րու­թյունից շատ փոքր լինի, այսինքն պետք է բավարարվի հետևյալ պայմանը`

Ունակային զտիչը նույնպես փոքր չափսեր և էներգիայի ծախս ունի: Այն օգտագորվում է փոքր հզորության սնման աղբյուրնե­րում:

Ինդուկտիվ-ունակային (LC) զտիչ: Ինչպես արդեն ապա­ցու­ցել ենք, հարթեցման գործակցի մեծացման նպատակով մի քանի զտիչներ միաց­նում են հաջորդաբար:  Ինդուկտիվ - ունակային զտիչներում հա­ջոր­դաբար միացվում են ինդուկտիվություն և կոն­դենսատոր (նկ.10.13, ա): Դրանք կոչվում են նաև Г-աձև զտիչներ:

LC զտիչում եթե ապահովված է xC << Rd << xL պայմանը, ապա ուղ­ղ­ման սխեմայի ելքային լարման փոփոխական բաղադ­րիչը հիմ­նա­կանում ընկնում է ինդուկտիվության վրա, իսկ մնա­ցած փոքր մասն էլ անցնում է կոնդենսատորով: 

Որոշենք LC զտիչի հարթեցման գործակիցը: Զտիչի հարթեց­ման գոր­­ծակիցը  xC  << Rd << xL պայմանի դեպքում (դրոսելի ակտիվ դի­մադ­րություն փոքրության պատճառով, դրա վրա լարման անկումով անտեսում ենք) որոշվում է հետևյալ արտահայտությամբ`

Նկ.10.13,ա-ից մուտքային և ելքային լարումների փոփոխա­կան բաղադրիչների համար կստանանք` 

որտեղ Im – ը  զտիչով հոսանքի փոփոխական բաղադրիչի ամպլի­տուդն է:

Տեղադրելով U, U հավասարումները kհ-ի մեջ կստա­նանք`

Սովորաբար, հաշվարկների ժամանակ տրվում է kհ - ն և ան­հրա­ժեշտ է հաշվել L-ը և C - ն: Այդ պատճառով ավելի հարմար է վերջին ար­տահայտությունը գրել հետևյալ տեսքով`

L - ը հենրիներով և C-ն միկրոֆարադներով արտահայտման դեպ­քում կստանանք հետևյալ հաշվարկային արտահայտու­թյուն­ները`

ա) f = 50Հց  դեպքում

բ) f = 400Հց  դեպքում

Վերջին արտահայտությունները հնարավորություն են տալիս տրված հարթեցման գործակցի դեպքում հաշվել LC-ն և ընտրե­լով L-ը` որոշել C-ն կամ հակառակը:

Հաջորդաբար միացնելով ունակային և LC զտիչներ ձևա­վոր­­վում է П-աձև զտիչ (նկ.10.13,բ ):

Փոքր հզորության սնման աղբյուրներում զտիչի չափսերի և կշռի փոք­րացման նպատակով դրոսեը փոխարինվում է ակտիվ  դիմադ­րու­թյունով: Այդ­պիսի զտիչները կոչվում են RC զտիչներ:

RC զտիչի սխեման բերված է նկ.10.14,ա-ում: Այս զտիչնե­րում, ինչ­պես և LC զտիչներում, լավ հարթեցում ապահովվում է xC << Rd պայ­մա­նի դեպքում: RC զտիչի հարթեցման գործակիցը հավասար է` 

R - ը Օմերով և C-ն միկրոֆարադներով տեղադրելով կստա­նանք`

ա) f = 50Հց                                                                                                    

բ) f = 400Հց    

Ունակային և RC զտիչների հաջորդական միացումով կարող են կառուցվել П-աձև զտիչներ (նկ.10.14, բ ):

RC զտիչների առավելությունը LC զտիչների նկատմամբ փոքր չափ­­սե­րը, կշիռը և ինքնարժեքն են: Դրանց հիմնական թե­րությունը հա­մե­մատաբար մեծ կորուստներն են: Սակայն բեռով փոքր հոսանքների դեպքում դրան կարելի է անտեսել:

Մեկ սնման լարման աղբյուրից մի քանի տարբեր լարումնե­րով բեռ­ներ սնելու դեպքում` RC զտիչները կիրառվում են ցածր լարումներ ստա­­­նալու նպատակով: Լարման փոքրացվող  (ավել­ցուկային) հաստա­տուն բաղադրիչն ընկնում է զտիչի վրա: Օրինակ, բազմակասկադ ուժե­ղարարներում, որտեղ  առա­ջին կաս­կադը սնվում է ավելի ցածր լարու­մով, քան հաջորդ կաս­կադ­ները, այն սնվում է ընդհանուր սնման աղբյու­րից RC զտիչի մի­ջո­ցով: Միաժամանակ այդ զտիչը ծառայում է որպես կապա­զերծիչ շղթա, որը թուլացնում է դրական հետա­դարձ կապը ելքային կասկադից մուտքային կասկադը, դրանով իսկ վերաց­նում է ցածր հաճախականգեներացիան:

>>

 

 

 

10.3.3. Ռեզոնանսային հարթեցնող զտիչներ

Հարթեցնող զտիչների հարթեցման գործակցի լրացուցիչ մեծա­ցում կարող է ստացվել LC զտիչում ռեզոնանսային հատ­կությունների օգտագործմամբ: Նկ.10.15,ա-ում բեռին հաջորդա­բար միացվում է զու­գա­հեռ ռեզո­նան­սային LկCկ կոնտուրը: Կոնտուրի zկ = jx( - jx) / ( jx - jx) դիմադրությունը  ռեզո­նանսային  հաճախության  դեպ­քում,  երբ x = x, ձգտում է անսահմանության: Ուղղման սխեմայի ելքա­յին բա­բախող լար­ման փոփոխական բաղադրիչը լրիվ ընկնում է կոնտուրի վրա, և այն բեռի վրա փոքրանում է: Ռեզոնանսային հաճախության դեպքում ունենք`                                                      

Վերջին արտահայտությունից կստանանք Cկ-ի մեծությունը, որը դրոսելի Lկ ինդուկտիվության հետ կապահովի ռեզոնանս

Դիտարկված արտահայտություններում դրոսելի rL ակտիվ դի­մադ­րությունն անտեսել ենք: Որոշ դեպքերում դրան անտե­սել չի արելի: Այդ դեպքերում կստանաք`         

Ռեզոնանսային զտիչնեը` LC զտիչնեի համե­մատ ապահովում են ավելի մեծ հար­թեց­ման գործակից: Սակայն ցանցի հաճա­խության փո­փոխությունից ռեզոնանսը խախտվում է, և հարթեց­ման գործակիցը փոքրանում է: Բացի դրանից, բարձր հարմոնիկ­նե­րի համար կոնտուրի դիմադրությունը փոքրանում է, հետևա­բար փոքրա­նում է հարթեցման գործակիցը: Հարթեցման գոր­ծակ­ցի վրա ազդում է նաև բեռի դի­մադ­րության փոփոխությունը: Վերջինս բերում է դրոսելի միջուկի մագնի­սացման աստիճանի հետևաբար և ինդուկտիվության փոփոխության:

Նկ.10.15,բ-ում պատկերված է հաջորդական ռեզոնանսային կոն­տուրով զտիչի սխեման: Ռեզոնանսային հաճախության դեպ­քում կոն­տուրի դիմադրությունը, rL-անտեսման դեպքում, կլինի` zկ =jx- jx=0: x = x դեպքում  zկ = 0: Դա նշանակում  է, որ ռեզոնանսային հաճա­խության դեպքում բեռին զուգահեռ միաց­ված դիմադրությունը զրո է: Եթե այդ հաճախությունը ընտրված է հավասար ուղղված լարման փո­փո­խական բաղադրիչի առաջին հարմոնիկին, ապա հարթեցման որակը շատ բարձր է: 

Ընտրելով Lկ -ն, հաշվում են Cկ -ն:

Հաշվարկների ժամանակ անհրաժեշտ է հաշվի առնել նաև r-  դիմադրությունը,  դրոսելի  միջուկում ակտիվ կորուստների հա­մար­ժեք rմետ. դիմադրությունը և կոնդենսատորի դիէլեկտրի­կում կորուստների համարժեկ rդիմադրությունը:

Հաջորդական ռեզոնանսային կոնտուրով զտիչում զուգահեռ ռե­զո­նանսային կոնտուրով զտիչի վերջին երկու թերությունները բացա­կայում են: Հարթեցման գործակիցը բեռի փոփոխությունից չի փոխ­վում, և բարձր հաճախությունների դեպքում կոնտուրի դի­մադրությունը հա­մարյա չի փոփոխվում:

>>

 

 

 

10.4. Լարման կայունարարներ

10.4.1. Լարման կայունարարների դասակարգումը և հիմնական բնութագրերը

Լարման կայունարար կոչվում է բեռի վրա լարումը որոշակի ճշգրտու­­­թյանբ անփոփոխ պահպանող շղթան: Բեռի վրա լար­ման փո­փոխման պատճառ կարող են հանդիսանալ` առաջնային սնման լար­ման փոփոխությունը (փոփոխական լարման ցանց, մարտկոց), բեռի փոփոխությունը, շրջա­պատի ջեր­մաս­տի­ճա­­նի փոփոխությունը և այլն:

Ըստ աշխատանքի սկզբունքի` տարբերում են պարամետրա­կան և փոխհատուցումով կայունարարներ: Պարամետրական կայու­նարարնե­րը լինում են միակասկադանի, բազմակասկադ և կամրջակային: Փոխ­հատուցումով կայունարարները կարող են լինել անընդհատ կամ իմ­պուլ­սային կարգավորումով:

Պարամետրական կայունարարում լարման կայունացումը կա­ տար­­­վում է կիսահաղորդիչային սարքերի պարամետրերի` դի­մադ­րու­թյան կամ հաղորդականության փոփոխման շնորհիվ:Փոխհատուցումով կայունարարները բեռի վրա լարման ավտոմատ կարգավորման կիսահաղորդիչային սարքերով կա­ռուց­ված փակ հա­մա­կարգեր են:    

Ըստ ելքային հզորության կայունարարները կարելի է բաժանել երեք խմբի` փոքր հզորության (մինչև 1Վտ), միջին հզորության  (մինչև 250Վտ) և մեծ հզորության (մեծ 250Վտ):

Ըստ բեռի վրա լարման կայունացման ճշգրտության տար­բերում են` պրեցիզիոն (լարման փոփոխությունը ոչ մեծ 0,005%), ճշգրիտ (լարման փոփոխությունը 0,01 ից մինչև  0,005%), միջին ճշգրտության (լարման փոփոխությունը 0,1 ից մինչև  0,01%) և ցածր ճշգրտության (լարման փոփոխությունը 1 ից մինչև 0,1%): Պրեցիզիոն կայու­նարարներում առա­­վելագույն ճշգրտության ապահովման նպա­տակով օգտագործում են շրջապատի ջեր­մաստիճանի ազդեցու­թյունը բացա­ռող սարքավո­րում­ներ ( թե­ր­մոստատներ կամ կրիոստատներ):

Լարման կայունարարի որակը գնահատվում է լարման կայու­նաց­ման գործակցով: Կայունացման գործակիցը ցույց է տալիս, թե հաստա­տուն բեռի դեպքում (Iբ = const)  քանի՞ անգամ կայու­նա­րարի ելքային լար­ման հարա­բերական փոփո­խու­թյունը փոքր է մուտքային լարման հարաբե­րական փոփո­խու­թյունից և որոշվում է հետևյալ հա­վա­սա­րու­մով`

որտեղ ΔUd-ն մուտքային լարման փոփոխությունն է , ΔUե -ն` ե­լ­քա­­յին լար­­ման փոփոխությունը, որոնցում պահպանվում է անհրաժեշտ կայունա­ցումը: 

Երկրորդ կարևոր պարամետրը կայունարարի ել­քա­յին (ներ­քին) դի­մադրությունն է: Ել­քա­յին դիմադրությունը որոշվում է  ել­քային լար­ման փոփոխության և բեռով հոսանքի փոփոխության հարաբերությամբ մուտքային հաստատուն լարման դեպ­­քում`

որտեղ ΔIբ-ն  բեռով հոսանքի փոփոխման թույլատրելի տիրույթն է, որում ապահովվում է անհրաժեշտ կայունացումը:: 

Ելքային դիմադրությունը որոշում է կայունարարի արտա­քին բնու­թագծի թեքությունը, այսինքն՝ ցույց է տալիս, թե որքանով է կայունա­րա­րը մոտ իդեալական լարման աղբյուրին: Որքան մեծ է կայունացման գործակիցը, և փոքր` ելքային դիմադրությունը, այնքան բարձր է կայու­նացման որակը:

Կայունարարի պարամետրերից է նաև օգտակար գործո­ղու­թյան գոր­ծակիցը (օ.գ.գ.): Այն որոշվում է անվանական ռեժիմում բեռի վրա ան­ջատված Pե հզորության և սնման աղբյուրից ծախսված Pսն հզորու­թյան հարաբերությամբ`

>>

 

 

 

10.4.2. Լարման պարամետրական կայունարար

 Լարման պարա­մետ­րական կայունարարները կառուցվում են ստա­­­­­բի­լիտրոնների  կամ ստաբիստորների կիրառումով: Ստա­բ­իլտրոն­նե­­րով լարման կայունարարներում լարման կայու­նացման համար օգ­տա­գոր­ծում են ստաբիլիտրոնի վոլտ-ամպե­րային բնութա­գծի հակա­ռակ ճյուղը, իսկ ստաբիստորների դեպ­քում`բնութագծի ուղիղ ճյուղը: Ստա­բիստորները օգտագործվում են փոքր լարումների (վոլտի մասե­րից մինչև երկու վոլտ) կայունացման համար:

Ստաբիլիտրոնով կայունարարի սխեման բերված է նկ.10,16,ա-ում, իսկ ստաբիլիտրոնի բնութագծի հակառակ ճյուղը` նկ.10,16, բ-ում: 

Կայու­նարարի սխեմայում VD1 ստաբիլիտրոնը միացված է  բե­ռին զու­գա­հեռ: Մուտքային լարումը ստաբիլիտրոնին միաց­վում է ստաբիլի­տրոնով հոսանքը սահմանափակող Rδ ռեզիստո­րով:  

Սնող ցանցի լարման կամ բեռի Rբ դիմադրության փոփո­խու­­թյան պատ­ճառով մուտքային Uլարման փոփոխության դեպ­քում ելքային Uբ լարումը փոփոխվում է չնչին չափով: Դա պայ­մա­նավորված է ստա­բիլիտրոնով հոսանքի զգալիորեն մեծ չափով  փոփո­խու­թյան դեպքում ելքային լարման շատ փոքր  փոփո­խու­թյամբ (նկ.10,16,բ):

Կայունարարում Rδ-ն ընտրվում է այնպես, որ մուտքային լար­ման անվանական (նոմինալ) արժեքի դեպքում ստաբիլիտրո­նով հո­սում է Iստ0 = ( Iստmax + Iստmin ) / 2 հոսանք, և ելքում լարումը  հա­­վա­սար է Uստ0: Մուտքային լարման անվանական արժե­քից աճի դեպքում Rδ-ով և ստա­բիլիտրոնով հոսանքն աճում է: Ինչ­պես երևում է  ստա­բի­լիտրոնի բնու­թագծից, ստաբիլիտրոնով հոսանքի զգալի աճի դեպ­քում (+ΔIստmax) ստա­­բիլիտրոնի վրա, հետևաբար` կայունա­րա­րի ելքում, լարումն աճում է շատ փոքր (+ΔUստmax) մեծու­թյամբ: Մուտ­քային լարման նվազման դեպ­քում տեղի ունի հա­կա­ռակ պրոցեսը: Rδ -ով և ստաբիլիտրո­նով հոսանքը նվա­զում է: Այս դեպքում նույնպես հոսանքի զգալի նվազ­ման դեպքում (-ΔIստmin), ստաբի­լիտրոնի վրա (ելքում) լա­րումը փոփոխվում  է շատ փոքր` (- ΔUստmax) ) մեծու­թյամբ:

Այսպիսով, սխեմայի մուտքային լարման անվանական ար­ժե­քից զգալի շեղումը բերում է Rδ -ի վրա լարման անկման մեծացման կամ փոքրացման այն չափով, որ ելքային լարումը մնում է մոտա­վորապես հաստատուն: Դա նշանակում է, որ սխեման աշխատում է կայունարարի ռեժիմում:

Որոշենք պարամետրական կայունարարի հաշվարկի համար ան­հրաժեշտ առնչությունները: Կայունարարի հաշվարկի ժամանակ առա­ջին հերթին ընտր­վում է ստաբիլիտրոնի մակնիշը, որն ապահովում է անհրաժեշտ Uստ = Uբ լա­րումը: Այնուհետև ընտրվում է բալաստային Rδ դի­մադ­րությունն այն­պես, որ ստաբիլիտրոնով Iստ հոսանքի փոփո­խու­թյունը աշխատանքի ընթացքում գտնվի Iստmin< Iստ< Iստmax տիրույթում (նկ.10.16,բ): Ստաբիլի­տրոնի Uստ, Iստmin, Iստmax, պա­րա­մետրերը տեղե­կա­տվական գրականու­թյան մեջ բերվում են:

Նկ.10.16,ա-ից համաձայն Կիրխհոֆի առաջին և երկրորդ օրենք­ների բեռով հոսող հոսանքի և դրա վրա լարման անկման համար կա­րող ենք գրել

Վերջին հավասարումներից ստաբիլիտրոնով հոսող հոսան­քի համար կստանանք`

Բեռի վրա Uբ = Uստ լարման փոփոխությունը շատ փոքր է,  որով կա­րող ենք անտեսել և համարել, որ բեռի վրա լարումը մնում է հաս­տատուն: Այդ դեպքում Rբ բեռի և Ud լարման փոփո­խու­թյունից ստա­բիլիտրոնով Iստ հոսանքը կփոփոխվի  Iստmin-ից Iստmax  տիրույթում: Iստmin-ի դեպքում համաձայն (10.61)-ի Ud - ին և Rբ -ին համա­պա­տաս­խանում են Udmin և Rբmin արժեքները, իսկ Iստmax-ի դեպքում` Udmax և Rբmax արժեք­ները:

Կայունարարի հաշվարկը հանգում է այն­պիսի Rδ - ի ընտր­ման, որ ստաբիլիտրոնով հոսող Iստmin հոսանքի արժեքը համապատասխանի ստա­բիլիտրոնի բնութագծի աշխատան­քային սկզբնակետին: Դա ապա­հովվում է հետևյալ առնչությամբ`

Ստաբիլիտրոնով հոսող Iստmax = (Udmax -Uբ )/ Rδ - Uբ /Rբmax հոսանքն ապահովվում է ստաբիլիտրոնի ընտրումով այնպես որ, այն չգերա­զանցի ստաբիլիտրոնի Iստmax հոսանքի արժեքը:

Ստաբիլիտրոնում և Rδ-ում ցրման առավելագույն հզորու­թյունները հաշվվում են հետևյալ արտահայտություններով `

Որոշենք կայունարարի կայունացման գործակիցը

Կայունարարի ելքային ΔUբ և մուտ­քային ΔUd լարումների փո­փոխու­թյունների միջև կապը որոշվում է հետևյալ արտա­հայ­տու­թյամբ`

Հաշվի առնելով, որ Rբ>> rդ և Rδ >> rդ  (10.68) –ն ընդունում է հետևյալ տեսքը`

Տեղադրելով (10.69) - ը (10.67) - ի մեջ` կայունարարի  կայու­նաց­ման գործակցի համար կստանանք`

Սովորաբար այն չի գերազանցում 20-50 արժեքը:

Կայունարարի երկրորդ կարևոր պարամետրը ելքային դիմադ­րու­թյունն է, որը հավասար է

 (10.70) -ից երևում է, որ կայունացման գործակիցը կարող է մեծաց­վել Rδ - ի մեծացումով, սակայն այդ դեպքում մեծանում է մուտքային լարումը :

Շրջապատի ջերմաստիճանի փոփոխությունից ստաբիլիտ­րոնի կայունացման Uստ լարումը փոփոխվում է : Կայունացման լար­­­ման ջեր­մա­կայունացման նպատակով VD1 ստապիլիտրոնին հա­ջոր­դաբար ուղիղ ուղղությամբ միացնում են VD2, VD3 դիոդ­ները(նկ.10.17,ա): Ստա­բիլիտրոնի լարման ջերմաստիճա­նային գործա­կիցը դրա­կան է (ջերմաստիճանի աճից լարումը ստաբիլի­տրոնի վրա աճում է ): Դիոդի լարման ջերմաստիճանային գոր­ծակիցը բացասական է: Ստաբիլի­տրո­նին հաջորդաբար միաց­նելով ան­հրա­ժեշտ քա­նա­կով դիոդներ` ստա­բի­լի­տրոնի վրա լար­ման աճը փոխհատուց­վում է դիոդների վրա լարման նվա­զումով: Արդյուն­քում, դիոդ­ների քանակի ճիշտ ընտրման դեպքում կայու­նա­րարի ելքային լարումը շրջապատի ջերմաստիճանից չի փո­փոխ­­վում:

Այդ խնդիրը լուծվում է նաև սիմետրիկ ստաբիլիտրոնների կիրա­ռու­­մով (VD4), որտեղ ստաբիլիտրոններից մեկին կիրառ­վում է ուղիղ, իսկ մյուսին հակառակ լարում: Առաջին ստաբիլի­տրոնն աշխատում է դիոդի, իսկ երկրորդը` ստաբիլիտրոնի ռեժի­մում: (նկ.10.17,ա-ում սի­մետ­րիկ ստաբիլիտրոնը միացված է կետագծերով):

Ստաբիլիտրոնների հաջորդաբար միացումով կարելի է ստանուլ  մեկ ստա­բիլիտրոնի լարմանը բազմապատիկ ավելի մեծ լարում: 

Կայունացման գործակցի մեծացման նպատակով հաջորդա­բար միացվում են անհրաժեշտ քանակով պարամետրական կայունարար­ներ: Նկ.10.17,բ-ում պատկերված է երկասկադ պա­րա­­մետ­­րական կայու­նարարի սխեման: Առաջին կասկադը մեծ լար­ման, ցածր ճշգրտությամբ պարամետրական կայունարար է, կա­ռուց­ված` R1, VD1,VD2 տարրե­րով: Երկրորդ կասկադը` ավելի ցածր լարման ջերմակայունացումով կայու­նարար է, կառուցված R2, VD3,VD4, VD5 տարրերով:

Ավելի մեծ կայունացման գործակից ապահովում են կամր­ջա­կային պարամետրական կայունարարները: Մեկ ստաբիլիտ­րո­նով կամըրջա­կային կայունարարում VD1 ստաբիլիտրոնը R1, R2, R3 ռեզիստորների հետ կազմում է կամրջակ (նկ.10.18,ա): Մուտքային Ud լարման փո­փո­խումից փոփոխվում է նաև լարումը R3-ի վրա: Արդյունքում բեռի վրա լարման փոփոխությունը կլինի ավելի փոքր, քան ոչ կամրջակային կայու­նարարում:

Երկու ստաբիլիտ­րո­նով կամրջակային կայունարարում օգտա­գոր­ծ­վում են տարբեր կայունացման լարումներով VD1, VD2 ստաբիլիտ­րոն­­նե­րը (նկ.10.18, բ): Ելքային լարումը որոշվում է ստաբիլիտրոնների կայունացման լարումների տարբերու­թյամբ`

Այս կայունարարներում բեռի մեծ դիմադրության դեպքում հնարա­վոր է ստանալ շատ մեծ կայունացման գործակից: Դա պայմանա­վոր­ված է նրանով, որ բեռին կիրառվում է կայունաց­ված լարումների տար­բերությունը: Հետևյալ պայմանի ապահով­ման դեպքում կայունարարի ելքային լարումը կախված չէ մուտքային լարման փոփոխությունից`

Որոշ դեպքերում, երբ բեռի դիմադրությունը փոփոխվում է մեծ տի­րույ­թում, դիտարկված սխեմաները մեծ կայունության գործակից չեն ապահովում: Նման դեպքերում կայունարարի սխե­մայում միացնում են էմիտերային կրկնիչ (նկ.10.18,գ ):

VT1 տրանզիստորի միացումը ապահովում է կայունարարի նորմալ աշխատանքը h21է անգամ փոքր նվազագույն բեռի դեպ­քում: Ընդ որում ելքային լարումը փոքր է ստաբիլիտրոնի լարումից տրան­զիստորի բա­զա-էմիտեր լարման չափով: Շրջա­պատի ջերմաստիճանի փոփոխումից տրանզիստորի բազա-էմիտեր լարումը փոփոխ­վում է: Դա բերում է կայունացման գոր­ծակցի փոքրացման: Նման ազդեցության բերում է նաև տրան­զիստորի փոփոխությունը:

   >>

 

 

 

10.4.3.Փոխհատուցումով հաստատուն լարման կայունարարներ

Լարման կայունարարի կայունացման գործակցի ու ելքային հզո­րության մեծացման, կայունացվող լարման տիրույթի ընդ­լայ­նման ավե­լի մեծ հնարավորություններ են ապահովում փոխ­հա­տուցումով հաս­տա­տուն լարման կայունարարները: Դրանք պա­րամետրական կայու­նա­րարներից տարբերվում են նրանով, որ դրանցում ելքային լարումը համեմատվում է հենակային լարման աղբյուրի լարման հետ: Կախված համեմատվող լարումների տար­­­­­բերությունից` կայունարարի կառա­վա­ տարրը ձգտում է վերադարձնել ելքային լարումը նախնական մակար­դակին:

 Կառավարող տարրը բեռին կարող է միացվել հաջոր­դա­բար կամ զուգահեռ: Համապատասխանաբար կայունարարներն էլ կոչվում են հաջորդական կառավարող տարրով և զուգահեռ կառա­վարող տարրով կայունարարներ:   

Փոխհատուցումով հաստատուն լարման կայունարարում  կառա­վա­րող տարրը աշխատում է անընդհատ կամ իմպուլսային ռեժիմնե­րում: Դրանով է պայմանավորված կայունարարների դա­սակարգումը անընդ­հատի և իմպուլսայինի:

Անընդհատ կայունա­րարում կառավարող տարրը կայունա­րարի աշխատանքի ըն­թաց­քում միշտ բաց է: Դրանով հոսում է հոսանք, որը ԿՏ-ում առաջացնում է էներգիայի զգալի կորուստ: Իմպուլսային կայու­նա­րարներում կառավարող տարրն աշ­խա­տում է բանալու ռե­ժիմում` այն կամ բաց է, կամ`փակ: ԿՏ-ով հո­սանք անցնում է միայն բաց վիճակում, հետևաբար էներգիայի կորուստը ԿՏ-ում փոքր է: 

Փոխհատուցումով անընդհատ հաջորդական կառավարող տար­րով հաստատուն լարման կայու­նարարի կառուցվածքային սխեման բեր­­­ված է նկ.10.19,ա-ում, իսկ զուգահեռ կառավարող տար­րով կայու­նարարինը` նկ.10.19, բ-ում: Այս կայունարարների հիմ­նական տարրերն են` հենակային լարման աղբյուրը (ՀԼԱ),  չափիչ տարրը (ՉՏ), համե­մա­տող տարրը (ՀՏ), ուժեղացնող տարրը (ՈՒՏ) և կառավարող տարրը (ԿՏ): ՀԼԱ - ն, որը որպես կանոն պարամետ­րական կայունարար է, ապա­­­հո­վում է արտաքին գոր­ծոնների փոփոխությունից և ժամանակից անկախ  ան­հրա­ժեշտ հաստա­տուն լարումը: Կայունարարի ելքային լա­րումը չափ­վում է ՉՏ-ի միջոցով և ՀՏ-ում համեմատվում է հենակային լարման հետ: Այդ լարումների համեմատումից ստացված տարբերու­թյունը ՈւՏ-ով ուժե­ղա­նալով` ազդում է ԿՏ-ի վրա այնպես, որ այն փո­խելով  իր պա­րա­մետրը, այդ տարբերությունը հասցնում է մինիմումի, իսկ մեծ ուժե­ղացման գործակցի դեպքում` զրոյի: Երկու սխե­մայում էլ լարման կա­յու­նացումը կատարվում է ԿՏ-ի պարամետ­րերի փոփոխման շնոր­հիվ:

Հաջորդական կառավարող տարրով սխեման աշխատում է հե­տևյալ կերպ: Մուտքային Uմ լար­ման անվանական (նոմինալ) արժեքի դեպ­քում կառավարող ԿՏ տարրը որոշակի չափով բաց է: Դրանով հո­սող հոսանքը RԲ բեռի վրա ստեղծում է Uե  լա­րու­մը: ՉՏ չափիչ տարրի միջոցով  Uե-ն  կիրառ­վում է ՀՏ հա­մե­մատող տար­րի մի մուտքին, իսկ երկրորդ մուտքին տրվում է ՀԼԱ հենա­կային լարման աղբյուրի   ելքային հաս­տատուն լարումը: ՀՏ-ի ելքում ձևավորվում է այդ լարում­ների տարբերությանը համե­մատական լարում: Այն ուժեղաց­վում է ՈւՏ ուժեղացնող տարրի միջոցով և տրվում է ԿՏ -ին: Վերջինս որոշակի չա­փով բաց է և ապահովում է ելքային Uե լարման հաշվարկային արժեքը:  Հաջորդական կառավարող տարրով սխեման աշխատում է հե­տևյալ կերպ: Մուտքային Uմ լար­ման անվանական (նոմինալ) արժեքի դեպ­քում կառավարող ԿՏ տարրը որոշակի չափով բաց է: Դրանով հո­սող հոսանքը RԲ բեռի վրա ստեղծում է Uե  լա­րու­մը: ՉՏ չափիչ տարրի միջոցով  Uե-ն  կիրառ­վում է ՀՏ հա­մե­մատող տար­րի մի մուտքին, իսկ երկրորդ մուտքին տրվում է ՀԼԱ հենա­կային լարման աղբյուրի   ելքային հաս­տատուն լարումը: ՀՏ-ի ելքում ձևավորվում է այդ լարում­ների տարբերությանը համե­մատական լարում: Այն ուժեղաց­վում է ՈւՏ ուժեղացնող տարրի միջոցով և տրվում է ԿՏ -ին: Վերջինս որոշակի չա­փով բաց է և ապահովում է ելքային Uե լարման հաշվարկային արժեքը:  Մուտքային լարման փոփոխման դեպքում փոփոխվում է նաև ԿՏ-ով հոսանքը, հետևաբար, փոփոխվում են Uե և UՉՏ լա­րումները: ՀՏ-ի մուտքում ՀԼԱ-ի լարումը չի փոխվում, իսկ UՉՏ-ն փոխվում է: Դա բե­րում է ՀՏ-ի մուտքային լարումների UՉՏ - UՀԼԱ տարբերության փոփո­խու­թյան: Այդ տարբերությունը ուժե­ղացվում է ՈւՏ-ով և կիրառվում ԿՏ-ին: Վերջինս փոխում է իր դիմադրությունն այն չափով և ուղղությամբ, որ վերական­գնում է ԿՏ-ով հոսանքի և, հետևաբար, նաև ելքային լարման սկզբնա­կան արժեքը: Եթե Uմ-ը մեծանում է, մեծանում է նաև ԿՏ-ով հո­սանքը: Դա բերում է UՉՏ-ի աճի: Մեծանում է UՉՏ-UՀԼԱ տար­բե­­րու­թյու­նը, հետևաբար, փոխվում է ՀՏ-ի ելքային լարումը: Այդ փոփո­խու­­թյու­նը բե­րում է ԿՏ-ի սկզբնական վիճա­կից որո­շակի չափով փակ­ման և դի­մա­դ­րության աճի այն չափով, որ վերա­կան­գնում է ԿՏ-ով հո­սանքի արժեքը և հետևաբար՝ ելքային լարումը: Uմ-ի նվազման դեպ­քում տեղի ունի հա­կառակ երևույթը: Փոք­րանում են հոսանքը ԿՏ-ով և UՉՏ -UՀԼԱ  լարումը: Դրան հա­մա­պատասխան ՀՏ-ի ելքային լարումը ուժե­­ղա­նալուց հետո էլ ավելի է բա­ցում ԿՏ տարրը, փոքրացնելով վերջինիս դիմադրու­թյունն այն չափով, որ վերականգնվում է ԿՏ-ի հաշվարկային հոսանքը և ել­քային լարումը:

Ճիշտ նույն եղանակով կայունացվում է ելքային լարումը բեռի  դի­մադրության փոփոխման դեպքում: Բեռի դիմադրության փոփոխու­թյու­նից փոխվում է ԿՏ-ով հոսանքը և ելքային լարումը: Ելքային լարման փոփոխությունը բերում է UՉՏ - ի փոփոխության և նկարագրված եղա­նա­կով ելքային լարման կարգավորման:

Զուգահեռ կառավարող տարրով կայունարարում ԿՏ-ին հաջորդա­բար միացված R1 ռեզիստորով անցնում է ԿՏ-ով և բեռով հոսող հո­սանք­­ների գումարային հոսանքը: Մուտքային լարման անվանական արժեքի դեպքում այդ հոսանքներն ունեն որոշակի արժեքներ և բեռով հոսող հոսանքը ելքում ապահովում է անհրա­ժեշտ լարման արժեքը: Մուտ­քային լարման աճի դեպքում բեռով և ԿՏ-ով հոսանքներն աճում են: Բեռով հոսող հոսանքի աճը բերում է ելքային լարման, հետևաբար և չափիչ տարրի ելքային UՉՏ լարման աճի: ՀՏ-ի ելքում լարումը մեծա­նում է: Մեծանում է նաև ՈւՏ- ի ելքային լարումը: Արդյունքում ԿՏ-ն ավելի է բացվում, և մուտքային հոսանքի աճը բեռից փոխանցվում է ԿՏ-ին: ԲԵռով հոսանքը վերականգնում է նախկին արժեքը, հետևաբար վերա­կանգնվում է ելքային լարման հաշվարկային արժեքը:

Ներկայումս հիմնականում կիրառվում են հաջորդական ԿՏ-ով   կայու­­­նարարներ, էներգետիկ ավելի բարձր պարա­մետ­րերի պատ­ճա­ռով: Դրանք պատրաստվում են ինտեգրալ միկրոսխեմայի տես­­­­քով:

Դիտարկենք փոխհատուցումով ելքային լարման կառա­վա­րու­­մով հաջորդական ԿՏ-ով անընդհատ ինտեգրալ կայու­նա­­րարի կառուց­ված­­քային սխեման (նկ.10.20) K142EH1A մակնիշի միկրոսխեմայի օրինա­կով: Կառուցվածքային սխեման տարբեր­վում նկ.10.19-ում բերված սխեմայից միայն նրանով, որ ավելաց­ված են բեռի կարճ միացումից սխեմայի` ըստ հոսանքի պաշտ­պա­նության (ՀՊՏ) և առանց մուտքային լարման անջատման ելքային լարումը բեռից անջատման (ԵԼԱՏ) տար­րերը: Բեռով թույլատրելի հոսանքների դեպքում ՀՊՏ-ն չի գործում և կայունարարի աշխատանքի վրա չի ազդում: Բեռի կարճ միաց­ման դեպ­քում հոսանքը գերազանցում է թույլատրելի արժեքը, ՀՊՏ-ն գոր­ծում է և ԿՏ-ին փակում է: Հոսանքը ԿՏ-ով և բեռով ընդհատվում է: Միկրոսխեման պաշտպանվում է խափանումից: Կարճ միացումը վե­րաց­նելուց հետո ԿՏ-ով և բեռով հոսում է թույլատրելի հոսանք, ՀՊՏ-ն անջատվում է և չի մասնակցում սխեմայի աշխատանքին:   

Որոշ դեպքերում, անհրաժեշտ է առանց մուտքային լարումը ան­ջա­տելու, ելքային լարումը անջատել բեռից` դրանում փոփո­խու­թյուն­ներ կատարելու նպատակով (օրինակ կարճ միացումը վերացնելու հա­մար): Այդ նպատակով միկրոսխեմայում մտցված է ԵԼԱՏ-ը: Երբ կայու­նա­րարին կիրառվում է Uանջ., լարումը գոր­ծում է ԵԼԱՏ-ը, որի ելքային UԵԼԱՏ լարումով փակվում է ԿՏ-ն, և հոսանքը բեռով ընդհատ­վում է:

Կայունարարի էլեկտրական սխեմայում (նկ.10.21) որպես կառա­վա­րող տարր օգտա­գործ­վել է T6, T7-ով կազմ­ված բաղադ­րյալ տրան­զիս­տորը: Որպես համեմատող տարր և ուժեղարար (ՀՈՒՏ) օգտա­գործ­ված է դիֆե­րեն­ցիալ կասկադ է՝ T2,T4,T5 տրան­­զիս­տոր­ներով: T2 դաշ­տային տրան­զիս­­տորը միացված է բեռի ռեժ­ի­մում: Փա­կա­նին կի­րառ­ված լարումով այն որոշակի չափով բաց է և ծա­ռայում է իբրև կո­լեկ­­տորային բեռ T5 ‑ ի հա­մար: ՀՈւՏ ‑ ի մուտ­­քե­­րից մե­կին (T5) կի­րառ­վում  է  արտա­քինից միաց­ված չափիչ տարրի` լարման բաժանիչի (R6, R7 նկ.10.22) ելքային լարումը, որը համե­մատ­վում է T1, T3, D1, D2 տարրե­րից բաղկացած ՀԼԱ‑ի ելքա­յին լարման հետ: Այդ լարումը կի­րառված է T4‑ի բազային: ՀԼԱ‑ն պարամետ­րական կայու­նարար է D1 ստաբիլիտ­րոնով ևդինամիկ բեռի ռե­ժի­մում աշխատող T1 տրանզիստորով: Կայու­նարարի ել­քային դի­մա­դ­րության փոք­­րաց­ման և անհրա­ժեշտ UՀԼԱ լար­ման ապա­հով­ման նպա­տակով միացված է էմի­տե­րային կրկնիչ T3‑ով:

Վերջի­նիս ելքային լարու­մը ապահովվում է R1, R2 լար­ման բաժանիչով: D2‑ը միացված է ուղիղ ուղղությամբ, միշտ բաց է և ծառայում է UՀԼԱ‑ի ջերմային կայունացման նպատակին: R1, R2 լարման բաժանիչից դուրս բերված 6 ելուստին արտա­քինից լարում կիրառելով` կարելի է փոփո­խել UՀԼԱ‑ի մեծությունը:

Կայունարարի աշխատանքային ռեժիմն ապահովվում է ար­տա­քին շղթաների միացմամբ (նկ.10.22): Ելքային լարման սա­հուն կարգա­վոր­ման նպատա­կով (3...12Վ տիրույթում) 14, 8 ելուստ­նե­րի միջև միացված են R6, R7 դիմադրու­թյունները: R6‑ի փոփո­խու­մով փո­փոխվում է ելքից T5‑ին կիրառվող լարումը: Դա  բե­րում է ՀՈւՏ‑ի մուտքային (UՉՏ-UՀԼԱ) լա­րում­ների տարբե­րության փոփոխու­թյան: Փոխվում է ԿՏ‑ի մուտ­քային լարումը, այն ավելի փակվե­լով կամ բացվելով փոխում է T6‑ով հոսանքը և ելքում լարման արժեքը: C2 կոնդենսատորը միացվում է 2, 12 ելուստ­ների միջև և ստեղծում է բացասական հետադարձ կապ: Այն փոքրացնում է աղմուկները և մեծացնում կայունարարի աշխա­տան­քի կայունու­թյունը: Աղմուկների փոքրացման նպա­տա­կով է միացված նաև C1‑ը 6, 8 ելուստների միջև: C3‑ը զտիչ է և փոք­րաց­նում է ել­քային  լար­ման բաբախման մեծությունը: R8, R9 դիմադրու­թյուն­ներով լարման բաժանիչը ծառայում է T9‑ի բազային անհրա­ժեշտ լարման կիրառման նպատակով: R5‑ը ծառայում է բեռի կարճ միացման դեպքում T9‑ի բաց­ման ռեժիմի ապահովման նպատակով:

Կարճ միացումից պաշտպանության սխեմայի աշխատանքը հե­տևյալն է՝ R5‑ով հոսող հոսանքը ստեղծում է դրա վրա UR5 լարման ան­կումը, որը գումարվելով R8‑ի և VT6‑ի բազա-էմիտեր լարումներին` կի­րառ­վում է T9 ‑ ի բազա - էմիտեր շղթային (UբէVT9 = UR4 + UբէVT6 +UR1): Այդ լարումը այնպիսին է, որ T9‑ը փակ է և սխեմայի աշխատանքին չի մասնակցում: Բեռի կարճ միացման դեպքում աճում է R5‑ով հոսանքը և UR5 լարումը: Դա  բերում է T9‑ի բազա-էմիտեր լարման աճի և, հետևա­բար,  նաև բացման: Վերջինիս կոլեկտոր-էմիտեր շղթայով T7‑ի բազան միա­նում է հողին (8): T6, T7 տրանզիստորները փակվում են, դրանցով հո­սանքը ընդհատվում է և չեն խափանվում: Կարճ միացման վերա­ցու­մից հետո R5‑ով հոսանքը և UR5 լարումը նվա­զում են, T9‑ը փակվում է, և կայունարարի նորմալ աշխա­տանքը վերականգն­վում է:

Բեռից ելքային լարման անջատումը իրականացվում է ար­տա­քին լարման աղբյուրից կայունարարի 9 ելուստին Uանջ.=+2Վ լարման կի­րառ­­մամբ: Uանջ. լարման բացակայության դեպքում T8 տրանզիստորը փակ է: Երբ Uանջ.  լարումը D3-ով կիրառ­վում է T8‑ի բազային, այն բաց­վում է և T7‑ի բազան հողանց­վում է (8): T6, T7 տրանզիստորները փակ­վում են, և ելքային լարումն ան­ջատ­վում է: Նորից միացման համար ան­հրաժեշտ է անջատել Uանջ. լարումը:

ԼԲ լարման բաժանիչի միջոցով փոխելով UԼԲ արժեքը`  փո­փոխում են ՀՈւՏ-ի UՀՈւՏ ելքային լարումը, դրանով իսկ փո­փոխ­վում է ԿՏ-ի սկզբնական բաց վիճակը և հետևաբար` դրանով հոսանքն ու ելքային լարումը: ԼԲ‑ի ելքային UԼԲ լարման սահուն փոփոխումով կայունարարի ելքում լարումը կարելի է փոփոխել մեծ տիրույթում:

K142EH1A ինտեգրալային կայունարարի պարամետրերն են՝ Kuկ = =40...200, Rե = 0,1...1,0 Օմ, Iբառ.= 150 մԱ, Uե = 3...12Վ, Uմ = 9...20Վ:

Կայունարարի բեռով թույլատրելի հոսանքը կարող է մե­ծաց­վել միկրոսխեմայի կառավարող տարրին (T6, T7) արտաքինից զուգահեռ միացնելով ավելի մեծ հզորության տրանզիստորներ (նկ. 10.23): Օրինակ միացնելով KT608Б (VT1) և KT803A (VT2) մակ­նիշի տրան­զիստորներ` կայունարարի բեռով թույլատրելի առա­վելագույն հոսան­քը հավասարվում է 1,1Ա:

>>

 

 

10.4. 4. Կառավարմամբ ուղղիչներ

 

Ինչպես նշվել է 10.1. -ում ուղղիչում լարումների մակարդակնե­րի և հաճախության համաձայնեցման, ինչպես նաև ուղղված լարման միջին արժեքի կայունացման խնդիրները կարող են լուծվել տիրիստորային և տրանզիստորային կառավարմամբ ուղղիչների միջոցով:

 

 

10.4.4.1. Տիրիստորային կառավարմամբ միակիսապարբե­րական ուղղիչ

Տիրիստորային կառավարմամբ ուղղիչի աշխատանքի սկզբուն­­­քին ծանոթանանք մեկկիսապարբերական ուղղման սխե­մայի օրինակով (նկ.10.24,ա): VD տիրիստորի կառավարման սխե­ման իր ելքում ձևա­վորում է մուտքային uմ լարումից որոշա­կի α ան­կյունով շեղված կա­ռա­վարող իմպուլս:  α - ն կոչվում է միաց­ման անկյուն:

Կառավարող իմպուլսը uմ > 0 արժեքի դեպքում միաց­նում է տի­րիս­­տո­րը, և մուտքային լարումը հաղորդվում է բեռին: Ակտիվ Rd բեռի դեպ­քում տիրիստորն անջատվում է այն պա­հին, երբ լարումը դրա վրա մոտե­նում է զրոյի: Հետևաբար կա­ռավարող իմպուլսի առկայության դեպ­քում, տիրիստորի միաց­­ված ժամա­նակահատվածը որոշվում է հետևյալ հավասարումով` 

որտեղ T - ն մուտքային լարման կրկնման պարբերութունն է:

          Բեռի  վրա լարման միջին արժեքը կլինի`

Օրինակ, α =0 դեպքում tի1 = T/2 և տիրիստորը լրիվ բաց է դրա­կան կիսապարբերությունների ընթացքում: α = π / 4 դեպքում tի2 = (T/2) (3/4)= =3T/8, ինչը նշանակում է, որ տիրիստորի միաց­ված  tի1 ժամանակա­հատ­վածը փոքրանում է 1/4 մասով (25%): Ինչպես երևում է նկ.10.24, բ-ից, տի­րիս­տորի միացման նվա­զա­գույն անկյան դեպքում (α = 0) բեռի վրա լարման միջին արժե­քն ունի առավելագույն արժեք` U(d)0 =Um / π: α = π/2 դեպքում U(d)π/2 = 0,5U(d)0 = Um / 2π: Եթե նվազագույն բեռի դեպքում ապահովվի, օրինակ   α = π անկյուն , այնուհատև բեռի մեծացմանը զուգընթաց փոքրացվի α անկյունը, ապա ի հաշիվ tի - ի մեծացման կարող է փոխհատուցվել ուղղիչի ելքային դիմադ­րության վրա լարման անկումը և ստանալ անփո­փոխ Ud: Տիրիս­տորային ուղ­ղիչի այդ եղանակով կառավարումը ան­վա­նում են ֆա­զաիմ­պուլսային: Այն կիրառվում է տարբեր նշա­նա­կու­թյան կերպա­փոխիչներում:

>>

 

 

 

10.4.4.2. Տիրիստորի կառավարման սխեմաներ

Տիրիստորի կառավարման սխեման պետք է ձևավորի կառա­վարող իմպուլսներ α անկյանը համապատասխանող անհրա­ժեշտ պահերին: Տիրիստորի հուսալի աշխատանքի համար այդ իմպուլսները պետք լինեն կարճատև և ճակատի մեծ թեքությամբ: Այդպիսի իմպուլսների ձևավորման պարզագույն սխեմանե­րից է դինիստորային պիկ գեներա­տորը, որի սխեման բերված է նկ. 10.25,ա-ում: Ինքնատատնման ռեժի­մում աշխատող պիկ գեներա­տորը կառուցված է VD2 դինիստորով և Cկ կոնդենսա­տո­րով: Սնող uմ լարման դրական կիսապարբերությունների ընթաց­­քում iկ կառավարման հոսան­քով Cկ կոնդենսատորը լիցքա­վոր­վում է: t1  պահին Cկ - ի վրա U լարումը  հավասարվում  է VD2 դինիս­տո­­րի միացման uVD2մի լար­մանը: Դինիստորը բացվում, անց­նում է շատ փոքր դիմադրու­թյան ռեժիմին: Դինիստորով, Rկ -ով և VD1-ի կառա­վա­րող ելուստի շղթայով Cկ կոնդենսա­տորը լիցքաթափ­վում է: Լիցքաթա­փումը շարունակվում է մինչ այն պահը, երբ դինիստո­րով հոսանքը հա­վա­սարվում է դինիստորի անջատման հոսան­քին: Այդ պահին դինիս­տորը  փոխանջատվում, անցնում է փակ վիճակին, և Cկ կոնդենսատորը  անցնում է iկ-ով լիցքավորման ռեժիմին:

Այնուհետև նկարագր­ված գոծընթացները կրկնվում են:Կառավարման iկ -հոսանքի փոփոխման դեպքում կոնդենսա­տորի վրա լարումը միացման uVD2մի  լար­մանը կհավասար­վի մեկ այլ պահի (t2): Նշանակում է փոխելով iկ-ի մեծությունը` կարելի է կառավարել տիրիստորի միացման α անկյան մեծու­թյունը` ապա­հովելով ելքային լարման ֆազաիմպուլսային կառա­վա­րում:

 Տիրիստորի կառավարման այս եղանակը կարող է կիրառվել ինչ­պես միաֆազ, այնպես էլ բազմաֆազ ուղղիչ­նե­րում:

Երկկիսապարբերական տիրիստորային կառավարմամբ ուղ­ղիչ:

Երկկիսապարբերական տիրիստորային կառավարվող ուղղիչի սխեման, կառուցված երկկիսապարբերական դուրս բեր­ված զրոյով ուղղման սխեմայի կիրառումով բերված է նկ.10.26,ա-ում: Այս սխե­մայում կառավարման էությունը հետևյալն է: Եթե տիրիս­տորների կա­ռա­վարող ելուստներին մշտապես տրված է բացող լարում,  սխեման աշ­խատում է սովորական դուրս բերված զրոյով երկկիսապարբերական ուղղման սխեմայի ռեժիմում և ելքային լարման միջին արժեքը հա­վա­սար է  Իսկ եթե յուրաքանչյուր կիսապարբերության ըն­թաց­քում կառավա­րող ազդանշանը տրվի հա­մապատասխան տիրիս­տո­րին α ան­կյամբ հապաղումով, զտիչի մուտքին կտրվի մուտքային ազդա­նշանի միայն զրոյով երկկիսապարբերական ուղղման սխեմայի ռեժիմում  և  ելքային  լարման միջին արժեքը `  

Իսկ եթե յուրաքանչյուր կիսապարբերության ընթացքում կառավա­րող ազդանշանը տրվի հա­մապատասխան տիրիստո­րին α ան­կյամբ հա­­պա­ղումով, զտիչի մուտքին կտրվի մուտքային ազդա­նշանի միայն մի մասը (նկ.10.26,բ): Այդ դեպքում ելքային լար­ման միջին արժեքը կլի­նի`   

Վերջին արտահայտությունից բխում է, որ α - ն զրոյից մինչ և π փո­փոխման դեպքում` ուղղիչի ելքային լարումը կփո­փոխ­վի առավե­լա­գույն արժեքից  մինչև նվազա­գույն (0)  արժե­քը:

Տրանսֆորմատորային մուտքով ուղղիչներում բեռի վրայի լարու­մը կարող է կառավարվել փոփոխական մուտքում տիրիս­տորային կա­ռավարումով, ինչպես ցույց է տրված նկ.10.27 -ում: Այդպիսի սխեմա­նե­րը ավելի կիրառելի են ուղղիչներում, որտեղ օգտագործվում են լար­ման նվազեցնող տրանսֆորմատորներ: Այդ դեպքում U1 » U2 և I1 « I2:  VS1,VS2 տիրիստոր­նե­րից բաղկա­ցած կառավարող օղակը ստացվում է փոքր աշխա­տանքային I1 հոսանքով, հետևաբար` փոքր չափերով և մեծ օ.գ.գ.-ով: Կամր­ջա­կային ուղղիչում (VD1...VD4) օգտագործվում են Շուտկիի դիոդ­ներ:

>>

 

 

 

10.4.4.3. Հաստատուն լարման իմպուլսային  կայունարարներ

Վերը դիտարկված փոխհատուցումով անընդհատ լարման կայու­­նա­րարներն ունեն համեմատաբար պարզ կառուցվածք,  փոքր ել­քային դիմադրություն և կայունացման մեծ գործակից: Սակայն դրանց օգտա­կար գործողության  գործակիցը (օ.գ.գ.) փոքր է: Դա պայմանավորված է նրանով, որ մուտքային լարումը  բաշխվում է բեռի և կար­­գավորող տար­րի միջև: Քանի որ ԿՏ-ն աշխատում է ակտիվ ռեժի­մում (միշտ բաց է) մուտքային լարման զգալի մասը ծախսվում է ԿՏ-ում և  բեռին չի փոխանց­վում: Արդյուն­­քում նվա­զում է մուտքային լարման աղբյուրից բեռին  փոխան­ցվող էներ­գիան, հետևաբար` և օ.գ.գ.-ն :

Օգտակար գործողության գործակցի զգալի մեծացում կարող է ապա­հովվել,  եթե անընդհատ ռեժիմում աշխատող ԿՏ-ն փոխարինվի էլեկտ­րոնային բանալիով, որը պարբերաբար (որոշա­կի T պարբե­րու­թյու­նով) միաց­վում և անջատվում է: Այդ ռեժիմում  Էներգիայի կորուստը ԿՏ-ի վրա զգալիորեն նվազում է,  հետևա­բար բեռին փոխանցվող էներ­գիան աճում է, և օ.գ.գ.-ն մեծանում է:

Եթե հաստատուն լարման աղբյուրը բեռին միացվում է պարբերա­բար բացվող և փակվող բանալիով, բեռի վրա լարումը որոշվում է հետևյալ արտա­հայ­տությյամբ`

որտեղ tի -ն բանալու կառավարող իմպուլսների տևողությունն է, T-ն` իմպուլսների կրկնման պարբերությունը, γ = tի/T – ն` իմ­պուլս­նե­րի լցման գոր­ծա­կիցը, Uմ – ը`    ԿՏ-ի միացված վիճակում մուտ­քային լար­ման միջին արժեքը:

Վերջին արտահայտությունից երևում է, որ փո­փո­խելով իմ­պուլ­ս­­նե­րի լցման գոր­ծա­կիցը 0≤ γ ≤1 տիրույթում`կարելի է բեռի վրա լարումը սահուն կարգավորել (կայունացնել) Uմ ≥ Ud ≥ 0  տիրույթում:

Պարզ է, որ բանալու բաց վիճակում փոքր (զրոյին մոտ) դիմադրու­թյան դեպքում, հզորության կորուստները ԿՏ-ի վրա շատ փոքր են, և գործ­նականում հնարավոր է ապահովել 95% և ավելի օ.գ.գ.:

Բանալու ռեժիմում աշխատող կարգավորող տարրով լար­ման կա­յու­­նարարները կոչվում են լարման իմպուլսային կայու­նա­րար­ներ (ԼԻԿ):

Անընդհատ կայունարարների համեմատ ԼԻԿ-երը,  բացի բարձր օ.գ.գ-ից, ունեն մի շարք այլ առանձնահատկություններ

- ելքային լարումը գերազանցում է մուտքային լարումը

- ելքային լարումը հակափուլ է մուտքային լարմանը,

- ելքային լարումը կայունացվում է մուտքային լարման մեծ (ավելի քան 50%) փոփոխության սահմաններում,

- Էական փոքր զանգված և գաբարիտներ տասնյակ և ավելի բարձր Վատտ ելքային հզորությունների դեպքում:

 Իմպուլսային ԼԻԿ-երի թերություներից են

- Սխեմայում հոսանքների և լարումների իմպուլսային բնույթի պատճառով զգալի աղմուկների առաջացում բեռում, մուտքային ազ­դա­նշանի աղբյուրում, շրջակա միջավայրում: Դա բերում է բարդ զտիչ­ների, էկրանների կիրառման և սխեմայի բարդացման,

- որոշակի բարդություններ իմպուլսային հետադարձ կապով  շղթաների կայունության ապահովման համար,

- անցողիկ պրոցեսների ավելի մեծ տևողություն,

- արտաքին տարրերի առկայություն (ինտեգրալ սխեմայում):

Կախված ԿՏ-ի կառավարման եղանակից` լարման իմպուլ­սային կայունարարները բաժանվում են հետևյալ խմբերի` 1)լայնա-­իմպուլ­սային մոդուլացումով (ԼԻՄ), երբ կառավարումը իրականացվում է իմ­պուլս­ների tի տևողության փոփոխումով հաստատուն հաճախության դեպ­քում, 2) հաճախականա-իմպուլ­սային (ՀԻՄ), երբ փոփոխվում է իմպուլսների կրկնման f =1/T հաճախությունը, 3) ռելեային, երբ միաժա­մանակ փոփոխվում են իմպուլսների հաճախությունը և տևողությունը:

>>

 

 

 

10.4.4.4. Լարման իմպուլսային կայունարարների կառուցվածքային սխեմաներ

Ինչպես նշվեց, ԼԻԿ-ում կառավարող տարրն աշխա­տում է իմպուլ­սային (բանալու) ռեժիմում: Ելքում հաստատուն լարում ստա­նա­լու նպա­տակով անհրաժեշտ է սխեմայում միաց­նել հարթեցնող զտիչ, որի միջոցով բեռի վրա անջատվի ելքային լարման միջին արժեքը և նվա­զեցվեն ԿՏ-ի կոմուտացիայի հար­մոնիկ բաղադրիչները:   

ԼԻԿ-ում հարթեցնող զտիչի մուտքային դիմադրությունը պետք է լինի  ինդուկտիվային: Ունակայինի դեպքում ԿՏ-ի միաց­ման պահին ԿՏ-ի փոքր դիմադրությամբ և ունակությամբ  մեծ հոսանք կանցնի: Դա կարող է հանգեցնել ԿՏ-ի գերտաքաց­ման կամ այրման: Այդ պատ­ճառով ԼԻԿ-երում միացվում են դրո­սելներ, որոնքէներ­գիայի կուտակիչ­ներ են: ԿՏ-ի միացված վիճակում դրոսելում կուտակ­վում է էներգիա, իսկ անջատման ժամանակ` այն փոխանցվում է բեռին:     

ԼԻԿ-երում դրոսելները միացվում են տարբեր սխեմաներով: Դի­տար­­կենք դրանցից մի քանիսը:

Նկ.10.28,ա-ում բերված է  բեռին հաջոր­դական ԿՏ-ով և դրոսե­լով միացված լարման նվազումով իմպուլսային կայու­նա­րա­րի կա­ռուց­­ված­քային սխե­ման, իսկ նկ.10.28,բ-ում աշխատանքը բացահայտող գրա­ֆիկները: ԿՏ-ն  բանա­լի է, որը կառա­վարման ԿՍ սխե­­մա­յից տրվող T պարբերությամբ և  tի տևո­­ղու­թյամբ UԿՍ իմ­­պուլս­ներով պար­­բերա­բար միաց­վում և անջատ­վում է: ԿՏ-ի միաց­ված tի ժա­մա­նակահատ­վա­ծում VD դիոդը փակ է կա­տո­դին տրված դրա­­կան Uմ լարումով: Մուտ­քային Uմ լարու­մը L դրո­սելի միջո­ցով հաղորդվում է Rd բե­ռին: C կոն­դե­սա­տո­րը բեռի վրա անջատում է ել­քային լարման միջին Ud արժեքը: Դրո­­­սե­լի վրա լարումը հա­վասար է UL1 = Uմ - Ud: Դրոսե­լով հո­սող iL= iL1 հո­սան­­քը ա­ճում է: Դրոսելում կուտակվում է մագ­նի­սա­կան դաշ­տի էներ­գիան: ԿՏ-ի անջատման tպահին դրոսելի հոսան­քը և կու­տակ­ված էնե­ր­­գիան ունեն  iL=ILm, Wէ =LILm2/2  առա­­­վելագույն արժեք­նե­րը: Uմ-ը դրո­­սելից և բեռից ան­­ջատ­ված է: Դրանցով id  հոսանքը, հե­տևաբար և ելքային Ud լա­րումը սկսում են նվազել: Դա հանգեցնում է դրո­սելում UL2 ինք­նին­­դուկ­ցիայի էլշու-ի ձևավորման, որը ձգտում է ար­գե­լա­կել  հո­սան­քի հե­տա­գա նվազմանը: Այդ էլշու-ն բացա­սա­կան բևեռով կի­րառ­վելով VD դիոդի կատոդին`բացում է այն: UL2-ից բաց դիոդով դրոսելում կուտակ­ված էներգիան փոխանցվում է բեռին:

Այսպիսով, բեռի վրա լարումը ձևավավորվում է  երկու բա­ղա­դ­­րիչ­նե­րից` Uմ-ը ԿՏ-ի միջոցով իմպուլսային լար­ման վերած­ված ազդա­նշանի հաստատուն բաղադրիչից և դրոսելում ինքնինդուկ­ցիայի էլշու-ով ստեղծված փոփոխական բաղադրիչը դիոդով  ու կենդենսատորով հաստատունի վերածված բաղադրիչից:

Բեռի վրա լարման կայունացումը կատարվում է հետևյալ կերպ:  Մուտքային անվանական լարման դեպքում ԿՏ-ն որոշակի չա­փով բաց է: Դրոսելով և բեռով հոսում է Id հոսանքը, որը բեռի վրա ձևա­վո­րում է Ud ելքային անվանական լարումը: Վերջինս ՉՏ չափիչ տարրի  և ԿՍ-ի միջոցով գեներաց­նում է  tի0 տևողու­թյամբ և T պարբերու­թյամբ UԿՍ ելքային իմ­պուլ­սները, որոնք tի0-ի ընթացքում միաց­նում են ԿՏ-ն, իսկ tդ0 = T - tի0 -ի  ընթաց­քում` անջատում:

Մուտքային լար­ման անվանական լարումը գերազան­ցելու դեպ­քում մեծանում է հոսանքը ԿՏ-ով և լարումը բեռի վրա: Աճում է ՉՏ-ի ելքային լարումը, որը ազդելով ԿՍ-ի վրա, փոք­րացնում է ելքային UԿՍ իմ­պուլս­ների տևողութ­յունը այն չափով, որ ԿՏ-ն բաց է ավելի փոքր ժամանա­կա­հատվածում  (tի1<tի0) և վերական­գնվում է ելքային լարման նամինալ արժեքը:  Մուտքային լար­ման անվանական լարումից փոք­րաց­­ման դեպքում առկա է հակա­ռակ գործընթացը: Փոք­րա­նում են հոսանքը բեռով և ել­քային լա­րումը: Փոքրանում է նաև ՉՏ-ի ելքային լարումը: Դա բերում է ԿՍ-ի ելքային UԿՍ իմպուլս­ների tի տևողության մեծաց­ման այն չափով (tի2>tի0), որ վերականգնվում է ելքային լարման անվանական արժեքը: Քանի որ γ = tի / T ≤ 1, կայունարարի ելքային լարումը փոքր է մուտքային լա­րումից, որի պատճառով կայունարարը կոչվում է լարման նվազումով կայունարար: Լարման կայունա­ցումը իրականացվում է կառավարող իմպուլսի tի տևողության փոփոխման շնորհիվ, այդ պատճառավ կայու­նա­րարը կոչվում է նաև  լայնաիմպուլ­սային մոդուլացումով (ԼԻԿ):

Դիտարկված սխե­ման  զգալի չափով նվազեցնում է ԿՏ-ի վրա հզո­րու­­թ­յան կորուս­տը և մեծաց­վում է օ.գ.գ.-ն: Եթե ԿՏ-ի պարամետրերը մոտե­նում են իդեա­լա­կան բանալու պարա­մետ­րե­րին, հզորության կո­րու­ստ­­նե­րը ձգտում են զրոյի, և դրանով իմպուլսային կայունա­րար­ները դառ­նում են գերադասելի անըն­դատ կայունարարների համե­մատ:

Այս ԼԻԿ-ը կարող է աշխատել L-ով անընդհատ (բ) և ընդհատ (գ) հոսան­քով ռեժիմներում: Անընդհատ հոսանքով ռեժիմում դրո­սե­­լի ին­դուկ­տիվությունն ընտրվում է հետևյալ պայմանից`

Ինդուկտիվության նշված արժեքից փոքր արժեքների դեպ­քում, սխեման աշխատում է ընդհատ հոսանքով ռեժիմում: Հո­սան­քը դրոս­ելում հավասարվում է զրոյի: Դիոդը փակվում է, մինչ­դեռ ԿՏ-ի փակման իմպուլսը բացակայում է: Այդ ժամանակ դրոսելում հոսանքը և դրա վրա լարումը բացակայում են: Դա բերում է ԿՏ-ի նորմալ աշխատանքից շեղման, հետևաբար ունա­կության մեծացման և դրոսելով ու բեռով հոսանքի բաբախման մեծացման:  

Անցնենք լարման բարձրացումով ԼԻԿ-ի կառուցվածքային սխե­մայի դիտարկմանը, որը  բերված է նկ10.29 -ում: Այստեղ ԿՏ-ն միաց­նում կամ անջատում է մուտքային լարման աղբյուրը L դրո­սե­լին: ԿՏ-ի միաց­ված վիճակում մուտքային լարումը միաց­ված է դրոսելին: Դրո­սե­լով iԿՏ հոսանքը գծային օրենքով աճում է, և դրա­նում կուտակվում է մագնիսական դաշտի էներգիան: Rd բեռը և C կոնդենսատորը փակ VD դիոդով անջատված են ԿՏ-ից:  Բեռով հոսանքն ապահովում  է նախորդ  պարբերության ընթաց­քում կոն­դենսատորի վրա կուտակված լիցքերով ստեղծ­ված լարումը:

Երբ ԿՏ-ն անջատվում է, դրոսելում հոսանքը նվա­զում է: Դրո­սե­լում առաջանում է ինքնինդուկցիայի էլշու, որը գումար­վում է մուտքային լարմանը: VD դիոդը բացվում է, և բեռին հաղորդվում է մուտքային լարումից մեծ լարում: Դրոսելում կուտակված էլեկ­տ­րա­մագնիսական էներգիան դիոդով հաղորդվում է բեռին:

Բեռի վրա լարման միջին արժեքը կախված է իմպուլսների լցման գործակցի մեծությունից:

Ելքային լարման (Ud) նոմինալ արժեքի գերազանցման դեպ­քում մեծանում է ՉՏ-ի ելքային լարումը, որը փոքրացնում է ԿՍ-ի ելքային կառավարող իմպուլսների տևողությունը: Արդյունքում դրոսելում կու­տակված էներգիան փոքրանում է այն չափով, որ վերականգնում է ել­քային լարման անվանական արժեքը: Ելքային լարման փոքրացման դեպ­քում ԿՍ - ն մեծացնում է կառավարող իմպուլսների տևողությունը: Մե­­­ծա­­նում են դրոսելում կուտակված էներգիան և ելքային լարումը:

Լարման բարձրացումով ԼԻԿ-ում, ի տարբերություն լարման նվա­զումով ԼԻԿ-երի, դրոսելը զտիչի դեր չի կատարում, հետևա­բար, բեռի վրա լարման բաբախման ամպլիտուդը ավելի մեծ է, և հարթեցման համար պահանջվում է շատ մեծ ունակություն: 

Այսպիսով, դիտարկված երկու իմպուլսային կայունարար­նե­րի հա­մեմատումից եզրականացնում ենք, որ դրանցից առա­ջինը ելքում ապա­հովում է մուտքային լարումից փոքր լա­րում­, և անհրաժեշտ բա­բա­­խումների մակարդակը ստացվում է ավելի փոքր L-ի և C-ի դեպ­քում:

Երկրորդ կառուցվածքային սխեմայով իմպուլսային կայու­նա­րար­ներում ելքային լարումը գերազանցում է մուտքային լար­ման արժեքը, սակայն բաբախման հարթեցման համար պա­հան­ջվում է շատ ավելի մեծ ունակության կոնդենսատոր:

Հնարավոր է նաև լարման շրջումով իմպուլսային կայու­նա­րարի սխե­մա, ուր կառավարող ԿՏ տարրը միացվում է հաջոր­դաբար բեռին և դրո­սե­լին (նկ.10.30): Այստեղ, ինչպես և նախորդ սխեմայում, ԿՏ-ի միաց­ված վիճակում L դրոսելում կուտակ­վում է էլեկտրամագ­նիսա­կան էներգիա: VD դիոդը փակ է բեռով անցնող հոսան­քն ապահո­վվում է C - ում նա­խորդ պար­բերության ընթաց­քում կուտակված լիցքերով: ԿՏ-ի անջատ­ման դեպ­քում դրոսելով հոսանքը սկսում է նվազել: Դրոսելում ինդուկտ­վում է ինքնին­դուկ­ցիայի էլշու, որն ուղղված է հոսանքի փոք­րացման արգե­լակ­­մանը: Էլշու-ի  բևեռականությու­նը այնպիսին է (ցույց է տրված փա­կա­գծերում), որ VD դիոդը բացվում է, և դրոսելում կու­տակ­­ված էներ­գիան փոխանցվում է C կոնդեսատորին և Rd բեռին: Այս կայունարարում ելքային լարման բևեռականությունը հակափուլ է մուտ­քային լարման բևեռականությանը, այդ պատճառով կոչվում է շրջող կայունարար:

Իմպուլսային կայունարարներում դրոսելի և կոնդենսատորի միա­ցումը հարթեցնում է ելքային լարումը, այդ պատճառով կայունարարի մուտքային լարման բաբախումներին խիստ պա­հանջներ չեն ներ­կայաց­­վում, և որոշ ԵԷՍԱ-ներում ուղղման սխե­մայի ելքում զտիչ չի միաց­վում: Դա փոքրացնում է ԵԷՍԱ-չափ­սերը:

>>

 

 

 

10.4.4.5. Լարման իմպուլսային կայունարարների էլեկտրական սխե­մա­ներ

Դիտարկենք իմպուլսային կայունարարների մի քանի  էլեկ­տ­րա­կան սխեմաներ: Դրանցից պարզա­գույն սխեման բեր­ված է նկ.10.31,ա-ում: Սխեմայում կառավարող տարրը VT1 տրանզիս­տորն է: Կառա­վա­րող սխե­ման DA1 ԻԳՈՒ-ով կոմպա­րատոր է , որի մուտ­քե­րից մեկին միաց­­ված է R1, VD1 տարրերով կազմված պարա­մետրա­կան կայու­նա­րարը` որպես հենակային լարման աղբյուր, իսկ երկ­րորդ մուտքին կիրառվում է ելքային լարման մի մասը R2, R3-ով կազմ­ված ՉՏ-ից: 

Կայունարարի մուտքային լարման միացման դեպքում DA1-ի չըշր­ջող մուտքին տրվում է պարամետրական կայունարարի ել­քային UՀԼԱ լարումը:  DA1-ը անցնում է դրական ելքով կայուն վի­ճակին (UԿՍ=UԿՍ+): VT1-ը բացվում է և  L, R2, R3, C1 տարրե­րով հո­սանք է անցնում: C1-ը լից­­քավորվում է մինչև այն պահը, երբ  R3-ի վրա UՉՏ լա­րումը հավա­սար­վում է UՀԼԱ լարմանը: UՉՏ=UՀԼԱ պահին DA1 կոմպա­րա­տորը շըրջ­վում, անցնում է ելքում UԿՍ=UԿՍ- բացասկան կայուն վիճակին: UԿՍ- լարումով VT1-ը փակ­­­­վում է: Դրոսելով iL  հոսանքը սկսում է նվա­զել: Արդյունքում դրո­սե­լում ինդուկտ­վում է էլշու, որից VD2-ը բացվում է: L-ում  կու­տակ­­­­ված  էներգիան  փոխանցվում  է  C1 - ին:

L - ով  հոսանքը շարունա­կում է նվազել մինչ այն պահը, երբ ընդունում է բեռի հոսան­քից փոքր արժեք: Այդ պահից սկսած` C1 -ի լիցքաթա­փու­մը բեռով չի փոխահատուցվում  iL -ով լիցքավորումով: Լարումը բեռի վրա նվազում է: Նվազում է նաև ՉՏ-ի ելքային UՉՏ լարումը: Երբ UՉՏ -ն հավասար­վում է կոմպարատորի չշրջող մուտքի UՀԼԱ լարմանը, կոմպարատորը շըրջ­վում անցնում է UԿՍ=UԿՍ+ վիճակին: VT1-ը բացվում է, և նկարագր­ված գործընթացները կրկնվում են այնքան ժամանակ, մինչև որ ելքում հաս­տատ­վում է կայու­նաց­ված լարման հաշվարկային արժեքը, մուտքային լար­ման անվանական արժեքի դեպքում:

Մուտքային լարման անվանական արժեքից մեծացման կամ փոք­րաց­ման դեպքում ԿՍ-ն փոփոխում է VT1-ի բաց և փակ վիճակների ժա­մա­նա­կահատվածներն այնպես, որ ելքում վերա­կանգնի լարման արժե­քը: Կայունացված լարումը տատանվում է Uե=UՀԼԱ (R2+R3)/ R3 ամպլի­­տու­դով, որի մեծությունը կախված է DA1 ուժեղարարի զգայնությունից:

Նկ.10.32ա-ում բերված է լայնաիմպուլսային մոդուլացումով աշ­խա­տող իմպուլսային կայունարարի սկզբունքային էլեկտրա­կան սխե­ման, իսկ բ-ում` սխեմայի աշխատանքը բացահայտող գրաֆիկները: Սխե­ման բաղկացած է DA1... DA3 ԻԳՈՒ-ներով կազ­մված լայ­նաիմ­պուլ­­սային մոդուլացումով ԼԻՄԳ լարման գեներատորից, VT1 կառավարող տրան­զիս­տորից, R6,R7 ռե­զիս­­տոր­ներից բաղկացած չափիչ տարրից (ՉՏ) և VD, L, C1 տարրերից: Մուտքային Uմ լարման անվանական  արժեքի դեպքում,  VT1 կա­ռա­վա­րող տարրին ԼԻՄԳ-ի ելքից տրվում են T պար­բերու­թյամբ կրկնվող և tի0 տևո­ղությամբ UԿՍ իմ­պուլ­սները:

Դրանք ձևավոր­վում են ՉՏ-ի  ել­քային UՉՏ0 լարումով,  որը համեմատական է կայու­նարարի ելքային Uանվանական լարմանը (նկ.10.32,բ): Ելքային լարման Ud › Uեն դեպքում,  ՉՏ-ի ել­քային  UՉՏ0 լարումը աճում, ընդու­նում է UՉՏ1 արժեքը: ԼԻՄԳ - ի ելքում UԿՍ=UԿՍ1 իմպուլսների տևո­­ղու­թյունը փոքրանում, ընդունում է tի1 ար­ժե­­քը: Արդյունքում կայունարարի ելքային լարումը նվազում, վերա­­­կան­գ­նում է լար­ման անվանական արժեքը: Մուտքային լարման անվանական արժե­քից փոքր (Ud < Uեն) արժեքի դեպքում տեղի է ունե­նում հակառակ գործընթացը` UՉՏ0-ն փոքրանում, ընդունում է UՉՏ2 - արժեքը, որը հանգեց­նում է UԿՍ = UԿՍ2 իմպուլսների tի2 տևողության մեծացման և ելքային լարման անվանա­կան  արժեքի վերականգնման: Նույն  սկզբունքով կառուց­վում են հա­­­­ճախութաիմպուլսային մոդուլացումով (ՀԻՄ) կայունա­րար­ները: Կայու­նա­րա­րում միաց­վում է սպասող ուղղանկյուն իմպուլսների գենե­րատոր, որը ձևավորում է կարգավորող տարրի միացված ռեժիմի ժա­մա­նա­կահատ­վածը: Գեներատորի  թողարկման  հաճախությունը կախ­­­­­ված է ելքային լարման անվանական արժեքից շեղման մեծու­թյունից: Հա­ճա­­խության ձևավորման խնդիրը լուծվում է ինտեգրատորի և կոմ­պա­րա­տորի միջոցով ուղղանկյուն իմպուլս­ների գեներա­տո­րի կիրառու­մով: Ինտեգրատորի մուտքին տրվում է կայունա­րարի ելքային լարման ան­վանական արժեքից շեղ­ված և ուժե­ղաց­ված ազդանշանը: Ինչքան մեծ է  այդ  շեղումը,  այնքան  ավելի արագ է ինտեգրատորի ելքային լարումը հավա­սարվում կոմպա­րատորի գործարկման շեմային լարմանը: Վեր­ջի­նիս գործար­կու­մով թողարկվում է սպասող ուղղանկյուն իմ­պուլ­սների գեներա­տորը: Միացվում են կայունարարի ԿՏ տարրը և ինտեգրատորի կոնդենսատորի լիցքաթափման բանալին: Արդյունքում ինչքան փոքր է ելքային լարման շեղումը, այնքան ավելի փոքր է ԿՏ-ի միացման - ան­ջատ­ման հաճախությունը և հակառակը:       

Նկ.10.33-ում բերված է ՀԻՄ կայունարարի սխեմայի մի տարբե­րակ: DA1-ը ելքային լարման անվանական արժեքից շեղ­ման լարման  ուժե­ղարարն է: Ինտեգրատորը կազմված է DA2 ուժե­ղա­րարից R, C2 տար­րե­րից և SW1 բանալուց: DD2-ը հիս­տերե­զիստային բնութագծով կոմ­պա­­րատոր է (օրինակ Շմիտտի տրի­գեր), որի ելքային լարումով թո­ղարկ­վում է սպասող ռեժիմում աշ­խատող DD1 գեներատորը: DD1-ը կառավարում է VT1- ով ԿՏ-ի և SW1 բանալու աշխատանքը: Ուժեղա­րա­րի մի մուտքին տրվում է հե­նա­կային Uհ լարումը, իսկ մյուս մուտքին` ելքային լարումը: Դրանց ուժե­ղացված տարբերությունը SW1 բանալու անջատ­ված վիճակում ինտեգրվում է  DA2-ով  կազմ­ված ինտեգրա­տո­րով: Ինտեգրատորի ելքում լարումը փոփոխվում է գծային օրենքով: Երբ այն հավասարվում է DD2 կոմպարատորի շեմային լարմանը, կոմ­պարատորը գործարկվում է: Դրա ելքային ազդա­նշանով թողարկվում է DD1-ը, որը որոշակի ժամանակ (ելքային իմպուլսի տևողությամբ) միաց­ված է պահում  VT1 կարգավո­րող տարրը և SW1 բանալին: Դրանց միացման ընթացքում ինտեգրա­տորի ելքային լարումը նվազում է մինչև զրո արժեքը: DD2-ը, հետևաբար և  DD1-ը վերադառնում են սկզբնա­կան վիճակին: VT1-ը և   SW1-ը անջատվում են: Ինտե­գրատորի ելքում լարումը նորից սկսում է աճել DA1- ի ելքային լարումից, որն առա­ջա­նում է ելքային լարման անվանական արժեքի շեղումից: Ինչքան մեծ է այդ շեղումը, այնքան ավելի արագ է փոփոխվում ինտեգրատորի ել­քային լարումը, հետևաբար ավելի մեծ է DA2-ի ելքային ­ իմ­պուլ­սների հաճախությունը:

Կայունարարի ելքային լարման կայունությունը կախված է DA1- ի ուժեղացման գործակցի մեծությունից և ուղիղ համեմատական ուժե­ղացման գործակիցին:

Դիտարկված սխեմաներում պատկերվել են երկբևեռ տրան­զիս­տոր­ներով կառավարող տարրերով իմպուլսային կայ­ունարարներ: Այդ ԿՏ-ները հաջողությամբ կարող են փոխարին­վել դաշտային,  IGBT և այլ տեսակի տրանզիստորներով, ինչպես նաև տիրիստորներով: Դրան­ցում փոփոխվում է միայն կառա­վար­ման սխեմայի կառուցվածքը:

>>

­

 

 

10.4.4.6. Կոնդենսատորների կոմուտացմամբ  իմպուլսային երկրորդային սնման լարման  աղբյուրներ

Իմպուլսային կայունարարում դրոսելը գերլարումների և էլեկ­տ­րա­մագ­նիսական աղմուկների առաջացման աղբյուր է, և որոշ սխեմա­նե­րում դրանց առկայությունը ցանկալի չէ : Այդպիսի դեպքերում կիրառ­վում են կոնդենսատորների կոմուտացմամբ ԵԷՍԱ-ներ: 

Կոնդենսատորների կոմուտացմամբ ԵԷՍԱ-ի կա­ռուց­ված­քային սխե­մա­ները բերված են նկ.10.34,ա,բ-ում: Այդ սխեմաները իրա­կա­նաց­ված են ICL7660 (1168EП1) ինտեգրալ միկրոսխե­մա­նե­րում: Միկրոսխե­ման բաղ­կացած է S1 - S4 երկկողմանի դաշ­տային ՄՄԿ (МОП) տրան­զիստոր­նե­րով բանալիներից, տա­կ­տային իմպուլսների G գեներատո­րից և բա­նալիների կառավար­ման սխեմայից: Կառավարման սխեման ՈՉ տարր է, որով ապահովվում է S1, S3-ի միացված վիճակում S2, S4-ի անջատ­ված վիճակը և S1, S3-ի անջատ­ված վիճակում` S2, S4-ի միաց­ված վի­ճակը: C1 կոնդենսատորը մուտքային շղթայից լիցքերը տեղա­փոխում է C2 - ին, իսկ C2 - ը պահպանում է լարումը ելքում C1 - ի լից­քա­վորման ընթացքում:

Նկ.10.34,ա-ում բերված է  ինվերտորի  սխեման: Այն աշխա­տում է երկու տակտով: Առաջին տակտի ըն­թացքում միացված են S1 և S3 բանալիները: C1 կոնդենսատորը միացված է մուտքային լարմանը և լիցքավորվում է մինչև Uմ արժեքը: Երկ­րորդ տակ­տում միանում են S2 և S4 բանալիները: C1 կոնդենսա­տորն ան­ջատ­վում է մուտքից և շրջված միանում է ելքին: Դրա­նով C1 -ի լարումը փոխանցվում է C2-ին (բեռ­ին)` ելքում ապահովելով մոտավորապես - Uմ լարում:

Լարման կրկնիչի սխեման պատկեր­վածէ նկ.10.34,բ-ում: Այս­տեղ առաջին տակտի ընթացքում միաց­ված են S2 և S4 բանալի­ները: C1-ը միացված է Uմ -ին և լիցքավորվում է: Երկրորդ տակ­տում  S2, S4-ը ան­ջատ­վում, միանում են S1, S3-ը: Վերջիններս C1-ը միացնում են հաջոր­դաբար և համաձայն Uմ -ին: C2-ին հաղորդվում է ≈2Uմ լարում:

>>

 

 

Ստուգողական հարցեր

1.Թվարկել եկրորդային էլեկտրասնման աղբյուրների տա­րա­­տե­սակությունները և բացատրել դրանց նշանակությունը:

2. Բացատրել միաֆազ հոսանքի միակիսապարբերական և երկ­կիսապար­բե­րա­կան ուղղիչների աշխատանքը:

3. Բացատրել բազմապատկումով ուղղիչների աշխա­տան­քը:

4. Ո՞րն է զտիչի գործառույթը:

5. Ինչպե՞ս մեծացնել զտիչի հարթեցման գործակիցը:

6. Դասակարգել հաստատուն լարման կայունարարները:

7. Բացատրել լարման պարամետրական կայունարարի աշխա­տան­քի սկզբունքը,  և թվարկել դրանց թերությունները:

8. Գծել լարման փոխհատացումով անընդահատ կայունա­րարի կառուցվածքյին սխեման

9. Բացահայտել լարման պարամետրական  և փոխհատու­ցու­մով կայունարարների պարամետրերի տարբերությունները:

10. Ինչպե՞ս է աշխատում լարման  փոխհատուցումով կայու­նա­րարի կարճ միացումից պաշտպանող շղթան:       

11. Եռաֆազ հոսանքի ուղղման ի՞նչպիսի սխեմաներ կան:

12. Թվարկել եռաֆազ հոսանքի կամրջակային սխեմայի առա­վելությունները դուրս բերված զրոյով սխեմայի համեմատ:

13.Որո՞նք են իմպուլսային ԵԷՍԱ-ների առանձնահատ­կու­թյուն­ները

14. Գծել լարման նվազումով իմպուլսային կայունարարի կառուց­վածքային սխեման, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

22. Գծել լարման բարձրացումով իմպուլսային կայունա­րարի կա­ռուց­­վածքային սխեման, բացատրել աշխատանքի սկզբունքը:

23. Գծել լարման շրջումով իմպուլսային կայունա­րարի կառուց­վածքային սխեման, բացատրե աշխատանքի սկզբունքը:

24. Կատարել նվազումով, բարձրացումով և շրջումով լար­ման իմպուլսային կայունարարների հատկությունների համե­մա­տական վերլուծություն:

25. Բացատրել լայնաիմպուլսային մոդուլացումով լարման իմպուլսային կայունարարի աշխատանքը:

>>

 

 

 

ՀԱՎԵԼՎԱԾՆԵՐ

Հավելված 1:  Մեթոդական ցուցումներ սխեմաների տարրերի ընտրման վերաբերյալ

ԻԳՈՒ -ների ընտրման ժամանակ անհրաժեշտ է ապա­հովել առաջա­դրան­քում տրված պարամետրերի և  ընտրվող ուժե­­ղա­րարի պարա­մետ­րերի համա­պատասխանու­թյունը` համաձայն հետևյալ առնչություն­ների:

ԻԳՈՒ-ի ուժեղացման Ku գործակիցը պետք է առա­ջա­դրանքում պահանջ­վող Ku1 ուժեղացման գործակ­ցից մեծ լինի, որպես­զի հետա­դարձ կապի միջո­ցով ապահովվի պահանջ­վող Ku1 արժեքը (Ku > Ku1):

ԻԳՈւ-ի միավոր ուժեղացման f1 հաճախությունը պետք է գերա­զանցի առաջադրանքում տրված առավելագույն fսբ հաճա­խությունը Ku1 անգամ  ( f1 Ku1∙fսբ),

ԻԳՈւ-ի ելքային լարման Uեm արժեքը պետք է լինի հավասար կամ մեծ առաջադրանքում պահանջվող ելքային լար­­ման Uեmառ. առավելա­գույն արժե­քից (Uեm≥Uեmառ.),

 ԻԳՈւ-ի ելքում միացվող բեռի լրիվ դիմադրությունը պետք է գերա­զանցի ԻԳՈՒ-ի բեռի նվազա­գույն Rբmin արժեքը  (Rբլ ≥Rբmin): Այդ դեպքում ԻԳՈՒ-ի ելքային հո­սանքը չի գերա­զանցում  թույլատրելի Uեm/Rբmin մեծությունը: Rբլ-ը որոշվում է առաջադրված Rբ-ով և դրան միացված զուգահեռ դիմադ­րու­թյուններով:

ԻԳՈւ-ն իմպուլսային սարքերում կիրառելիս ելքային լար­ման աճի ան­հրա­ ժեշտ առավե­լագույն Uեm / tճ արժեքը պետք է հավասար լինի ԻԳՈւ-ի Vu մեծությանը կամ նրանից փոքր (tճ-ն սխեմայում առաջադրված ճակատի նվա­զագույն արժեքն է):

ԻԳՈւ- ի մուտքերում և հետադարձ կապի շղթայում միացվող ռեզիստոր­ների արժեքները պետք է ընտրվեն որոշակի սահման­նե­րում: Մուտքում միաց­վող ռեզիստորի դիմադրությունը պետք է մեծ լինի, որպեսզի մուտքային ազդա­նշանի աղբյուրը չգերբեռն­վի: Միաժամանակ այն շատ չի կարող մեծացվել, քանի որ այդ դեպքում մուտքային հոսանքը ռեզիստորի վրա առաջացնում է մեծ լարման անկում, և ուժեղացման գործակիցը փոքրանում է: Սովորաբար ուժեղարարի մուտքային շղթայում միացվող ռեզիս­տորի դիմադրությունն ընտրվում է  (1...10) կՕմ տիրույթում: Հե­տադարձ կապի շղթայի ռեզիստորի դիմադրությունը որոշվում է պահանջվող ուժեղացման գործակցի և հե­տադարձ կապի շղթա­յով հոսող հոսանքի արժեքներով: Մեծ մասամբ այդ դիմադրութ­յունը գտնվում է (10...100)կՕմ սահմաններում: Ավելի մեծ դի­մադ­րություններն օժտված են աղմուկների մեծ մակարդակով:

Ռեզիստորների դիմադրությունների ընտրումից և հաշվար­կից հետո ան­հրաժեշտ է ընտրել դրանց մակնիշը: Մակնիշն ընտր­վում է` հիմք ընդունելով արտադրվող ռեզիստորների ար­ժեքները համաձայն E24 կամ E48 շարքերի սան­դ­ղակի, որորնք բերված են աղյ. Հ11.1-ում: Եթե ռեզիստորի դիմադ­րու­թյունն այդ շարքերում բացակայում է, ընտրվում է հաշվարկային արժեքին ամե­նամոտ արժեքով շար­քի դիմադրությունը (մեծ կամ փոքր):  Խնդրի ավելի խիստ պահանջների դեպ­քում շարքի դիմադրությունների հաջոր­դական և զուգահեռ միացումով ապա­հով­վում է հաշվարկային դիմադրության արժեքը: Հաշվվում է շարքից ընտր­ված ռեզիստորում հզորության ծախսը` P=U2/R=I2R,  որտեղ U-ն սխեմայում տվյալ ռեզիս­տորի վրա լարումն է, I-ն` դրանով հոսանքը: Ռեզիստորի մակնիշն ընտրվում է դիմադրությունների սանդ­ղակից ըստ ռեզիս­տորի դիմադրու­թյան արժեքի և հաշվարկ­ված  P հզո­րության: Ընդ որում, ընտր­ված ռեզիս­տորի հզորությունը, որը բերվում է ռեզիս­տորների աղյուսակներում, պետք է  հավասար լինի հաշ­վարկային հզորությանը կամ դրանից մեծ:

Օրինակ, ենթադրենք ռեզիստորի հաշվարկային դիմադրութ­յու­նը 3,25 կՕմ է: Ռեզիստորների սանդղակից ըն­տրում ենք 3,3 կՕմ դիմադրու­թյան ռեզիս­տորը: Հաշվում ենք վերջինում հզորության ծախսը: Ենթադրենք ստացվեց P=0,2 Վտ: Ռեզիս­տոր­ների աղյուսակից (աղյ.Հ11.1) ընտրում ենք C2-33H մակ­նի­շի P=0,25Վտ հզորության ռեզիստորը: Այդ հզորության ռեզիստոր­ներն արտադր­վում են (1...5,1)գ106 Օմ E24 շարքի դիմադրություն­ներով: Ընտրված 3,3 կՕմ դիմադրությունը այդ շարքում է: Այս­պիսով, ընտրում ենք  մակ­նիշի  ռեզիս­տո­րը: Եթե P=0,4 Վտ, ընտրում ենք  մակ­նիշի ռե­զիս­­տո­րը:

Փոփոխական ռեզիստորներն ընտրվում են նույն սկզբուն­քով, ինչ որ հաստատուն ռեզիստորները: Դրանք արտադրվում են E6 շարքի սանդղակով (աղյ. Հ11.2):               Կոնդենսատորների մակնիշի ընտրումը կատարվում է` ելնե­լով տվյալ կոնդենսատորի ունակության հաշվարկային արժեքից և սխեմայում դրա վրա լարման առավելագույն մեծությունից: Ընդ որում, կոնդենսատորների վերա­բերյալ աղյուսակում լարման բերված մեծությունը պետք է հավասար լինի կամ սխեմայում լարման առավելագույն մեծությանը կամ դրանից մեծ :

Օրինակ, ենթադրենք կոնդենսատորի հաշվարկային արժեքը  5,1գ102 պՖ է, իսկ լարումը կոնդենսատորի վրա` 20 Վ: Կոնդենսա­տոր­ներն արտադրվում են E24 և E6 շարքի արժեք­նե­րով: Աղյուսակ 8.3-ից ընտրում ենք K10-17  մակնիշի աշխա­տան­քային 25Վ լարումով կոնդենսատորը [5,1գ102 պՖ ունակությամբ կոն­դ­են­­սա­տորը գտնվում է ( 2.2գ102... 22գ105 ) պՖ շարքում]: Ընտրված կոն­դենսա­տորը կլինի` 

Եթե անհրաժեշտ ունակության   կոնդենսատորը E24 կամ E6 շար­քերում բացակայում է, ընտրվում է հաշվարկային արժեքին ամենամոտ արժեքով ունա­կության կոնդենսատորը (մեծ կամ փոքր):  Խնդրի ավելի խիստ պահանջ­ների դեպքում շարքի կոն­դեն­սատորների հաջոր­դական և զուգահեռ միացումով ապահով­վում է հաշվարկային ունակության արժեքը:

Կիսահաղորչային դիոդների վերաբերյալ գրականություննե­րում բեր­վում են դիոդների էլեկտրական և շա­հա­գործման սահ­մա­նային պա­րամետրերը: Դիոդների ընտրու­թյունը կատարվում է սխեմայում միաց­վող դիոդի պարամետ­րերի և գրականությունում բերված դիոդների պարամետրերի համե­մատումով: Էլեկտրա­կան պարամետրեր են` բաց վիճակում դիո­դի վրա ուղիղ լարման միջին (Uու.մ) և փակ վիճակում` դիոդով հակառակ հոսանքի (Iհ) արժեքները: Շահագործման սահմա­նային պարամետրերն են` դիոդի վրա հա­կառակ լարման առա­վելա­գույն (Uհ), ուղիղ միջին  հոսանքի (Iու.մ.),  աշխատանքային հաճախու­թ­յան (fա)  և շրջա­պա­տի ջերմաստիճանի (Tա)   առա­վե­լագույն արժեք­ները:Օրինակ, ենթադրենք սխեմայում միացված դիոդի հաշ­վար­կային անհրա­ժեշտ պարամետրերն են` Uու.մ =1Վ, Iհ =50մկԱ, Uհ =  15Վ, Iու.մ.= 25մԱ, Tա ≤ 300C: Այդ պարամետրերին բա­վա­րա­րում է D106A դիոդը (աղյ.Հ9.1):

>>

 

 

          Հավելված 2: Էլեկտրոնային շղթաների հաշվարկային օրինակներ:

 Օրինակ 1: Ընտրել սխեման և հաշվել  հաստատուն  հոսանքի մաս­­շտա­բային   ուժեղարար:  Հաշվարկային   տվյալներ `  ուժեղացման   գործակիցը

Ku1 = - 50,  բեռի դիմադրությունը Rբ ≥ 5կՕմ, ելքային առավելագույն լարումը

Լուծում: Ընտրում ենք չշրջող մասշտաբային ուժեղարարի նկ.4.2,ա-ում բեր­ված սխեման: Սխեմայի ելքում միացնում ենք  Rբ  բեռը: Հաշվարկը սկսվում է ԻԳՈՒ-ի ընտ­րումով (տես հավելված 1): Առա­ջա­դրան­քի պայմաններին բավարարում է 140УД8А մակ­նի­շի ԻԳՈՒ-ն, որի պարա­մետ­րերն են`

Մասշտաբային ուժեղարարի ուժեղացման գործակիցը հաշվում ենք օգ­տվե­­­լով (4.10) արտահայտությունից: ԻԳՈՒ-ի համար լրիվ բեռը   դիմադրությունն է: Հետևա­բար, նվա­զա­գույն բեռի ապահով­ման պայմանը կա­րող է արտա­հայտ­վել հետևյալ առնչությամբ՝

Տեղադրելով (4.10) - ի մեջ |Ku1| = 50 ` կստանանք R2=50R1Ընտրում ենք R1=1կՕմ=R3 և հաշվում՝  R2=50 կՕմ : Այնուհետև վերջին արտահայտությունում R2-ը փոխարինում ենք 50R1 -ով և ստուգում ենք Rբլ. > Rբmin պայմանը՝

Հաշվում ենք ռեզիստորների վրա անջատված հզորու­թյան առա­վելագույն արժեքները: R1 և R2 ռեզիստոր­նե­րով հո­սում է   հոսանք: Հետևաբար   Հզորությունների ստաց­­ված արժեքներից տես­նում ենք, որ դրանք չեն գերա­զանցում է 0,002Վտ մեծությունը, ուստի ընտրում ենք C2-29B մակնիշի 0,125Վտ հզորության ռեզիս­տորներ (հավելված Հ11.1-ում բերված ռեզիստրների ցան­կում 1կՕմ և 50 կՕմ ավելի փոքր հզորության ռեզիստորները բացակայում են):

Օրինակ,       

Դիտարկ­ված սխեման փոփոխական հոսանքի ուժեղարարներում կի­րառ­ման դեպքում ԻԳՈՒ-ի մուտքային շղթայով և մուտ­քա­յին լարման աղբյու­րով անցնում է հաստատուն հոսանք: Որոշ դեպքերում մուտքային լարման աղբյու­րով հոսանքի հաս­­տատուն բաղադրիչի անցկացումն արգելվում է:  Այդ հոսան­քի արգելման նպատակով միացնում են բաժանիչ ունա­կու­թ­յուն R1-ի և մուտ­քային լարման աղբյուրի միջև: Բացի դրանից, անհ­րա­ժեշտ է լինում հաշվի առնել մուտ­քային լարման աղբյուրի Rգ ներ­քին դիմադրությունը: Բաժանիչ C կոնդենսատորը հաշվում են տրված fսց սահմանային ցածր հաճախության դեպքում` հա­մա­ձայն   ար­տա­հայտության, իսկ ուժեղացման գոր­ծա­կիցը`   ար­տա­հայտության: Քանի որ C-ի միաց­ման դեպ­քում հաստա­տուն հոսանք հոսում է R2-ով՝ ընտրում ենք R3=R2:

Բեռը ուժեղարարի ելքին բաժանիչ ունակության միաց­ման դեպքում ունակությունների հաշվարկային արժեքը պետք է կրկնա­պատ­կել:

Չշրջող մասշտաբային ուժեղարարի հաշվարկը կատար­վում է նույն եղանակով՝ օգտվելով նկ.4.1,ա-ում բերված սխեմայից և ուժե­ղացման գործակ­ցի (4.1) հավասարումից: Բաժանիչ ունա­կու­թ­յան միացման և մուտքային լարման աղբյուրի ներքին դիմադ­րու­թ­յան առ­կայության դեպքում նկ.4.1,ա-ում բերված սխեմայում R3 դի­մադ­րու­թ­յունը հողանցվում է« իսկ մուտքային լարման աղբյուրն իր Rգ ներ­քին դիմադրությամբ միացվում է ԻԳՈՒ-ի չշրջող մուտքին: Այդ դեպ­քում բաժանիչ ունակությունը և ուժեղացման գործակիցը որոշվում են հետևյալ հավասա­րում­նե­րով՝

Օրինակ 2: Ընտրել սխեման և հաշվել ԻԳՈՒ-ով սինուսոի­դա­յին լարման գեներատոր: Հաշվարկային տվյալներ՝ տատանում­ների հա­ճախությունը f0=1կՀց, ամպլիտուդը Um=10 Վ, բեռի դի­մադ­­րու­թ­յու­նը Rբ=10 կՕմ, հաճախու­թյան հարաբերական փոփո­խությունը  

Լուծում: Ընտրում ենք նկ.8.5-ում բերված սխեման, որն ա­պա­­հովում է առավել կայուն պարամետրեր: Հաշվարկն սկսվում է ԻԳՈՒ-ի ընտրումով: ԻԳՈՒ-ի ընտրումը իրականացվում է` խնդրում առաջա­դրված պարամետրերը համե­մատելով ԻԳՈՒ-ների պարա­մետ­րերի հետ:  Խնդրի պայմաններին բավա­րարում է К140УД6 մակ­նիշի ԻԳՈՒ-ն, որի պարամետրերն են՝ միավոր ուժե­ղաց­ման հաճախությունը f1=1ՄՀց, ելքային լարման առավելագույն արժեքը Uեm=11Վ, սնման լարումները E=±15Վ, մուտքային դիմադ­րությունը Rմ =1ՄՕմ,  ելքային դիմադրու­թյու­նը Rե=150 Օմ, բեռի նվազա­գույն դիմադրությունը Rբmin=1կՕմ, ուժե­ղաց­ման գործակիցը` Ku0 =3∙104, ելքային լարման աճի առավելագույն արա­գությունը` Vu =2 Վ/մկվ [1]:

ԻԳՈՒ-ի ընտրումից հետո հաշվում ենք սխեմայի տարրերի (R,C) պարա­մետրերը: Հաշվարկի համար օգտվում ենք ընտր­ված սխե­­մայի ելքային լարման հաճախության և ամպլի­տուդի (8.6) ո­րոշման հավասարումներից և դրանց ապահովման պայ­ման­նե­րից: Միաժամա­նակ այդ պայմանները պետք է ապա­հովեն ԻԳՈՒ-ի ելքում բեռի նվազագույն արժեքից ոչ փոքր դիմադ­րություն: Նշված պայ­ման­­ներն արտահայտվում են հետև­յալ հա­վասարումներով՝

Ունենք 5 հավասարում և 6 անհայտ: Լուծման համար պա­րա­մետրերից մեկը ընտրում ենք, մյուսները՝  հաշվում: Ընտ­րենք R4  = R2 = 51 կՕմ և հաշվենք R1=R2/0.1, R1=10 R2 = 510 կՕմ,  R3=R4/0.2 = 5R4 =255 կՕմ (դիմադրությունների սանդղակից ընտ­րում ենք R3=240կՕմ,  որի դեպքում Ku=1+R4/R3=1.215>1.2  և գե­նե­րա­ցիայի պայմանն ապա­հով­վում է): f­0-ի հավասարումից որոշում ենք C-ի արժեքը՝

R5 - ը որոշում ենք Um-ի արտահայտությունից՝

Դիմադրությունների  սանդղակից  ընտրում ենք  R5=R6=3.9կՕմ + 0,2կՕմ  (երկու դիմադրությունների հաջորդական միա­­ցում):

Գեներատորի ելքային լարման հաճախության հարա­բե­րա­կան փոփո­խությունը որոշվում է հետևյալ պայմանից [2]՝

Հաճախության հարաբերական փոփոխության ստացված ար­­ժեքը բավարարում է խնդրի պահանջին  Չբա­վա­րա­րելու դեպքում անհրաժեշտ է ընտրել ավելի մեծ ուժե­ղաց­ման գործակցով և ելքային լարման աճի արագությամբ ԻԳՈՒ:

Դիոդներն ընտրվում են` դրանց վրա հակառակ լարման (Uհ), ու­­ղիղ հոսանքի և հաճախության առավելագույն արժեքներից ելնե­լով:  Գեներատորի սխեմայում դիոդներին կիրառված հա­կառակ լա­րու­մը չի գերազանցում ԻԳՈՒ-ի սնման լարումների մեծությունը (15Վ), իսկ ուղիղ հոսանքի առավելագույն արժեքը սահմանա­փակ­­վում է հետևյալ մեծությամբ՝

Դիոդների պարամետրերի պահանջվող արժեքներին բա­վա­­րա­րում է KD104A մակնիշի դիոդը, որն ունի հետևյալ պա­րա­մետ­րե­րը՝   Iուղ=10 մԱ, Uհ=300Վ, f=10 կՀց [11]:

Ընտրում ենք դիմադրությունների և ունակությունների մակ­նիշները: Դի­մադրություններն ընտրվում են ելնելով դրանց վրա ան­ջատ­ված հզորության առավելագույն արժեքից: Դիմադրութ­յուն­նե­րի վրա անջատված հզորություն­ները կլինեն՝

Ստացված արդյունքներից երևում է, որ դիմադրությունների վրա անջատ­ված հզորությունները չեն գերազանցում 0,025Վտ մե­ծու­­թյունը: Ընտրում ենք C2-33H մակնիշի 0,125Վտ հզորության ռեզիստորներ (հավելված Հ11.1): Օրինակ,

Կոնդենսատորներն ընտրվում են՝ ելնելով պահանջվող ու­նա­­­­կու­թյան և աշխատանքային լարման առավելագույն արժե­քից (կա­րող են լինել նաև այլ պարամետրեր): Ընտրում ենք K10-17 մակ­նի­շի կոնդենսատորը: Օրինակ,  

Օրինակ 3: Ընտրել սխեման և հաշվել ԻԳՈՒ-ով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատոր:

Ինքնատատնման ռեժիմ: Հաշվարկային տվյալներ՝ ելքային իմպուլսների ամպլիտուդը՝  իմպուլսի և դադարի տևո­ղու­թ­յունները՝ tի= tդ=50մկվ, ճակատների տևողությունը՝  tճ<1մկվ:

Լուծում: Ընտրում ենք գեներատորի սխեման և ԻԳՈՒ-ի մակ­նի­շը՝ ելնելով առաջադրանքի պայմաններից: tի=tդ, հետևաբար ընտ­րում ենք նկ.8.12-ում բերված սխեման: Գեներատորի ելքային  լար­ման աճի առավելագույն արագու­թյունը չպետք է գերազանցի ԻԳՈՒ-ի ելքային լարման աճի Vu առավելագույն արժեքը, իսկ ամպ­լի­տուդը պետք է փոքր լինի ԻԳՈՒ-ի ելքային լարման U2m առա­վե­լա­գույն արժեքից: Դիտարկվող օրինակի դեպքում պետք է ապահովել

 ար­ժեք­ները: Այդ պայ­մաններին բավարարում է K140УД11 մակնիշի ԻԳՈՒ-ն, որի պա­րա­մետրերն ունեն հետևյալ արժեքները [1]՝   (սնման լար­ման   արժեքների դեպքում), VU=50Վ/մկվ և -20 Վ/մկվ,  Ku=25000, Rե=2կՕմ, Rմ=0,4մՕմ: Այս ԻԳՈՒ-ն Uս=±15Վ լարման դեպքում ել­քում ապահովվում է    լարում և Vա>10Վ/մկվ, հետևաբար բա­վա­րարում է խնդրի պայմաններին, և ընտրությունը ճիշտ է:

Գեներատորի ելքային իմպուլսի և դադարի տևողությունը որոշ­վում է (8.12) հավասարումով, որից երևում է, որ պահանջվող tի=tդ մեծությունը կարող է ապահովվել՝  հաշվելով C-ի մեծու­թյունը հետևյալ հավասարումով

Դիմադրություններն ընտրում ենք R<<Rմ և R1+R2>Rե պայ­ման­­ներից: R=100կՕմ և R1+R2=20կՕմ, R2=18կՕմ, R1=2կՕմ: Տեղադրելով C-ի հավասա­ր­ման մեջ համապատասխան արժեք­նե­րը` կստանանք

Ռեզիստորների և կոնդենսատորների մակնիշներն ընտր­վում են հավելված 1-ում բերված եղանակով:

Եթե իմպուլսի և դադարի տևողությունները տարբերվում են ի­րա­րից, ընտրում ենք ոչ սիմետրիկ գեներատորի սխեման (նկ. 8.13): Այս դեպքում հա­մաձայն (8.12) և (8.13) հավասարումների կու­նենանք՝

որտեղից R3-ի և R4-ի համար կստանանք հետևյալ արտահայ­տու­թ­յունները՝

Ընտրելով C-ի մեծությունը և տեղադրելով tի« tդ տրված ար­ժեք­ները` որոշվում են R3 և R4 դիմադրությունների մեծություն­ները:

Սպասող ռեժիմ: Սպասող ռեժիմում գեներատորի (նկ. 8.14) հաշվարկը կատարվում է նույն դատողություններով և համաձայն (8.15) և (8.16) հավա­սարումների: C - ն որոշվում է (8.15)-ից հետևյալ հավա­սարմամբ՝

Սպասող ռեժիմի վերականգնման ժամանակը որոշում ենք (8.16)-ից հետևյալ հավասարմամբ՝

Իմպուլսների կրկնման առավելագույն հաճախությունը կլի­նի՝

Մուտքային թողարկող իմպուլսի ամպլիտուդը պետք է բա­վա­րարի հետևյալ պայմանին՝

Ընտրում ենք КД513А մակնիշի դիոդը« որի պարամետրերն են՝ թույլատրելի հակառակ լարումը 50Վ, միջին ուղիղ հոսանքը՝ 100մԱ:

Օրինակ 4: Ընտրել սխեման և հաշվել տրամաբանական տար­րերով ուղղանկյուն իմպուլսների գեներատոր:

Ինքնատատանման ռեժիմ: Հաշվարկային տվյալներ՝ ելքա­յին իմպուլս­ների ամպլիտուդը Uեm>2Վ, իմպուլսների և դադարի տևո­ղությունը՝ tի=tդ=50 մկվ, իմպուլսի ճակատների տևողությունը tճ<1 մկվ:

Առաջադրանքի պահանջներին բավարարում է նկ.8.19-ում բեր­­ված սխե­ման: Ընտրում ենք տրամաբանական տարրի մակ­նի­շը հետևյալ պայմաններից՝ Uեm=U1 - U0 և tճ < tտհմ: Այդ պայ­ման­նե­րին բա­վա­րարում է К155ЛА1 մակնիշի տրամաբանական տարրը, որի պա­րա­մետրերն ունեն հետևյալ արժեքները [11]՝ 

Այդ տարրի համար  և բավա­րա­րում է tճ<tտհմ պայ­մանին:

Օգտվելով (8.22) հավասարումից և հաշվի առնելով, որ R1>Rե, կարող ենք գրել՝

Ընտրում ենք R1=R2=10 կՕմ և կստանանք՝ C1=C2=10 նՖ: Ինչպես և նախորդ օրինակում, սխե­­մայում օգտագործում ենք KD513A դիոդը:

Իմպուլսի տևողության և դադարի ոչ հավասար արժեքների դեպ­քում  մեծությունները՝

Ընտրում ենք R1=R2=10կՕմ և կստանանք՝ C1=10նՖ, C2=4 նՖ: Ռե­զիս­տոր­ների և կոնդենսատորների մակնիշները ընտրում ենք օրինակ 2-ում բերված եղանակով:

Սպասող ռեժիմ: Սպասող ռեժիմում (նկ.8.25) C1-ը հաշվ­վում է ինքնա­տա­տանման ռեժիմի հաշվարկի եղանակով: Վերա­կանգ­ն­ման tվ ժամանակը հաշ­վում ենք հետևյալ հավասարումով՝

Օրինակ 5: Ընտրել սխեման և հաշվել ԻԳՈՒ-ով սահմանա­փա­կիչ ներ­քևից: Հաշվարկային տվյալներ՝ սահմանափակման մա­կար­­դակը=-, ուժե­ղաց­ման գործակիցը աշխատանքային տի­րու­յ­թում K1=-10, իսկ սահ­մանա­փակ­ման տիրույթում՝ K2= - 1, մուտ­քա­յին և ելքային լարումների փոփոխման սահ­մանները  հա­ճա­խության առավելագույն արժեքը՝ f1=100կՀց:

Լուծում: Ընտրում ենք նկ. 4.49-ում բերված սխեման: Խնդրի պայման­ներին բավարարում է K140УД6 մակնիշի ԻԳՈՒ-ն, որի պա­րա­մետրերն ունեն հետևյալ արժեքները [1]՝ ուժեղացման գոր­ծա­կի­ցը Ku=10103, սնման լարում­ները  ելքային լար­ման առա­վե­լագույն արժեքը U2m=11Վ, բեռի նվա­զագույն դիմադրությունը Rբ=1կՕմ, սահմանային հաճախությունը 1ՄՀց: Ընտ­րում ենք դի­ոդի մակնիշը: Խնդրի պայմաններին բավա­րարում է D2B դիոդը, որի պարամետրերն ունեն հետևյալ ար­ժեքները՝ հակառակ լարման թույլատրելի մեծությունը Uեթ=30Վ, ուղիղ հոսանքի առավելագույն արժեքը Iուղ= 25 մԱ, ուղիղ լար­ման արժեքը Uդ=1Վ (դիոդն ընտ­ր­վում է օրինակ 2¬ում բերված եղա­նա­կով):

Ուժեղացման տիրույթում ուժեղացման գործակիցը որոշ­վում է K1= - 2/R1 = -10 բանաձևով,  որտեղից  R3-ը պետք է ընտ­րել այնպես, որ ԻԳՈՒ-ի ելքային հոսանքը չգերազանցի U2m/Rբ=11Վ/1∙103Ա=11մԱ մեծությունը: Ընտրում ենք  Սահմանափակման տիրույթում ուժեղացման գոր­ծակիցը որոշվում է (4.60) հավասարումով: Տեղադրելով (4.60)-ի մեջ K2,R2, R3 պարամետրերի մեծությունները` որոշում ենք R1=0.9 կՕմ: Հաշվի առնելով, որ կստանանք R2=10R1=9 կՕմ: R4-ը հաշվում ենք (4.61)-ից՝ տեղադ­րելով    պա­րա­մետ­րե­րի արժեքները՝ R4=2 կՕմ (E1-ը ըն­դու­­նում ենք հա­վա­սար սնման լար­մա­նը +15Վ):

Ռեզիստորների և կոնդենսատորների մակնիշները ընտր­վում են օրինակ 1-ում բերված եղանակով:

Վերևից սահմանափակիչը (նկ. 4.50) հաշվվում է նույն եղա­նա­­կով:

Երկկողմանի սահմանափակիչի (նկ.4.51) հաշվարկը բաղ­կա­ցած է ներ­քևից և վերևից սահմանափակիչների հաշվարկ­նե­րից:

Օրինակ 6: Ընտրել սխեման և կատարել ԻԳՈՒ-ով ճշգրիտ սահ­մանա­փակիչի հաշվարկ: Հաշվարկային տվյալները՝ ելքային լար­ման մակարդակ­ները՝   ուժեղացման տիրույ­թում ուժեղացման գործակիցը՝ K1=5, մուտքային և ելքային լարում­նե­­րի փոփոխման սահմանները՝   ±10Վ,  հաճախության առավելա­գույն արժեքը՝ 50կՀց, բեռի դիմադրությունը՝ Rբ=5կՕմ:

Լուծում: Ընտրում ենք նկ.4.54-ում բերված ճշգրիտ սահմա­նա­փակիչի սխեման: Խնդրի պայմաններին լրիվ բավարարում են նախորդ օրինակում ընտրված К140УД6 մակնիշի ուժեղարարը և D2B դիոդը:

Հաշվի առնելով,  որ ԻԳՈՒ-ի ելքային արավելագույն հոսանքը չպետք է գերազանցի 11մԱ մեծությունը, իսկ բեռով հոսող հոսանքը հավասար է   ընտրում ենք R1+R2 = 10կՕմ: R1-ի և R2-ի ար­ժեքները որոշում ենք K1=1+R2/R1=5 և R1+R2  հավա­սարումների լուծումից և ստանում R1 = 2 կՕմ, R2=8կՕմ,  R3, R4 դիմադրությունները հաշվում ենք (4.64), (4.65) հա­վա­սարում­նե­րից՝ տեղադրելով   մեծու­թյուն­նե­րը և ստանում ենք՝ R3=1,7 կՕմ, R4=9,35 կՕմ:

Ռեզիստորների և կոնդենսատորների մակնիշները ընտր­վում են օրինակ 1-ում բերված եղանակով:  

>>

                                 

          Հավելված 3: Ինտեգրալ գործառական ուժեղարարներ:           

Աղյուսակ Հ.3.1-ում բերված են ինտեգրալ գործառական ուժե­ղարար­ների պա­­րա­մետրերը` Ku - լարման ուժեղացման գործակից, f1 - միավոր ուժեղաց­ման հա­ճա­խու­թյուն, ՞ Uսն - սնման լարման արժեքներ, Iծ - հո­սան­քի ծախս, Uե - ելքային լար­ման առա­վե­լագույն արժեք, Uշեղ - շեղման լարման մեծություն, Rմդ - մուտ­քային դիֆերենցիալ դի­մադրություն, Rե - ելքային դիմադրություն, Uշ /∆t - շեղ­ման լար­ման ջերմաստիճա­նային դրեյֆ, Vu  - ելքային լարման աճի առա­վելագույն արագություն, Rբ - բեռի նվա­զագույն դիմադրություն:                                 

 

 

         

         

>>

 

Հավելված 4:  Ինտեգրալ կոմպարատորներ: Աղյուսակ Հ.4.1-ում բերված են ինտեգրալ կոմպարատորներ պարամետրերը` Ku - ուժեղացման գործակից,  U, U1, U2, U3 - սնման լարումներ , Iծ – հո­սանքի ծախս, Uշեղ - շեղման լարում, Uհ - հենա­կա­յին լարում, Uս - ստրոբ  լարում, Iմ - մուտքային հոսանք, Iե - ելքային հսանք, tփ -փոխանջատման ժամանակ,ԿՍ - կառա­վար­ման սխեմայի տեսակը:                                                                                                                                                       

ee

>>

 

>>

 

>>

>>

 

>>

 

>>

 

>>

 

Հավելված 11Ռեզիստորներ (դիմադրություններ)

Ռեզիստորները բաժանվում են երկու խմբի` հաստատուն և փոփոխական ռեզիտորներ:

Հաս­տա­տուն ռեզիստորները արտադրվում են դիմադրությունների դիսկ­րետ արժեքների որոշակի շարքերով`  E6, E24, E48, E96, E192:

Կսահմանափակվենք  E6, E24, E48 շարքերում դիմադրությունների սանդ­ղակների դիտարկումով:

 E6 շարք` 1; 1,5;  2,2; 3,3; 4,7; 6,8:

 E24 շարք` 1; 1,1; 1,2; 1,3; 1,5; 1,6; 1,8; 2,0; 2,2; 2,4; 2,7; 3,0; 3,3; 3,6; 3,9; 4,3; 4,7; 5,1; 5,6; 6,2; 6,8; 7,5; 8,2; 9,1:

 E48 շարք` 100; 105; 110; 115; 121; 127; 133; 140; 147; 154; 162; 169; 178; 187; 196; 205; 226; 237; 249; 261; 274; 287; 301; 316; 332; 348; 365; 383; 402; 442; 464; 487; 511; 536; 562; 590; 619; 649; 681; 715; 750; 787; 825; 866; 909; 953:

 Դիմադրության մեծությունը որոշվում է՝ բազմա­պատ­կե­լով սանդղակի թվերը 10n-ով« որտեղ n-ը՝ դրական կամ բացասա­կան ամբողջ թիվ է:

Փոփոխական ռեզիստորների արժեքները որոշվում են E6 սանդղակի  մեծություններով

Աղյուսակ  Հ.11.1-ում բերված են որոշ մակնիշի ռեզիստորների պարամետ­րե­րը:

 

>>

 

>>  

 

 

 

 

>>  

 

 

 

>>

 

Գրականություն

1. Ս.Հ. Մանուկյան, Էլեկտրոնային շղթաներ, Մաս 1, Երևան,  «Նոյյան տապան», 1997:

2. Ս.Հ. Մանուկյան, Էլեկտրոնային շղթաներ, Մաս 2, Երևան, «Հային‎‎‎‎Ֆո», 1999:

3. Быстров Ю.А., Мироненко И.М. Электронные цепи и устройства. -М.: Горячая Линия – Телеком, 2003.

4. Гусев В.Г., Гусев Ю.М. Электроника и микропроцессорная техника. - М.:Высшая школа 2006.

5. Захаров В.К, Лыпарь Ю.И. Электронные устройства автоматики и телемеханики. -Санкт-Петербург.:  Корона принт, 2003.

6. Прянишников В.А. Электроника.- Санкт-Петербург.:  Корона принт, 2003.

7. Коломбет Е.А., Юркевич К., Зодл Я. Применение аналоговых микросхем. -М.: Радио и связь, 1990.

8. Пухалский Г.И., Новосельцева Т.Я. Проектирование  дискретных устройств на интегральных микросхемах. - М.: Радио и связь, 1990.

9. Алексенко А.Г.,  Микросхемотехника. - М.:  Горячая Линия - Телеком, 2004.

10. Интегральные микросхемы, Операционные усилители и  компараторы. Справочник, том 12, - М., дом  Додэка - 21, 2002.

11. Шило В.Л. Популярные цифровые микросхемы. - М.: Металлургия, 1988.

12. Шило В.Л. Популярные микросхемы КМОП. - М.: Горячая Линия, – Телеком, 2001.

13. Опадчий Ю.Ф., Глудкин О.П., Гуров А.И. Аналоговая и цифровая электроника. -М.: Горячая Линия - Телеком, 2005.

14. Угрюмов Е. Цифровая схемотехника. -СПб.: БХВ - Санкт-Петербург, 2000. 

15. Перельман Б.Л. Полупроводниковые приборы. -М.: НТЦ МИКРОТЕХ, 2000.

16. Д. Крекрафт, С. Джерджли  Аналоговая электроника. -М.: ТЕХНОСФЕРА, 2005.

17. В.Н. Ушаков Основы аналоговой и импульсной техники. РадиоСофт , 2004.

18. В.И. Эннс, Ю.М. Проектирование аналоговых КМОП-микросхем.-М.: ГОРЯЧАЯ  ЛИНИЯ - ТЕЛЕКОМ, 2005

19. Ф.Н. Покровский, Материиалы и компоненты радиоэлектронных средств. - М.: ГОРЯЧАЯ ЛИНИЯ - ТЕЛЕКОМ, 2005.

20. П.А. Воронин, Силовые полупроводниковые ключи, -М.:Додэка -XXI,  2005.

21. П. Хоровиц, У Хилл, Искусство схемотехники.-М.:МИР, 2003

22. Г.И. Волович, Схемотехника аналоговых и аналого-цифровых электронных устройств.- М.: Додэка-XXI, 2007.

23. Г.Г. Ранева, Информационная измерительная техника и электроника.- М. : Академа, 2006.

24. В. М. Абрамов, Электронныe элементы устроиств автоматического управления.- М.: Додэка-XXI, 2007.

25. К. Бриндли, Дж. Карр. Карманный справочник инженера элект­рон­ной техники.- М.: Додэка -XXI, 2007

26. Дж. Девис, Дж. Карр. Карманный справочник радиоинженера.- М.: Додэка -XXI, 2007

27. Уве Наундорф, Аналоговая электроника. Основы, расчет, Моделирование, -М: Техносвера, 2008

28. Ульрих Титце, Кристоф Шенк. Полупроводниковая схемотехника, Том 1.- М.: Додэка - XXI, 2008

29. Ульрих Титце, Кристоф Шенк. Полупроводниковая схемотехника, Том 2.- М.: Додэка – XXI, 2008.

30. Жан М.Рабаи, Ананта Чандракасан, Боривож Николич. Цифровые интегральные схемы, -М.: ”Вильямс”, 2007.

31. Лутц Фон Вангенхайм, Активные фильтры и генераторы, -М.: Техносвера, 2010.

32. Robert Bojlestad, Louis Noshelsky. Electronic Devices and Circuit theory, 2002.

33. Giorgio  Rizzoni, Principles and applications of electrical engineering. - MCGRAW-HILL, 2003.

34. Kasap, Electronic Materials and Devices, 2007.

35. Salivahar, Electronic Devices and Circuits, 2007.

36. Dashpan, Electronic Devices and Circuits, 2007.

37. Williams A.B., Taylor F.J., Electronic filter design handbook. McGraw-Hill Inc., New York, 2007